De moorddadige lesbienne van Dokkum

Op de Kereweer 5 in Dokkum woont de alleraardigste, adellijke dame Hinke Chassé, die naast haar werk als lerares Latijn en Grieks aan het Dockinga College op de Rondweg-West 45 ook nog geregeld als invalkracht in het Museum Dokkum op de Diepswal 27 actief is. In haar monumentale pand bewaart zij allerlei antieke voorwerpen van hoge waarde, die zij deels via Marktplaats en veilingen op internet heeft vergaard. Het is haar lust en haar leven om waardevolle spullen te verzamelen en in haar vrije tijd zit zij meestal in de kunstboeken weggedoken. Haar weetgierigheid is onverzadigbaar en aangespoord door nieuwe wetenswaardigheden speurt zij dan de te koop aangeboden kunstwerken, antiek en sieraden weer af. Dankzij een immense erfenis van een oudoom hoeft zij niet echt op de prijzen te letten, al gaat zij natuurlijk, zoals iedereen, wel voor de meest voordelige inkopen. Haar allernieuwste aanwinst is een verloren gewaand schilderij van George Breitner, die zij via Kunstveiling.nl heeft weten te kopen. Zij had al enkele naaktfoto's van de modellen van Breitner in haar bezit, maar dit schilderij overtreft alles. Het is een naakte vrouw, die langs de vloedlijn van de Noordzee haar haren droogt. Doordat zij daarbij bukt, hangen haar sappige borsten als rijpe mango's aan een boom. Hinke kan er niet naar kijken, zonder dat haar hart continu harder slaat, al is het een mengeling van lust en pijn, want die vrouw doet haar ook denken aan haar ex-geliefde Jitske Vlap, die er na een 15-jarige relatie met een man vandoor is gegaan, nota bene de burgemeester van Kollum, Its Sonderman, die vorig jaar nogal in opspraak is gekomen, omdat hij gemeentegeld had ontvreemd en verdacht vaak naar Dubai vloog, waar hij volgens sommigen een geheime affaire met Cornelis Willem Heuckeroth had. Hinke heeft al twee kinderboeken op haar naam staan; 'Beer Tybo op de Bonkevaart' en 'De vrolijke meisjes uit Ee'. Haar grootste fan en stimulator is de geschiedenisleraar Boale Groenland van het Beyers Naudé Christelijk Gymnasium in Leeuwarden. Boale schrijft zelf ook kinderboeken en volgens hem is Hinke de nieuwe Nienke van Hichtum. Hij belt Hinke geregeld om over de vorderingen van haar nieuwste kinderboek te praten. Hinke is niet zo happig op bezoeken bij haar thuis, maar voor de uiterst vrouwelijke Boale maakt zij graag een uitzondering. Bovendien kan zij heel goed met hem over het schrijfwerk spreken en geeft hij soms aardige tips, die zij daadwerkelijk opvolgt. 'O, kijk! Daar zul je hem net hebben!', zegt Hinke hardop.

