Crime passionel in Den Helder

'Zijn we niet een beetje te jong voor dit soort geneuzel?', fluistert Lucas Mug tegen zijn liefje Wanda Lolkus, die meteen begint te giechelen. Een oud echtpaar draait zich meteen kwaadaardig om, alsof Wanda zit te vloeken in de kerk. Toevallig zitten ze wel in de Christoforuskerk aan de Gedempte Gracht 64 in Schagen en luisteren ze naar een voordracht van de in Schagen geboren dichteres Margreet Schouwenaar. 'Zullen we gaan?', fluistert Wanda. 'Nog even wachten of ze nog met iets pakkends voor de dag komt!', antwoordt Lucas bewust hardop. Nu is het echtpaar woedend en worden ze als ketters weg gekeken. 'Succes verder met de show en het intolerante publiek!', snauwt Lucas nog even richting de dichteres en het lelijke echtpaar. Vlak voor de uitgang schreeuwt Lucas: 'Denkend aan Holland zie ik brede riolen!'. Wanda trekt hem gauw mee naar buiten, waar ze op hun fietsen springen en snel naar het huis van Wanda gaan. Haar charmante villa op Laan 23 stamt uit 1907 en heeft Art Nouveau elementen. 'Zullen we een DVD-tje gaan bekijken?', vraagt Wanda, 'kijk jij maar even welke je leuk vindt!'. Lucas rommelt wat door de DVD's en hij vindt één van zijn lievelingsfilms 'Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest'. Die moet het worden. 'Heb je al één gevonden?', vraagt Wanda, die met een zak chips en twee biertjes de huiskamer betreedt. 'Deze is echt heel cool!', zegt Lucas en hij geeft de DVD aan Wanda. 'O, ja, Johnny Depp, die is zo goed hé en zo'n lekker ding ook!', zegt Wanda, terwijl ze de DVD in de speler stopt. 'Vind je mij ook een beetje een Johnny Depp?', vraagt Lucas. Zij knikt instemmend en zij geeft hem een vette tongzoen. Dat duurt even, zodat ze het begin van de film missen. Zodra Davy Jones in beeld kom, kruipt Wanda stevig tegen Lucas aan. 'Getver, die enge tentakels van zijn baard!', zegt ze, 'godallemachtig, wat een lelijke kapitein!'. 'Weet je trouwens dat hij op het Spaghettimonster lijkt?', zegt Lucas. 'En wat mag dat dan zijn?' 'Van welke planeet kom jij zeg? Als lid van de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster zal ik jou maar eens proberen te bekeren!' 'Vertel nou wie dat Spaghettimonster is!' 'Het Spaghettimonster, mijn lieve schat, is de God van het pastafarisme, waar ik als rechtgeaarde Pastafariër zeer oprecht in geloof!' 'Maak dat de kat wijs!' 'Er zijn inderdaad voldoende katten, die ook in het Spaghettimonster geloven!' 'Garfield zeker?' 'Nu je het zegt, inderdaad, Garfield ook!' 'Volgens mij rook jij teveel wiet, meneer Mug!' 'Nee, echt, de profeet heet trouwens Bobby Henderson en de ware Pastafariërs dragen een vergiet als heilig hoofddeksel, als je er niet één hebt, dan wil ik er wel één voor jou kopen!' 'Nou nee zeg, dank je vriendelijk, overigens heb ik jou er nog nooit met één zien op lopen!' 'Dat doe ik meestal als ik alleen ben en tijdens de erediensten voor het Spaghettimonster!' 'Waar zijn die erediensten dan?' 'Nou, gewoon, waar je maar wilt, het Spaghettimonster is daar heel makkelijk in en hoe je het doet maakt hem ook geen fluit uit!' 'Hem?' 'Of haar!'.

Na de film en samen 12 biertjes verder stommelen ze naar boven en duiken ze hun bed in. Ze zijn beiden te moe om nog te vrijen en dus gaan ze dicht tegen elkaar aan liggen om de slaap te vatten. 'We zijn ons avondgebedje voor het Spaghettimonster vergeten!', grapt Wanda nog. 'Vindt i niet erg!', mompelt Lucas. Even later zijn ze beiden in dromenland. De volgende dag gaat Wanda naar haar kledingzaak in Alkmaar en tuft Lucas met zijn oude Opel naar Den Helder, waar hij een antiekwinkel runt. Waardevolle antiquiteiten zijn zijn lust en zijn leven. Als kind spaarde hij oude munten en later bronzen beeldjes. Zijn mooiste bronzen beeld is die van een engel, die op een trom slaat. Die verkoopt hij dan ook nooit, al mag hij hem wel graag laten zien. Een Deense dandy bood hem eens 3000 euro, maar zelfs voor 30.000 euro doet hij hem niet weg. Die engel hoort gewoon bij hem en daarmee basta. Er staat een koele bries en de deurbel rinkelt vertrouwd. Hij zet een pot koffie en hij gaat naast de ouderwetse kassa zitten. 'Zo, de zaak is open, nu maar eens kijken hoe het met de klandizie wordt vandaag!', zegt hij tegen zichzelf, terwijl hij een sigaret opsteekt. Van de koffie wordt hij wat onrustig en hij belt even naar Wanda om te horen of alles goed met haar gaat. Ze heeft al twee kledingstukken verkocht aan een Duitse vrouw, die van plan is om vaker langs te komen. 'Misschien moet ik een zaak in oude kleren gaan beginnen!', zegt hij serieus, 'want het is hier geen zoete inval!'. 'Vergeet niet dat je vorige week nog een hele dure, Franse pendule hebt verkocht!', troost zij hem. 'Wacht even, Wan, ik ga hangen, want Sterre staat aan de overkant te gluren en daar verwacht ik niet veel soeps van!', zegt hij in paniek. 'Okay, bel me als je meer weet!', zegt Wanda bezorgd. Sterre Dwaalster is de ex-vrouw van Lucas en zij stalkt hem al geruime tijd, zonder dat hij snapt waarom zij dat doet, want ze zijn toch als vrienden uit elkaar gegaan en ze schijnt een nieuwe vlam te hebben, ene Arie Schollenaar, een visboer uit Bergen, die een flinke omzet heeft. Tenminste zoiets heeft Lucas via via vernomen. Lucas gaat voor het raam van de voordeur staan en hij zwaait naar haar, maar ze reageert nul komma nul. Dan besluit hij naar haar toe te lopen, maar zodra ze hem ziet oversteken, trippelt ze snel weg. Hij holt er niet achter aan, want dat zou al te gortig zijn. Dus slentert hij wat moedeloos naar zijn winkel terug, waar inmiddels een deftige vrouw naar binnen is gegaan. 'O, ik dacht al, zou hier wel iemand zijn?', zegt ze, wanneer Lucas verschijnt. 'Ik was even van het nest!', antwoordt hij, 'kan voorkomen, maar het stelde niets voor, zoekt u iets speciaals?'.

