Deel 1, Bomulavië, de verloren zoon
Bomulavië is een wereld in de vorm van een eeuwen oude grote boom waarvan de vleugen altijd groen blijven. Het is een statige reus die in stilte zijn dagen slijt onder de zon en nooit lijkt te slapen. Altijd is er wel ergens in de toppen van de boom of diep in de vleugen een nieuwe spruit aan het ontkiemen of een oude steek aan het afsterven om zo plaats te maken voor een aantal nieuwe sterke armen. De reus staat te midden van een groot aantal andere bomen in een ondoordringbaar woud, waar nooit andere beschavingen zijn geweest en waarschijnlijk ook nooit zullen komen. De mystiek van dit woud en de woudreus zal altijd verborgen blijven voor de rest van de planeet.
Van deze werelden zijn er velen met ieder hun eigen woud en evengoed bewaarde mystiek. De schattingen van het aantal werelden lopen uiteen van enkele honderden tot miljoenen. Het precieze aantal zal nooit bekend worden. Het leven in deze werelden is er voor een deel afhankelijk van. Zonder deze mystiek komt hun bestaansrecht in gevaar.
De wereld Bomulavië is opgebouwd rondom de leid-steek. De directe aflopers van de leid-steek zijn de hoofd-steken. Op deze hoofd-steken liggen de dorpen en steden waarin de bewoners wonen. Ook zijn er hoofd-steken die onbewoond zijn, omdat ze onbewoonbaar zijn door de ondoordringbare vleugen of omdat ze nog niet bewoond hoeven te worden. Het is altijd al zo geweest dat Bomulavië net zo hard groeide als de volkeren, alsof de wereld rekening hield met de groei van de volkeren. De legende zegt dat de Saha van het elfenvolk kan communiceren met Bomulavië en zo aangeeft of er steken bij moeten komen.
In Bomulavië leven twee volken, de elfen en de kabouters.
De legende gaat dat de Saha-zoon Elebout Eerzond, nadat hij zich afgezonderd had van zijn ouderlijke omgeving, een eeuw lang op de grond heeft zitten mediteren om na te denken over zijn toekomst. Hij bedacht in die tijd een wereld waarin een elfenvolk in vrede kon bestaan. Een wereld met elfen die eerlijkheid en rechtvaardigheid hoog in het vaandel hebben.
Toen hij uit zijn meditatie ontwaakte zat hij in de top van Bomulavië. De boom was in die eeuw onder hem ontsproten en opgegroeid tot een respectabele woudreus. Hij begon direkt met het verwezenlijken van zijn droom.
Hij ging terug naar de wereld van zijn ouders en selecteerde een groep elfen die in zijn droom pasten en nam ze mee naar Bomulavië. Daar kroonde hij zichzelf Saha. Onder de mee gereisde elfen was ook zijn toekomstige Sahi Anniba. In de jaren en eeuwen die volgden ontstond een omvangrijk elfenvolk.
Hoe oud de elfen kunnen worden en wanneer en hoe de kinderen ter wereld komen is altijd een raadsel gebleven. Vertellingen verhalen van leeftijden van miljoenen jaren, want er zijn sinds het begin van de Ecriro geen nieuwe elfen meer bij gekomen.
Aanvankelijk deden de elfen alles zelf, van voedsel verbouwen en jagen tot regels opstellen en besturen. Voor het verbouwen van voedsel moesten er aarstukken aangelegd worden. Dit was een omvangrijke en niet risicoloze operatie. Allereerst moet er een steek gevonden worden die geschikt is. Deze moet dan kaal gemaakt worden er er moet een gat in gemaakt worden waarin de aargrond komt. Als laatste moet er op de grond onder Bomulavië aargrond gehaald worden. Dit is zeer risicovol vanwege alle gevaren die de elfen te wachten staan op de grond, zoals allerlei wezens, waaronder de grondkabouters, die in de onbekende elfen vooral indringers zien en soms ook een maaltijd. Als het aarstuk dan klaar is kan er begonnen worden met verbouwen van allerlei eetbare gewassen. Van deze gewassen had Elebout in kleine hoeveelheden zaden en sporen meegenomen van zijn ouderlijke wereld. Door daar in de jaren verstandig en zuinig mee om te gaan is er inmiddels een voldoende hoeveelheid zaden en sporen om elk jaar opnieuw de aarstukken vol te zetten met gewassen. Bovendien heeft Saha Elebout een reserve voorraad opgeborgen op een onbekende plek in Bomulavië. Naast Saha Elebout kent alleen Sahi Anniba kent deze locatie.
Het jagen deden de elfen aanvankelijk op alle soorten wezens die in Bomulavië voorkomen, maar ze zijn in de loop der jaren voorkeuren gaan krijgen voor bepaalde wezens. Sommige wezens bleken helemaal niet geschikt voor consumptie of te gevaarlijk om op te jagen. Voor het jagen gebruiken de elfen een zwiep of een ploek en snelsteek.
Het opstellen van regels vond Elebout belangrijk om zijn gedachtengoed te bewaken en bewaren. Hij zei altijd dat er alleen wit kan zijn als er ook zwart is, dus eerlijkheid en rechtvaardigheid bestaat alleen als er ook oneerlijkheid en onrechtvaardigheid is. Hij had wel vertrouwen in zijn onderdanen, dat die zijn gedachtengoed zouden koesteren, maar hij wist ook dat er altijd situaties kunnen voordoen waarin de verleiding tot ontrouw zeer groot is.
Dit is ook gelijk de reden waarom er een bestuur nodig was in Bomulavië. Dit bestuur had als taak de dagelijkse zorg te dragen voor het bewaren en bewaken van het gedachtengoed van Saha Elebout. Daarnaast moest door dit bestuur richting gegeven worden aan de ontwikkeling van het elfenvolk en de leefomgeving.
Zo bouwden ze steden op de steken van Bomulavië om in te wonen. In deze steden werden de funen gebouwd. Deze funen werden opgebouwd uit de aanwezige steken en vleugen. Als er steken of vleugen nodig waren, op een plek waar ze niet zaten, kunnen de elfen steken en vleugen verplaatsen. Op de nieuwe plek vatten ze weer leven als ze op de juiste wijze worden geplaatst.
kpnmail.nlGeplaatst in de categorie: literatuur
Bomulavië
949
Geef je reactie op deze inzending: