Hoor Eens Even

‘Wat zeg je?’ vraagt mijn vrouw.
‘Ik moet weer eens naar de brillenboer.’
‘O, dat kan vanmiddag wel,’ meende ze.
Ik vind het prettig als ze even meegaat, dan kan ze gelijk het montuur beoordelen. Mijn ogen zijn namelijk van een dusdanige kwaliteit dat als ik het nieuwe montuur zonder glazen op heb, ik het zelf niet goed in de spiegel kan beoordelen.
Alhoewel bedacht ik later: ik zou mijn hoofd ook van diverse kanten kunnen fotografen en het met mijn goede bril weer op wel kunnen beoordelen.
Maar ja, dat is zoals dat in het oosten en noorden heet: een koe in de kont kijken.

Wat ook een probleem is dat ik op het gebied van zulke keuzes onzeker ben en dat mijn opslagruimte van mijn telefoon dan echt te snel vol loopt.
Goed een hele serie monturen langs gelopen en uiteindelijk zei mijn vrouw heel beslist:’ Dat is hem.’
Ik voor de zekerheid enkele foto’s genomen en ja ik was het zoals zo vaak weer met haar eens.
De ogen werden getest voor de sterkte. Het was gelijk gebleven – 6,5 een mollensterkte of zwakte, ’t is maar van welke kant je het bekijkt.
‘Meneer,’ zei de meneer van de Aldi onder de brillenboeren, ‘zal ik uw gehoor ook even testen.’
Nog voor ik antwoord kon geven, zei mijn vrouw: ’Doe maar schat, want je gehoor is niet al te best meer.’
Ze heeft in zoverre gelijk dat mijn gehoor inderdaad betere tijden heeft doorgemaakt.

Thuis is het zo dat de een de ander iets te vaak vraagt: ‘Wat zeg je.’ De een beschuldigt de ander dan van het niet duidelijk spreken of dover worden. Ik zal heel eerlijk wezen en het hier maar in kleine vette lettertjes aan u toe vertrouwen:
volgens mij ligt het probleem vooral bij haar.

Dus zeg ik tegen haar: ‘Prima. Maar dan moet jij ook.’ Dat was goed, wist ze zelfverzekerd.
De man zette mij een testapparaat op en kwam tot de slotconclusie dat ik vooral moeite had met de hoge tonen. O dacht ik dat verklaart veel, want mijn vrouw heeft een enigszins hoge piepstem en dan nogal timide – vandaar.
Toen was zij aan de beurt en bij haar kwam hij tot de conclusie dat zij vooral moeite had met de lage tonen.
Dat verklaart veel dacht ik en zij vermoedelijk ook, want ik heb een nogal zachte basstem.
‘Dat van u mevrouw, is ietsje slechter dan dat van uw man.’
Op de terugweg in de auto kwamen we tot de conclusie dat we allebei gelijk hadden en duidelijker en iets harder zouden gaan spreken.
Toch dacht Ik stiekem, wat ik alleen u toevertrouw, in kleine vette lettertjes: zie je wel, had ik toch iets meer gelijk dan jij.

Ik keek naar haar in de achteruitkijkspiegel en zag dat ze naar mij keek en dat ze voelde wat ik dacht.

doof gehoor bril ogen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 53