Het portret van Marie Cornélie van Wassenaer Obdam

'Wanneer Marie Cornélie uit haar schilderij kan stappen, dan zou ik haar direct willen versieren!', zegt Pieter van Hengst tegen zijn boezemvriend Splinter Martini Buys, die languit op de grond ligt en instemmend zijn duim in de lucht steekt. 'Dat je een goede smaak hebt, kan ik zeker niet ontkennen, mijn beste, maar in dit geval zou je een geduchte concurrent aan mij hebben, daar zij mijn hart ook in vuur en vlam heeft gezet!', zegt Splinter. Zij bekijken een kopie van het portret van Marie Cornélie van Wassenaer Obdam, wat de schilder Jean-Baptiste van der Hulst in 1829 van haar maakte. 'Moet je kijken, Splint, dat kapsel van haar is een waar kunstwerk, alleen daarom ben ik al hoteldebotel van haar!', roept Pieter hoogst enthousiast, 'Ze was toen 29 of 30 jaar en ik weet zeker dat die Jean-Baptiste zijn handen niet van haar af heeft kunnen houden!'. 'Natuurlijk was die rare kwast haar minnaar, daar kun je donder op zeggen, kijk maar hoe verleidelijk en gewillig ze uit haar heldere blinkers kijkt!' 'Dat donkere stuk bont rond haar sierlijke nek glijdt niet voor niets helemaal tussen haar benen weg!' 'Precies, dat is een duidelijke verwijzing naar haar schaamhaar en haar seksuele openheid!' 'Ik wed dat hij haar al voor dat portret bemind heeft!' 'Ongetwijfeld!' 'Die deftige vrouw lustte er wel pap van, want voor haar huwelijk met haar neef Jacob Dirk Carel van Heeckeren van Wassenaer was zij ook de minnares van Johan Frederik Willem van Spaen, de zoon van de burgemeester van Wageningen, die in Kasteel Biljoen nabij Velp woonde!' 'Dat was dan voor haar stoeipartijen met Jean-Baptiste, die ijverige hofschilder van het Nederlandse Koninklijk Huis!' 'Inderdaad en reken maar dat zij na het huwelijk met die rijkaard Van Heeckeren nog menige man het hoofd op hol heeft weten te brengen!' 'Wat jammer dat wij daar toen niet bij waren!' 'In 1820 liet zij op de plek van de in 1795 afgebrande Hof te Dieren een landhuis bouwen, dat stond aan de Arnhemsestraatweg 10 en het had ook een toren!' 'Weet ik, in die bovenste torenkamer ontving zij haar meeste minnaars en bedreef zij de liefde met hen!' 'Wat een vrouw hé, zó jammer dat wij daar niet bij geweest zijn!' 'Om je vingers bij op te eten, zo oneerlijk!' 'Zij was ook de eigenares van kasteel Twickel bij Delden, in het buurtschap Deldeneresch, kun je nagaan, dat stond niet eens zo heel erg ver van ons huis verwijderd!' 'Weet je trouwens dat onze vriendin Anneke van Bevervoorden erg op Marie Cornélie lijkt!' 'Ach nee, jóh, haar vriendin Agnes Sticke, die doorgedraaide dichteres, lijkt veel meer op haar!' 'Maar nee man, dat heb je echt helemaal mis!' 'Weet je wat, we nodigen hen voor vanavond uit, zodat we hen eens goed met dit portret van Marie Cornélie kunnen vergelijken!' 'Nodig Isabella van Lennep dan ook maar uit, want die lijkt volgens mij ook verdacht veel op haar!' 'Weet je wat, ik bel ze meteen en dan vraag ik onze lieftallige buurvrouw Bernardina van Dongen ook om langs te komen, want die is altijd wel in voor een ludiek feestje!'.

