KERSTBOOM

Mijn vrouw heeft mij vorige jaar een klein engeltje geschonken, echt heel leuk. Het wezentje heeft keurig de handjes gevouwen en heeft een aureooltje boven haar hoofd.
Ik zou het zelf niet gekocht hebben, maar ja ik denk dat het meer een symbolische betekenis heeft. Of zij aanbidt mij en ze wil aangeven dat ik haar engel ben, of ze vindt dat zij mijn beschermengel is en voor mij bidt. Het laatste is het meest waarschijnlijke.
Natuurlijk vraag ik het haar niet om teleurstelling over de uitleg te voorkomen. Misschien vond ze het gewoon een leuk engeltje en meer niet.
Dit jaar heb ik een stenen huisje gekregen met een flikkerend waxinelichtje op batterijen.
Leuk, maar door het geflikker lijkt het of er brand is in het huisje en ben je geneigd 112 te bellen.

Al met al bedacht ik haar dit jaar eens te verrassen met een kerstboom – zal ze vast leuk vinden. Dus na de gedane boodschappen loop ik de Action even binnen en koop daar zo’n klein kunstkerstboompje voor 15 euro met alles er op en eraan.
Wij doen verder weinig aan kerst. Geen geschrans, geen onnodig gedoe met een kerstboom, we zijn tenslotte maar met z’n beiden, dus waarom zou je het doen.
In mijn ogen is het een beetje een huichelachtig feest met dat vrede op aarde gedoe, terwijl er overal ellende is en wij rijke westerlingen er te weinig aan doen. Natuurlijk uitgezonderd die fantastische individuen die zich daadwerkelijk met hart en ziel inzetten voor de medemens.

Toen ik thuis kwam laadde ik eerst de wekelijkse boodschappen uit. Maar voordat ik het boompje uit de auto ging halen, verscheen er plotseling een auto op het erf. Aangezien we geen visite verwachtten en zo’n dikke 200 meter achteruit wonen, pakte in de honkbalknuppel uit de meterkast en zette die onder handbereik naast me in de hal.
Terwijl ik nog dacht wie kan dat nou zijn, stapte Sinterklaas uit de auto en belde aan.
‘Goedenavond Sinterklaas, bent u verdwaald of zo?’
‘Nee, beste man, ik ben hier namens de plaatselijke voetbalvereniging om te vragen of u genegen bent deze kerstkrans te kopen en/of een doosje chocolade kerstkransjes - ze smaken heerlijk. Tevens is het ter financiering van mijn terugreis.’
‘Ach, ik snap het probleem Sint – de hedendaagse asielzoekerscentra zitten vol en straks moet u net als Jozef en Maria in een stal slapen. In uw geval bij uw paard.’
‘U snapt het helemaal. Na een blik in de hal zei hij: ‘Ik zie dat u overal op voorbereid bent?’
‘O, u bedoelt de honkbalknuppel?’
‘Inderdaad.’
‘Nou, wij wonen hier wat achteraf zoals u ziet en je weet maar nooit wie er aanbelt. Tenslotte zijn het niet altijd goed heiligen zoals u. maar er kan ook zo maar een schijnheilige op komen dagen.’
‘Heel verstandig,’ zei de Sint en stapte weer in auto, naast z’n bonte Piet, nadat ik de kerstkrans voor op de buitendeur had gekocht en zelfs een extra doosje kerstkransje voor m’n vrouw – ze is gek op chocola.’
‘Wie was dat?’ vraagt ze.
‘Dat was Foppe, bestuurslid van de plaatselijke voetbalvereniging, verkleed als Sinterklaas.’
‘En dat rare bonte mannetje, achter het stuur?’
‘O dat was Jelle, een Friese Piet, volgens mij was het die nieuwe vriend van Froukje, je weet wel. Hij was net zo bont als onze koeien en stabyhondjes. Zo kan er hier in ieder geval de zwartepieten discussie niet weer opnieuw oplaaien.’
‘Wat een leuke ludieke actie,’ zei ze toen ik haar de hele gang van zaken had verteld.
‘Maar over leuk gesproken, ik heb ook iets leuks voor jou. Jij hebt mijn twee jaar geleden zo’n kerstengeltje gekocht en dit jaar een stenen huisje. Dat vond ik zo lief dat ik dacht, laat mij haar nou eens verrassen.’
‘Nou om eerlijk te wezen, dat huisje was van de Postcodeloterij.’
‘Maakt niet uit, toch heb je dit cadeautje verdiend.’
‘Nou vertel maar wat het is dan.’
‘Een kerstboom! Een kleintje maar.’
‘Hoe haal je het in je hoofd, je weet dat ik dat gedoe niet in huis wil. Met onze vloerverwarming verliest die boom binnen de kortste keren z’n naalden en trouwens ik heb de kerstboomversieringen al lang geleden naar de rommelmarkt gebracht. Je zet hem maar in je kantoortje en ruimt later zelf de rotzooi maar op.’
‘Hoeft niet en trouwens hij is al opgetuigd met ballen en dergelijk.’
‘Hoeft niet? Hoe dat zo?’
Ik haalde hem op en liet hem aan haar zien.
‘O, maar deze is heel schattig, die mag wel in de kamer staan, die is tenminste niet zo aanwezig en geeft geen rotzooi.’
Ik zag dat ze het echt leuk en gezellig vond.
‘s Avonds op de bank gezeten met een glaasje wijn en een paar kerstkransjes onder handbereik, begon ze spontaan te zingen: ‘De herdertjes lagen bij nachte ze hadden de schaapjes geteld ….
‘Alsjeblieft hou daar mee op, bederf de leuke sfeer nou niet, of ik smijt die boom naar buiten.’

Ze lachte mij toe: ‘Ach schat, het was maar een grapje.’ Ik gaf haar een dikke smok en zo werd het toch weer een gezellige kerst.

sinterkaas kerstboom herdertjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 146