'Er is vanavond een interessante voordracht van de hoogst charmante dichteres Albertina Soepboer uit Harlingen!', zegt Boale meteen, wanneer Hinke de deur heeft geopend. 'O ja? Waar dan?' 'In de Grote kerk aan De Markt 2, hier in Dokkum!' 'Wat gek dat ik daar niet van op de hoogte ben! Hoe laat begint dat?' 'Om acht uur, maar ik wil er graag vroeg naar toe, want ik wil het liefste vooraan zitten!' 'Maar natuurlijk, ik ga graag met je mee, maar kom eerst snel binnen, dan kunnen we nog wat kletsen bij een glaasje wijn en wat lekkernijen!' 'Vordert jouw nieuwe boek al?' 'Gestaag, gestaag!' 'Laat er geen gras over groeien, Hinke, want je weet het, je moet het ijzer smeden als het heet is!' 'O, maar het vuur blijft wel branden hoor!' 'Dat mag ik hopen!' 'Hoe verloopt jouw nieuwe boek dan?' 'Razendsnel, maar zo overweldigend, dat ik er echt even tussenuit moest en vandaar dat ik hier nu ben en Albertine ons vanavond gaat vermaken!' 'O ja, Albertine, ik heb al haar bundels en die zijn op één na gesigneerd!' 'Neem die dan mee vanavond en dan laat je die naast haar nieuwste bundel ook signeren!' 'Hoe heet haar nieuwste bundel?' 'Die heet 'De verdwijning van Anton Wachter' en in haar eerste gedicht wordt het beeld van Anton Wachter inderdaad gestolen!' 'Nou, dat zal dan wel de nodige commotie teweeg brengen!' 'Het is een begin van haar diep-psychologische zelfanalyse, die zij over werkelijk hoogst geniale gedichten uitsmeert!' 'Heb je de bundel dan al gelezen?' 'Nee, dat heb ik uit een recensie in de NRC!'. Terwijl zij de volle wijnglazen laten klinken, loert Boale opvallend lang naar de half blote borsten van Hinke. Zijn hippe, knalgele uilenbril barst er bijna van in gruzelementen. Zodra Jitske haar biezen pakte, begon Boale aan een serieuze versierstrategie, want in zijn nachtelijke, erotische dromen verscheen Hinke meer en meer, totdat hij er niet meer omheen kon en hij ontdekte, dat hij smoorverliefd op haar was en is. Alle vezels in zijn lijf smachten alleen nog maar naar haar. Hij zal er alles aan doen om met haar tot een seksuele eenwording te komen. 'Is dat zilver, die schilderijen en dat Friese aardewerk in het Museum Dokkum nog de moeite waard om te jatten?', vraagt hij opeens heel onverwachts en brutaal. 'Nou, dat is al met al van behoorlijk veel waarde, maar heb je soms plannen in die richting?' 'Met jouw hulp moet dat niet al te moeilijk zijn!' 'Ben je nou helemaal betoeterd, zeg dat je dit niet meent!' 'Integendeel, mijn duifje, het is bloedserieus, als je wilt, kunnen we het vannacht nog gaan uitvoeren!' 'Zeg, spoor jij wel helemaal? Ben je aan de drugs of zo?' 'Ik ben niet vies van een paar lijntjes of een shot van dit of dat, maar wat deze roofoverval betreft, daar ben ik ronduit nuchter over!' 'Ik zou je moeten aangeven!' 'Luister nou, dom konijntje, ik verkoop de hele zooi via mijn ondergrondse contacten en jij krijgt de helft van de opbrengst!' 'Dit had ik echt niet achter jou gezocht, Boale de ordinaire kunstdief, en dan ook nog mij voor jouw kar spannen, het is een walgelijke schande!' 'Ik bied jou de helft van de opbrengst aan, dat is een uiterst royaal gebaar, dat zou ik maar aannemen!' 'Zie ik eruit alsof ik verlegen ben om extra centen, ik dacht het niet hé, komaan man, als je dit werkelijk wilt gaan uitvoeren, dan bel ik nu nog de politie!' 'Ik ben trouwens smoorverliefd op jou en ik heb zin om met jou te vrijen!' 'O, mijn God, ook dat nog!' 'Iets meer enthousiasme zou anders wel op zijn plaats zijn!' 'Omdat we zo goed over kinderboeken kunnen babbelen?' 'Ook, maar vooral omdat onze lichamen puur energetisch op elkaar reageren en er een enorme aantrekkingskracht is!' 'En dat bepaal jij?' 'Nee, dat bepalen wij samen!' 'Juist, maar laten we nu eerst maar van Albertina gaan genieten, want als we op de voorste rij willen zitten, moeten we nu echt wel gaan vertrekken!' 'We zien daarna wel verder!'. Ze lachen naar elkaar, maar achter hun vrolijke maskers schuilen uiterst bezorgde en waakzame naturen. Gelukkig biedt Albertina even een adempauze.

