De wanhopige Don Juan van Oude Pekela

'Als er één provincie een open inrichting is, dan is het Groningen wel!', schreeuwt Geert Dolstra tegen zijn vriend Henkie Klootsema , 'en dan in het bijzonder hier in Oude Pekela!'. 'Wat zeg je?, wacht, ik doe even de radio wat zachter!' 'Dat ze in dit saaie, achterlijke, geestdodende dorp allemaal knettergek zijn!' 'O, dat, man, maak je toch niet zo druk, hier, neem een paar trekkies van dit lekkere jointje, daar zul je van opknappen1' 'Weet je waar ik echt van ga shinen, dat is een flinke wip met die geile stoot uit Boetiek Fleur, je weet wel, met van die dikke...' 'Tieten!, ja, maar dat zal je nooit lukken, zolang ze nog met die draaideurcrimineel Sjaak Griepstra gaat!' 'Zit die niet meer vast dan?' 'Niet dat ik weet, maar je kunt beter een gokje wagen bij die geile Lies Kamminga, die is nog vrij en die loopt erbij alsof ze in de hoerenbuurt werkt, inplaats van in de bibliotheek!' 'Je hebt waarschijnlijk wel gelijk, minder gevaarlijk en best wel een lekker stuk!' 'Een lekker stuk?, pleur op man, daar zou ik zelfs mijn hand voor opofferen!' 'Dat gaat mij te ver, bolle, maar ik zal eens kijken of ik beet kan krijgen!' 'Geef haar dan gelijk ook mijn adres, want de mijne knalt haast uit mijn broek!' 'Verdomd zeg, waar heb je deze wiet gekocht, verdomd goed spul zeg, kom je volgende week dinsdagavond bij mij knallen?' 'Yés man, als vanouds en als het even mee zit, met twee hete chicks erbij!' 'Staat genoteerd, gozer, ik zie je dan en blijf relaxed man!', zegt Geert, terwijl hij uit de tweedehands roestbak van zijn beste vriend stapt. Luid toeterend scheurt Henkie weg. Een vloekende vrouw met een kinderwagen achterlatend. 'Wat een teringklootzak!', roept ze tegen Geert. 'Pardon?, wat zeg jij, burgertrutje, dat is wel mijn vriend hé!', reageert hij gekwetst. 'Om niets toeteren is verboden!', zegt ze. 'Agressief reageren ook!', reageert Geert, die meteen naar de bibliotheek fietst om nieuwe boeken op te halen.

'Hebben jullie ook 'Le Rouge et le Noir' van Stendhal?', vraagt hij aan een zoals altijd luchtig geklede Lies Kamminga, die hem met verbaasde zit aan te gapen. 'Stendhal!', herhaalt hij, 'of jullie daar een boek van hebben?'. 'O, pardon, ja, dat hebben we, kom maar even met mij mee, dan zal ik het even wijzen!' 'Is het wel vertaald, want ik kan niets met die Franse poespaswoorden!' 'Eens even kijken, Staring, Stendhal!, ja, en ook nog vertaald, alsjeblieft, 'Rood en Zwart', geniet er maar lekker van!', zegt Lies, terwijl ze hem een vrij en lang zicht op haar halfblote borsten biedt. Terwijl ze naar de balie heupwiegend terug flaneert, kijkt Geert met een rode biet en versnelde hartkloppingen naar haar o zo vrouwelijke billen, die door de stof van haar korte rok heen duidelijk de randen van haar slip tonen. Hij houdt van vrouwen met duidelijk vrouwelijke billen. Hoe God de vrouwelijke exemplaren zo waanzinnig briljant verschillend van de mannelijke exemplaren heeft geboetseerd, blijft hij een groot mirakel vinden. De misbaksels daar gelaten. Zoals de platkonten, dikkonten, rimpelkonten, drilpuddingkonten en mannelijke, vormloze konten. Tijdens het automatisch lenen van boek, vraagt hij ineens: 'Zeg, Lies, lijkt het jou leuk om een keer met mij wat te gaan drinken of naar de film te gaan?'. Lies kijkt hem een tijdje zwijgend aan en ze lacht hem bijna uit, terwijl ze zegt: 'Zie ik eruit alsof ik wanhopig ben? Leuk geprobeerd, snoeshaan, maar ik val op heel andere types en bovendien heb ik al verkering met iemand!'. 'Godver, Henkie, oetlul, je bent weer eens slecht geïnformeerd!', denkt hij. 'Is hij knapper dan mij? Is dat het soms? Is uiterlijk dan zo belangrijk voor je?', probeert hij nog. 'Het is geen hij, sullie, maar een zij en ze heet Bettine!', zegt zij , 'echt zo'n lekker wijf jóh, daar kan een gedrogeerde macho-hetero als jij alleen maar van dromen!'. 'Hoezo gedrogeerd?', begint hij. 'Nou, met zulke grote uile-pupillen en gesprongen adertjes in het oogwit is dat overduidelijk, mafkees, ga nou eerst maar eens die Stendhal van jou lezen en leer de lesbo's van de hetero-chicks te onderscheiden, okay?', bijt ze hem nog toe, terwijl ze hem wel een verzachtende knip-oog schenkt.

