De ‘ Blote kleren van de Keizer ‘
Een grappige titel eigenlijk maar zo heet nou eenmaal de voorstelling waar mijn/ onze kleindochter een rol in speelde en waar ik gisteren voor de tweede keer heen ging in het Hofplein theater in Rotterdam. Opgehaald door mijn eigen kind waren we getuige van een meisje van 16, wat de sterren van de hemel speelde, die ze ook van de hemel zong in een paar solo’s.
De voorstelling is eigenlijk een prachtig voorbeeld van hoe- het kan gaan tegenwoordig, de boodschap is zo duidelijk middels gebruik van online toestanden, het hele verhaal eromheen eveneens.
Lachsalvo’s klonken steeds door de uitverkochte zaal, de diverse applaus acties- tot staande ovaties toe, logen er niet om…
Humor, een traantje wegpinkend maar bovenal de saamhorigheid van de cast was geweldig in 1 woord, het publiek trouwens ook! Ik ben trots op mijn mooie kleinkind die haar schroom overwon en een mooi stuk speelt, waarin ze ziel en zaligheid legt net als alle anderen natuurlijk.
De blote kleren van de keizer, een stuk wat je gezien moet hebben om te weten waar het over gaat, genieten kun je pas als je het van dichtbij meemaakt! Wanneer ik moe en koud thuis kom, ligt manlief al in bed, mijn plekje te verwarmen…een mooi eind van een prachtige avond! Ik tel mijn zegeningen…
... Onze kleindochter die samen met de rest van de cast de sterren van de hemel speelde ...
Schrijver: An Terlouw, 22 januari 2023Geplaatst in de categorie: film
Nu, mijn verhaal "Schappelijke stuwing" is dat wel een beetje. Geen doorlopend vervolg, maar wel een verhaaltje van min of meer dezelfde aard.
Andersen, de schrijver van de nieuwe kleren van de keizer, zou zich vast heel vereerd voelen door het optreden van deze avond. Wie weet, heef hij het vanuit Gene Wereld gezien.