De klant, een barones uit Haarlem nota bene, zit uiteindelijk te twijfelen tussen een oud Engels theeservies of een oud-Fries zilveren doosje met zilveren lepeltjes. Ze kiest voor het laatste en ze betaalt contant. 'Dat is waarlijk een goede keus, mevrouw!', zegt Lucas opgetogen, 'zoiets is werkelijk zeer zeldzaam vandaag de dag!'. 'Dank u wel, meneer, by the way, weet u dat die mevrouw daar aan de overkant al een hele tijd naar deze winkel staat te kijken?', zegt ze samenzweerderig. 'O, staat ze er al weer? Ja, ik weet wie zij is, maakt u zich maar geen zorgen, ik heb alles onder controle!', antwoordt hij tijdens het inpakken. Hij had dat nog niet gezegd, of Sterre snelt de straat over en ze stormt met veel kabaal de winkel binnen. 'Je gaat vreemd, kereltje, en dat weet jij heel goed, nog even en ik krijg er genoeg van!', roept Sterre. 'Wacht even, Sterre, even deze mevrouw verder helpen en dan ben jij aan de beurt!', zegt hij kordaat en zelfverzekerd. Sterre plukt wat aan enkele pauweveren in een koperen ketel. Lucas houdt de deur voor de barones open en hij zegt haar vriendelijk gedag. De barones vertrouwt het niet, dat met die vrouw, en ze blijft voor de zekerheid nog wat in de etalage loeren. 'Zo, Sterre, wat brengt jou hier? Lang niet gezien, hoewel, wel gezien, maar niet van nabij dan!', zegt Lucas. 'Ik weet dat jij het nu met ene Wanda Lolkus doet, lolbroek, maar daar ga ik mooi een stokje voor steken, want zo zijn we niet getrouwd!' 'Sorry, gekkie, maar we zijn officieel gescheiden en ik mag het doen met wie ik wil, overigens heb jij volgens mij een grote, nieuwe vis aan de haak geslagen, pardon, een visboer!' 'Daar is mij niets van bekend, vuile echtbreker met je smeerlapperij!' 'O nee, zegt de naam Arie Schollenaar je dan niks?' 'Arie? Komaan zeg, die stinkende gorilla! Je moet niet alle roddels geloven, sukkelaar!' 'Maar dan nog, Sterre, het is over en uit tussen ons en ik ben je geen enkele verantwoording meer schuldig!' 'Je hebt het God beloofd toen we met elkaar trouwden, leugenaar!' 'God? Nou, dan heb ik een primeur voor jou, ik geloof tegenwoordig alleen nog maar in het Spaghettimonster en dat is echt een aanrader!'. De telefoon gaat. Lucas neemt op. 'Gaat het allemaal goed daar?', vraagt Wanda. 'Picobello, schat, even wat met Sterre recht zetten, maar dat gaat prima, ik bel je anders straks wel even terug, okay?', antwoordt Lucas. Sterre pakt een gietijzeren pook en ze begint hem er mee te steken. De geschrokken barones tikt op het raam, maar Lucas maakt kalmerende bewegingen naar haar. 'Zal ik dat rare mens daar even voor je wegslaan?', vraagt Sterre. 'Dat lijkt me niet echt nodig en leg die pook nou maar weer neer, want daar schiet je ook niets mee op!', zegt hij voorzichtig, 'wil je een kop koffie, ik zet zo even nieuwe!'. Ze smijt de pook voor zijn voeten neer en ze haalt meteen een pistool uit haar jaszak. Terwijl ze het pistool op hem richt, snelt de barones in paniek de straat op. 'Help! Politie! Bel de politie!', gilt ze. Er weerklinken ineens drie schoten vanuit de antiekzaak en daarna heerst er een doodse stilte. Na zo'n vijf minuten scheurt er een politiewagen voor de antiekzaak en vinden de agenten de neergeschoten Lucas op de grond. Het moordwapen ligt er naast. Sterre zit naast de kassa voor zich uit te staren. Ze wordt in de handboeien geslagen en meegenomen. De nieuwsgierige barones wringt zich naar de voordeur en ze ziet Lucas liggen. Ze begint keihard te gillen. 'U heeft hier ook niets te zoeken!', roept een agent, die haar weg stuurt. De telefoon van Lucas gaat. Een agent ziet dat het ene Wanda is, hij neemt op en hij zegt zijn naam. Het wordt doodstil aan de andere kant van de lijn.

Schrijver: Joanan Rutgers
10 augustus 2020

Geplaatst in de categorie: misdaad