'Het zijn de oningevulde beloften, die mijn psyche tot een hel maken!', denkt hij, terwijl hij langs Villa Elsa aan de Feiko Clockstraat 228 fietst en even halt houdt. Hij ziet dat de vrijstaande villa te koop staat en hij droomt ervan dat hij de eigenaar wordt. Vooral de Art Nouveau stijlkenmerken vindt hij alleraardigst en zijn precies naar zijn smaak. Hij kijkt met een verslagen, sombere blik naar het boek van Stendhal. 'Pas wanneer ik ook zo'n bestseller weet te schrijven, kan ik in zo'n droomhuis gaan wonen!', denkt hij. De enige, andere schrijver, die in Oude Pekela is geboren, tenminste volgens zijn weten, is Jan de Vries, die zichzelf ook wel Jan Kostwinder noemde en die na een psychose in een inrichting belandde. Op de Unionbrug over het Pekelerhoofddiep kijkt hij nog eens vol bewondering naar Villa Elsa. 'Die Jan was de mede-oprichter van het tijdschrift 'Adem', samen met Rogi Wieg, Marisa Groen en Stef van Dijk', denkt hij, 'misschien moet ik eerst ook maar eens een tijdschrift oprichten!'. 'Doorfietsen, hufter, je blokkeert de brug!', schreeuwt een halve gare met een zwerverslook. Na een kwartier ziet hij zijn gehuurde bootje liggen. 'Die Jan werd maar 41 jaar, een hartstilstand', denkt hij, 'dat kan ook zomaar gebeuren, ik zal wel wat vaart moeten maken, wil ik ooit nog met een bestseller voor de dag komen!'. In zijn gammele schuit bakt hij drie eieren, die hij met enkele plakken kaas en een klodder sambal bedekt. Tijdens de maaltijd drinkt hij dubbele jenever van Hooghoudt en rookt hij een joint. 'Join me!', zegt hij tegen een foto van Marilyn Monroe, die zo ongeveer zijn droomvrouw is. Hij luistert naar een CD van AC/DC en hij rommelt wat in het vriesvak van zijn koelkast. Even later liggen er drie frikandellen in zijn oven en begint hij aan 'Rood en Zwart'. 'Jezus, wat een pokkenboek!', zegt hij, 'daar valt absoluut niet doorheen te komen, wat een zeurkloot, die Stendhal!'. Stoned en halfdronken klimt hij op zijn fietst en rijdt hij het dorp weer in. Boetiek Fleur is nog open en hij besluit een bos fleurigheid te kopen. 'Lieve Rika Haverschmidt', zegt hij vol goede moed, 'zou je vanavond met mij gezellig wat willen rommelen?'. 'Rommelen? Wat bedoel je daarmee?', antwoordt zij verbaasd. 'Nou gewoon, wat gezellig bij elkaar zijn en zo!', zegt hij. 'Dat 'en zo' staat mij zeker niet aan, droplul, en als ik dit aan mijn vriend vertel, dan sta jij niet lang meer op twee benen!', dreigt zij. 'Nou, doe-doe da-dat da-dan ma-maar niet!', stottert hij vanwege het alcohol- en cannabiseffect. Alles rondom hem begint te duizelen. 'Dat is dan tien euro!', zegt ze met een bitse stem. 'Hie-hier he-heb je twin-twintig, hou-ou de rest ma-maar!', pruttelt hij. 'Een pre-pre-prettige a-a-avond ver-verder!', zegt Rika nog.

