Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hartentroef

Op een afstand zag ik ze aankomen de twee dames. Een klein ‘gezellig’ mollige babbelkous en de andere met wat men waarschijnlijk een doorsnee postuur zou kunnen noemen – niet te klein, niet te groot, niet te dik, niet te dun – een type doorsnee. Een geboren luisteraar c.q. aanhoorder?
Ja, inderdaad ik ben ook maar een gewoon mens en heb ook mijn hokjes klaar staan voor bijna iedereen, net zoals velen, behalve u die dit leest natuurlijk.

Ze liepen mijn kant op. De kleinere ‘gezellige’ dame (het mollige laat ik maar achterwege – misschien iets te stereotypisch) legde al zwaaiend aan haar vriendin uit, dat je hier helemaal om het heideveld kon lopen. Althans dat veronderstel ik gemakshalve maar even. Ik zwaaide, om grappig te wezen, naar haar terug en deed dus net of ze naar mij zwaaide – ze reageerde er niet op, te druk in gesprek. Op het laatste moment sloegen ze toch maar links af, om een confrontatie met mijn drie aangelijnde herders-honden te vermijden.

Een poos later, op de terugweg, liep ik een van de olifantspaadjes over door het bos en uitgerekend waar dit pad weer op het brede zandpad richting parkeerplaats uitkwam, kwam ik die twee weer tegen. Ik liet ze maar voor gaan. De kleine gezellige was volop aan het kletsen tegen de andere mevrouw:
‘Bla, bla, bla, bla, bla, … .’
‘O ja,’ zei de andere.
‘Ja en toen, bla, bla, bla, bla, … .’
‘Ja hè,’ zei de andere.
‘Echt waar, bla, bla … , maar bla, bla, bla, … .’
‘Ja, echt?’ zei de andere.
‘Nou en of, bla, bla, bla, …. .’
‘Ja, ja,’ zei de ander.
‘Dus heb ik bla, bla, bla, … .’
‘Ja hè,’ zei de ander.
‘Nee, natuurlijk niet, anders had hij mij bla, bla, bla … .’
‘Ja, ja,’ zei de andere, 'luister meid, ík help je, alles komt weer goed.'

Echt waar, ik kon het gesprek niet letterlijk volgen, en de behoefte daartoe ontbrak me ook totaal, dus liet ik af en toe mijn honden maar wat extra lang snuffelen, om onze onderlinge afstand te vergroten.

Maar vroeg me tegelijk af, wat dit nou eigenlijk was: een gesprek tussen een praatzieke kletsmajoor en een aspirant psychiater/psycholoog die haar opgedane kennis via een NTI cursus in de praktijk wilde testen, of was dit wel degelijk een professioneel therapeutische sessie.
Of toch gewoon twee vriendinnen waarbij de een haar enorm grote hart vol met ellende luchtte door het met haar vriendin te delen en de ander met misschien nog wel een groter hart barstens vol empathie en compassie, die het openstelde om haar ellende aan te horen en haar daardoor verlichting te gunnen.

Wat duidelijk was, was dat die twee echt hart voor elkaar hadden. De mogelijk meest doeltreffende en werkzame therapie die er is.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 12 april 2021


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)