Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Cowboys en Indianen

Ze hebben na schooltijd met elkaar afgesproken, omdat ze naar de bossen rondom het kasteel Twickel gaan, acht jongens en twee meisjes. Bij de supermarkt kopen ze eerst nog een paar flessen sinas, cola en cassis. En natuurlijk een paar zakken chips en een zak snoep. Iedereen komt uit Delden, behalve Gerrit, die komt uit Borne. Het is een grote vriendenclub met soms de nodige, interne schermutselingen, maar ze blijven elkaar al jaren trouw. Vandaag gaan ze weer eens cowboytje en Indiaantje spelen in de spannende natuur rondom het eeuwenoude kasteel Twickel, waar een brede gracht omheen ligt. De oudste, bekende bewoner op die plek was Herman I van Twickelo (1347 - voor 1417), een Twentse edelman, die in het huis Eysinck woonde, wat later tot een imposant kasteel is verbouwd. Er is een park met een parkvijver en de meer wilde bossen, waar de kinderen graag spelen. Naast Gerrit heb je de tweeling Job en Sjaak, de slagerszoon Wim, Kees, die graag dierenarts wil worden, Hendrik, de zoon van de fietsenmaker, Roderik, de zoon van de enige notaris in Delden, Pieter, die postzegels verzamelt, Joke, de dochter van de huisarts, en Ellen, die later een motor wil hebben, een Kawasaki Z750. Kees heeft zijn hond Hector meegenomen, want die kan mooi als verkenner dienen, vindt hij. Hector zit in een aanhangwagentje achter de fiets van Kees. Het is al een oude hond en blaffen doet hij alleen als het heel erg nodig is. De groep kinderen gaat vol goede moed en heerlijk enthousiast richting het bosrijke speelgebied.

Eenmaal in de geurige bossen zetten ze allemaal hun fietsen goed op slot en gaan ze elkaar in twee groepen verdelen. Iedere groep krijgt één meisje en vier jongens. De meisjes mogen om de beurt een jongen kiezen. De groep van Joke bestaat uit Indianen en de groep van Ellen bestaat uit cowboys. Hendrik heeft zoals altijd aan alles gedacht en hij deelt de plastic geweren, de ijzeren namaakpistolen, de plastic tomahawks en de pijl en bogen uit. Er zijn voldoende cowboyhoeden en opperhoofdtooien. Roderik heeft zelfs echte, leren cowboylaarzen, die Pieter met afgunst bekijkt, maar Pieter zit bij de Indianen en die dragen mocassins, die ze niet hebben, maar sportschoenen zijn ook okay. De Indianen bouwen van losliggende takken een tipi en de cowboys bouwen een stuk verder op een fort. De tipi krijgt ook een omheining. Het is de bedoeling dat ze proberen elkanders woonplekken te veroveren. Wie het eerste iemand van de tegenpartij weet dood te schieten, heeft gewonnen en mag verder gaan. Het is net als vlaggenroof, maar dan met een schat. Bij de cowboys is dat een echte. leren handschoen en bij de Indianen is dat een goudgeverfde pijl. Kees zit bij de cowboys en dus is Hector bij hen, ook al protesteert de tweeling in alle toonaarden, maar Joke weet hen te kalmeren. 'Kom, belangrijke spoorzoekers, jullie mogen anders wel voor hond spelen!', zegt ze, terwijl ze met haar Indianen in het bos verdwijnt. Hendrik zit ook bij de Indianen.

De cowboys Ellen, Wim, Kees, Gerrit en Roderik bouwen vol overgave aan hun fort en Wim is zelfs zo ijverig, dat hij ook een valkuil graaft, maar Ellen vertelt hem, dat daar geen tijd voor is en dat ze beter een sterke omheining kunnen bouwen. 'Dan gebruik is die valkuil toch gewoon als goede verstopplek!', zegt Wim opgetogen. 'Dat is heel slim van jou!', antwoordt Ellen, 'want dat verwachten ze niet voor een omheining!'. Met een brede glimlach verzamelt Wim vervolgens net als de andere cowboys lange, stevige takken, het liefst met zoveel mogelijk bladeren eraan. Roderik besluit de leren handschoen hoog in een boom te verstoppen. Hij gaat wel heel erg hoog de boom in, maar dat doet hij ook om indruk op Ellen te maken, want hij wil graag verkering met haar. Dat heeft hij alleen aan Kees vertelt. Kees is te druk met Hector om oog te hebben voor de prille schoonheid van Ellen. Na een dik uur begint het gevecht en heerst er een beklemmende stilte. De Indianen besluiten eerst zolang mogelijk af te wachten om niet direct een schietschijf te worden. Joke, Hendrik en Pieter blijven dicht bij de tipi en de tweeling gaat op verkenning. Bij de cowboys gaan Kees en Roderik in de aanval. Hector volgt hen al snuffelend en uitwijkend. Na tien minuten volgt er een confrontatie en weten Kees en Roderik de tweeling uit te schakelen. 'Waar is Hector nou?', vraagt Kees aan Roderik en op datzelfde moment klinkt er een harde knal van een echt geweer. Iedereen schrikt zich rot. De angst bekruipt hun harten. Kees rent in de richting van het schot en hij ziet ineens een jager, die zich over een dood dier buigt. Het is Hector en Kees rent huilend en krijsend naar hem toe. 'Waarom heb je dat gedaan, stomme klootzak?', zegt hij tegen de bullebak in het groen. 'Ik dacht dat het een wolf was!', zegt hij deels geschrokken, 'het spijt me ontzettend! is dat jouw hond?'. 'Wat denk je zelf, man, natuurlijk is dat mijn hond! Vuile moordenaar!', schreeuwt Kees woedend. Samen met Roderik dragen ze Hector naar de aanhangkar. Het spel is over en de vrienden gaan hevig terneergeslagen huiswaarts. Ze kwamen vol enthousiasme en ze gaan als een begrafenisstoet terug. De vader van Kees kent de jager en hij gaat meteen zijn beklag doen en zijn jaagvergunning aanvechten. Verder eist hij duizend euro schadevergoeding voor een waardig graf voor Hector en wellicht een nieuwe hond. Deze dag, waarop Hector dodelijk werd geraakt, zal de vriendenclub nooit meer vergeten.

Schrijver: Joanan Rutgers
29 juli 2020


Geplaatst in de categorie: kinderen

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)