Tijdens de voordracht van Albertina zitten Hinke en Boale tevreden op de eerste rij en kunnen zij Albertine gelaatsuitdrukkingen uitermate goed volgen. Hinke zit met haar gedachten onder de rok van Albertina en Boale zit met zijn gedachten onder de rok van Hinke. In zijn gedachten is het zwarte schaamhaar van Hinke over haar hele buik gegroeid, tot vlak onder haar majestueuze borsten. Haar schaamhaar is zo lang, dat zij wel 25 vlechten tussen haar benen heeft hangen. Het grote oerwoud maakt de speurtocht naar haar glinsterende druipsteengrot alleen maar spannender. Hij was ooit in de grotten van Han en volgens hem moet het er ongeveer zo betoverend bij Hinke uitzien. Terwijl hij verder fantaseert, glimlacht Hinke naar het bevriende, lesbische stel Amarinske Santema en Duifke Salverda, die beiden nogal vreemd opkijken, wanneer ze haar naast die vreemde kerel zien zitten. Hinke zou ze wel even willen spreken, want ze voelt zich absoluut niet meer op haar gemak met Boale, die nu ook al met zijn gebogen wijsvinger over haar wang aait. 'Hoe red ik mezelf uit deze hoogst ongemakkelijke spagaat?', denkt zij benauwd. Nadat Albertina is uitgekakeld met haar poëtische ontboezemingen en zij een grote bos bloemen met een fles Sonnema berenburger heeft gekregen, blijft Boale nauwlettend tegen Hinke aangeplakt en lopen zij nogal gedwongen naar haar huis. Eenmaal binnen komt het beest in Boale meteen los en grijpt hij Hinke onder haar rok. 'Wat zullen we nou krijgen?', protesteert Hinke, al begrijpt ze heel goed, dat ze hem niet al te zeer voor het hoofd moet stoten, want hij is net een elektriciteitshok, met de waarschuwing 'Hoogspanning, levensgevaarlijk!'. Terwijl hij even later met zijn stomme snufferd in haar gleuf tekeer gaat, bedenkt zij hoe en waarmee ze hem buiten westen kan slaan. Het antieke Maria-beeld wil zij daar zeker niet aan opofferen, maar die bloempot met de toch al verlepte orchidee erin lijkt haar een goed idee. Zij loopt een beetje naar rechts, zodat zij erbij kan. Die kwijlende lekkerbek tussen haar benen merkt het nauwelijks. Daarna slaat zij de bloempot keihard op zijn hoofd en ziet zij hem langzaam in elkaar zakken. Zij denkt dat hij buiten westen is, maar terwijl zij naar de woonkamer loopt, vraagt hij opeens: 'Waar is jouw sleutel van het Museum Dokkum?'. 'Dat zeg ik niet en ik wil, dat je mijn huis direct verlaat en ik wil jou nooit meer zien!', zegt zij zo kwaad mogelijk. Dat had ze beter niet kunnen zeggen, want Boale voelt zich nu dubbel verraden. 'Bij de schedel van Sint-Bonifatius!', schreeuwt hij, 'jij, ongelovige kutkoe, weet jij wat ik met tegenwerksters zoals jij doe?'. Hij vliegt op haar af en hij grijpt haar bij de keel. Hij drukt haar luchtpijp dicht, waardoor zij ernstig verzwakt, maar in een laatste opwelling van overlevingsdrift weet zij toch nog het Maria-beeld te pakken en slaat zij hem meerdere malen op zijn hoofd. Deze keer is het goed raak en staat hij niet meer op. Ze haalt een zakje cocaïne uit zijn binnenzak en dat snuift zij driftig op. Terwijl de schrik begint te dalen, sleept zij zijn lichaam naar haar auto. Ze rijdt naar Nes, met op de stoel naast zich een ijzeren staaf en een dolk. Voor als hij mocht ontwaken.

De volgende dag kijkt het homoseksuele echtpaar Felle Boonstra en Molle Lenstra heel raar op, wanneer zij het standbeeld van hun idool Sjoukje Maria Diderika Bokma de Boer gaan bewonderen. Zij zijn speciaal vroeg gekomen om er in alle rust van te kunnen genieten, maar zodra zij het toegetakelde lichaam van Boale zien liggen, beginnen zij beiden keihard te gillen. Hinke heeft de keel van Boale voor de zekerheid nog doorgesneden. Ze heeft zelfs het standbeeld van Nynke fan Hichtum met het bloed van Boale besmeurd. Daar zal de maker van het standbeeld Hans Jouta niet blij mee zijn, want die zit niet op negatieve aandacht te wachten. Hinke weet, dat het een kwestie van tijd is, wanneer ze haar komen arresteren, dus besluit ze puur voor de kick zelf de meest waardevolle spullen van het Museum Dokkum te stelen. Het is vooral deze diefstal, die bij agent Gribbert Schurer een belletje doet rinkelen en hij staat al gauw met zijn waanzinnig aantrekkelijke collega Wappie Poppinga bij Hinke voor de deur. Het is de sexy, lesbische Wappie, die in de achterkamer het gestolen zilverwerk ontdekt en later op het bureau wordt zij door Duifke Salverda gebeld, die vertelt, dat zij de man op de foto van de vermoorde man herkent als de man, die tijdens de voordrachtsavond van Albertina Soepboer bij Hinke was. Duifke zweert, dat ze hen samen heeft zien weglopen. Tijdens het volgende vraaggesprek kan het Hinke allemaal niets meer bommen en bekent zij al snel de moord op Boale. Gek genoeg blijft zij, ondanks de vele bewijzen, haar diefstal van de meest waardevolle spullen uit het Museum Dokkum hartgrondig ontkennen.

Hinke Chassé Dokkum Boale Groenland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44