Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het menselijke verhaal, jawel!

Vanwege het steeds terugkerende probleem met het te hoge kalium in mijn bloed, besluit de internist in ons eigen ziekenhuis me toch door te verwijzen naar het Erasmus, weet je wel die enorme kolos van een ziekenhuis waar je werkelijk kunt verdwalen, tenminste ik wel! Maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat oriëntatie niet mijn sterkste punt is! Zo ga ik de eerste keer met mijn kind naar Rotterdam, alwaar we een slordige twee uur vertoeven. Jemig wat een pand, geen wonder dat men zich daar vervoert middels een soort van binnen taxi’s of een soort van stepjes die zag ik er namelijk ook. Het haalt bij mij in elk geval het gevoel naar boven van: rond te dolen in een fabriek, oké zonder lopende band dan wel maar toch, een enorme kolos die ooit Dijkzigt heette en nu dus Erasmus medisch centrum. Ik heb er niets mee het ziekenhuis in onze plaats is me ver zat, drie keer rollen en we zijn er maar ja, bepaalde specialismen zijn nu eenmaal niet voorhanden hier, ( ofwel te lastig) en dan moet je dus kiezen, al valt er weinig te kiezen in dit geval.

Die dag word ik te grazen genomen door een geweldige aardige arts, die ook nog een geweldige leuke prik zet om bloed af te nemen, dit keer uit m’n pols, geen grapje maar wel overleefbaar, dat scheelt! Daarna hebben ze nog een viertal buizen nodig en mogen we weg, thuis wachten op de uitslagen en in feite moet ik twee weken later terug maar die date heb ik om laten zetten naar een telefonische afspraak want inmiddels hadden we de vaccinatie gehad met alle fijne bijwerkingen vandien en ik zeg je, dat was geen lolletje. De arts belde ook inderdaad en ik legde de zaak uit, hij zei me dat er wel weer bloed geprikt moest worden, waarop ik vroeg of dat hier kon, in ons eigen ziekenhuis en jawel, dat zou hij regelen. Zo ga ik afgelopen vrijdag braaf laten prikken, inmiddels al wel wetende dat het opnieuw niet goed zou zijn.

Dat klopte dus, mijn gevoel bedriegt me niet, want vanmorgen belt de arts op, vanuit de fabriek, dat de uitslag niet goed is en ik een dag naar de fabriek moet om aan een infuus te gaan, ach het is niet anders. Ik zal wel gebeld worden als ze plaats hebben, jemig dat is rap, een half uur later telefoon, of ik woensdag komen kan, er is iemand uitgevallen, nee niet van de lopende band hoor dat niet. En zo mag ik wederom naar dat immens grote gebouw, me laten onderwerpen aan Joost mag weten wat! Maar 1 ding hoop ik wel, dat ze een oplossing vinden voor een foutje in mijn systeem, want dat dit niet leuk meer is moge duidelijk zijn!

Wel een voordeel, in de fabriek mag ik me laten rijden door de speciale taxi’s en ach elk nadeel heeft een voordeel!

... Het immense ziekenhuis ...

Schrijver: An Terlouw, 19 april 2021


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.5 met 8 stemmen 156



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
20 april 2021
Karel en Gunter, inderdaad is het ziekenhuis erg veel in beeld tegenwoordig maar ook in deze tijd blijft het een uitdaging om dit soort afspraken na te moeten komen. We zitten al zolang thuis, gewoon omdat we niks op willen lopen! Wel hoop ik intens dat die hele aardige arts een oplossing gevonden heeft want lollig is het niet, dat kan ik je wel zeggen! Dank beiden voor de lieve bemoedigende reactie en als het allemaal goed afloopt laat ik dat weten!
Naam:
Günter Schulz
Datum:
20 april 2021
Ik sluit mij gaarne bij de oprechte wensen van Karel aan, An.
Naam:
Karel Jong
Datum:
19 april 2021
Geen ziekenhuis is tijdens deze Corona crisis zo in the picture als het Erasmus MC in Rotterdam. Inderdaad heel erg groot en overweldigend, op foto's te zien. Uiteraard hoop ik van harte dat ze in die kolos de goede aanpak vinden voor jouw probleem. Beterschap, dus.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)