Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Je wordt wat je bent

‘Hoi opa, ik dacht ik ga maar even bij opa langs. We hebben vanmiddag vrij gekregen, de meester is ziek. Bespannen of gespannen of zoiets – ik weet het niet precies.’
‘Je zult vermoedelijk wel overspannen bedoelen’. ‘Ja ja, ik geloof dat het zoiets was.’
‘Hoe is het opa?’ ‘Goed jongen, waarom vraag je dat? Zie ik er zo slecht uit?’ ‘Nee, natuurlijk niet, maar mam zegt altijd: “Wel even vragen, hoe het met opa is hoor!”.’
‘Je moeder en jij zijn schatten, zeg dat maar tegen haar.’
‘Zal ik doen.’ ‘Vertel eens kereltje, wat heb je vandaag gedaan.’ ‘Nou, vandaag moesten we een soort beroepskeuze doen. Het vervelende is dat ik niet echt weet wat ik wil worden, en er was zoveel om uit te kiezen.’
‘En wat heb je toen gedaan?’ ‘Ik heb maar aangestreept wat in me opkwam.’ ‘Misschien wel heel verstandig jongen, je hart vertelt je soms zomaar waar het naar toe wil. Maar wat heb je opgegeven dan.’
‘Nou, we mochten drie dingen aankruisen. Ik heb profvoetballer, politieagent (net als ome Harrie), en journalist aangekruist. Van dat laatste weet ik niet precies wat het is, maar volgens mij is het, het verhalen maken voor de krant.’ ‘Nou jongen, doe je best en het zal mij benieuwen wat je ooit echt wordt.’
De kleinzoon groeide op en in z’n beginnende puberjaren besefte hij al snel dat profvoetballer er niet in zat en politieagent worden als ome Harrie wilde hij ook niet meer. Kort opgeschoren koppies en rechtse ideeën; nee nu eind jaren zestig, moest hij daar niets meer van hebben. En na de middelbare school belandde hij op een kantoor bij de overheid – lekker safe, helaas niet echt avontuurlijk. Maar goed hij besefte wel degelijk dat je iets moet doen voor de kost.

Toen hij laatst weer eens op bezoek was bij z’n opa, vroeg die hem of wat hij nu deed hem voldoening gaf.
‘Ach, ik ben tevreden opa en in mijn vrije tijd kan ik dingen doen die ik echt leuk vind.’ ‘Verstandig jongen. Weet je ik had vroeger ook een droom. Ik wilde graag boer worden, maar helaas dat zat er niet in. Jong getrouwd en de kinderen moesten eten enz. . Je snap dat nu wel denk ik.’ ‘O , heeft u daarom altijd enkele koeien gehad? U bleef toch altijd die droom voeden om zo toch een beetje boer te zijn?’ ‘Juist jongen het was financieel ook een welkome zaak, die extra paar centen die het opleverde. Ik heb gehoord dat jij af en toe wel eens gedichten en verhalen schrijft. Toch dat beetje journalist dat je hart in je zag zitten?’ ‘Misschien wel opa.’
‘Jongen, je moet ze gewoon te boek stellen, en dan heb je een tastbaar bewijs, dat je ook jouw droom hebt vervuld. Zoals bij voetbal niet iedereen een Messie of Ronaldo kan worden, zal niet iedereen een gevierd schrijver worden. De vraag is ook maar in hoeverre ze er nog echt plezier in hebben. Het gaat in eerste instantie om het plezier. Het gaat ook om het geloven in jezelf. Als je dat hebt bereikt op wat voor schaal ook, dan heb je je doel bereikt. Ik ben ondanks alles toch een beetje boer geworden en heb met koeien, ook al waren het er maar een paar, kunnen werken, wat ik altijd wou. En jij, jij leeft je uit in het schrijven en kunt daar jouw hart in leggen en luchten.’ ‘U heeft helemaal gelijk opa. Het gaat om de voldoening.’
‘Inderdaad jongen, meestal wordt je toch gewoon wie je bent.’
Vorige week heb ik hem mijn eerste boekje (in eigen beheer uitgegeven) geschonken. Hij heeft genoten, met name van dit verhaal.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 26 maart 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 1 stemmen 116



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
27 maart 2019
Een gezellig gesprek met moralistische inslag. Mag best. Risico, dat het een tikje kneuterig wordt in de verwoording. Maar de schrijver is duidelijk betrokken bij zijn omgeving.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)