Ter hoogte van de Unionbrug heeft Geert zich verdekt opgesteld. Het wachten is op Rika, die elk moment langs kan fietsen. Hij klikt nog even met zijn stiletto en dan ziet hij haar al aankomen. Even voor de brug overvalt hij haar en dreigt hij haar te zullen steken, wanneer ze schreeuwt of tegenstribbelt. Het sierlijke hek voor Villa Elsa piept griezelig. 'Schiet op, vette koe, hier omhoog!', snauwt hij. Rika breekt een hoge hak. Geert molt de voordeur en hij duwt haar naar binnen. 'Zo, voel je op jouw gemak, want hier woon ik en mijn huis is jouw huis en zoals ik al zei, gaan we er een gezellige avond van maken!', zegt hij haastig en gedreven. 'Ben jij wel helemaal normaal of zo, idioot, nu kun je zeker geduvel met mijn vriend Sjaak verwachten!'. 'Kop dicht en kleed jezelf uit!', eist hij, 'anders snij ik jouw keel meteen door!'. Rika kleedt zich bibberend en langzaam uit. 'Opschieten, bitch, ik heb een reuzetrek!', bromt hij ongeduldig. Eenmaal spiernaakt trekt hij haar aan haar haren mee naar boven. 'Veel kamers hé', zegt hij trots, 'die gaan we lekker samen inrichten, zodra we een kennismakingswip hebben gemaakt!'. 'Heb je dat mooie torentje al gezien?', zegt zij, 'dat is wel heel bijzonder!'. 'Probeer me maar niet af te leiden, geile Rubensvrouw, hier, neem een hijs van deze joint en een slok van deze goddelijke jenever om in the mood te komen!', zegt hij iets vriendelijker, want er moet immers wel gescoord worden. Zodra hij bij haar naar binnen dringt en zij gewillig meebeweegt, komt er een stevig waas voor zijn ogen en dreigt hij flauw te vallen. Dat moment gebruikt Rika om zijn mes af te pakken en hem meteen in zijn rug te steken. Met een plof valt zijn gezicht op haar monstrueuze drilpuddingen met de vrolijke erwtjes. Ze schuift hem van zich af en hij klauwt nog een keer naar haar gezicht. Daarna verroert hij zich niet meer. Via zijn mobieltje belt ze Sjaak, die binnen de kortste keren bij haar is. 'Jezus, Rika, wat is dit nu weer?', zegt hij met grote walging, 'komaan, help me om hem naar beneden te tillen!'. Ze laten hem van de trappen af rollen en even later plonzen ze hem in de vijver in de achtertuin. 'Nou gauw wegwezen!', fluistert Sjaak, 'mogelijkerwijze is er niemand die iets gemerkt heeft en zijn alle sporen uitgewist, op die van de videobeelden in jouw bloemenshop na en die gaan we daarom meteen wissen!'. Het mes wordt met veel kracht in het Pekelerhoofddiep gegooid. 'Hij vree niet eens zo slecht!', zegt Rika. 'Stomme koe!', bijt Sjaak haar toe. 'Stomme stier!', antwoordt zij direct en ze lachen geruststellend naar elkaar.

Dolstra Klootsema Kamminga Haverschmidt Griepstra

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 30