Alle vier de vrouwen stemden in om op bezoek te komen en Splinter en Pieter maken het alvast supergezellig in huis. Overal branden kaarsen en de drank en lekkernijen staan al klaar. 'Het is feest en we krijgen vier beeldschone vrouwen op bezoek, die ons hopelijk lekker weten te vertroetelen!', zegt Pieter met een schalkse glimlach. De eerste, die verschijnt, is de sexy geklede Anneke, die er geen doekjes om windt waar zij zin in heeft, namelijk een flinke, hete nacht met haar vrijzinnige vrienden. Dat zij niet de enige blijkt te zijn, ontdekt zij al gauw, want even later staat haar vriendin Agnes op de stoep. 'Godsamme, wat moet die stoephoer hier nou!', denkt Anneke vals, ook al is ze erg close met Agnes. In de strijd om seksueel gewin gelden vaak andere regels. Dan vervagen de vormelijkheden. 'Hé, Anneke, jij ook hier?', zegt Agnes lichtelijk verbaasd. 'Ja, schat, voor een feestje bij deze heren ben ik altijd te porren!', antwoordt Anneke. 'Ga lekker zitten, dames, en neem het er van!', zegt Splinter, terwijl Pieter al weer naar de voordeur snelt en even later met Isabella en Bernardina de woonkamer betreedt. Anneke en Agnes kijken ietwat afkeurend naar de twee extra vrouwen, die blijkbaar ook uitgenodigd zijn. 'Hallo allemaal, ik ben de buurvrouw en hopelijk wordt het weer een gezellig avondje!', zegt Bernardina, die met haar grote, vooruitstekende borsten bijna een Chinese vaas omstoot. Naarmate de avond vordert, wordt de stemming steeds losser en haalt Splinter de afbeelding van Marie Cornélie tevoorschijn. 'Wij willen graag weten wie het meeste op deze dame lijkt!', zegt Splinter met het zweet op zijn voorhoofd. 'En mag degene, die het meeste op haar lijkt dan met jullie naar bed?', vraagt Anneke, die al behoorlijk aangeschoten is. 'Dat zou zomaar eens kunnen!', antwoordt Pieter, die ook behoorlijk diep in het glas gekeken heeft. 'Nee, Pieter, dat is wel zeker!', zegt een rood aangelopen Splinter ineens. De dames beginnen te joelen en van de voorpret fysiek te kronkelen. Agnes krabt zelfs enkele keren demonstratief in haar kruis. Dat krijgt navolging van Isabella, die haar rok omhoog werkt en haar hand over haar rode slip wrijft. 'De wedstrijd begint!', roept Splinter, 'we gaan jullie nu één voor één met dit schone portret vergelijken en Pieter en ik zijn de keurmeesters!'. Bij Bernardina schudden ze allebei hun hoofd en na wat wikken en wegen bij Isabella wordt Isabella ook niet juichend ontvangen. 'Wat zijn jullie vreselijke kuttekoppen!', reageert Isabella, 'ik lijk gewoon wel verdomd veel op haar!'. De strijd lijkt toch vooral om Anneke en Agnes te gaan. Bij Anneke gaan de heren heel bedenkelijk kijken en zeggen ze dingen als 'Tja', 'Niet gek' en 'Hoogst merkwaardig'. Maar zodra ze bij Agnes zijn, raken zij vervuld van pure blijdschap, want Agnes lijkt als twee druppels water op Marie Cornélie. 'Dit is een wonder!', zegt Splinter, 'Agnes, jij hebt gewonnen en zoals beloofd, mag jij vannacht met ons het bed delen, want dat is nu eenmaal de prijs!'. 'En wij dan?', vraagt een diep teleurgestelde Bernardina. 'Jullie hebben de wedstrijd verloren en dat betekent geen beloning!', zegt Pieter en dat had hij beter niet kunnen zeggen, want deze speels en grappig bedoelde opmerking wordt door Isabella als zeer serieus opgevat en zij graait meteen in haar handtas. Nog voordat Pieter kan zeggen, dat de drie andere dames natuurlijk ook met hen naar bed mogen, heeft Isabella al haar eerste pistoolschot gelost en zakt Pieter door zijn knieën. Isabella richt haar wapen meteen daarna op Agnes, die in haar voorhoofd wordt geschoten. Splinter springt naar Isabella, maar Isabella schiet hem in zijn borst en zij springt opzij. Vervolgens schiet Isabella in de nek van Bernardina, die daarvoor keihard gilde. Anneke is in een hoek van de kamer gekropen en zij jammert 'Niet schieten, alsjeblieft niet schieten!'. Er volgt een laatste knal en daarna is het even heel erg stil en kijkt Isabella verward en verbijsterd om zich heen. Pieter blijkt nog te leven en met veel moeite zegt hij: 'Jij feeks!'. Isabella schiet nog een keer op hem. Het bloedbad is niet te overzien en Isabella walgt ineens enorm veel van zichzelf. Ze ziet het portret van Marie Cornélie liggen en ze zegt: 'Ik lijk dus niet op jou! Wat een dodelijke vergissing!'. En terwijl ze Marie recht in de ogen kijkt, schiet ze een kogel door haar rechterslaap. Haar hoofd valt op het portret van Marie.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
28 oktober 2023

Geplaatst in de categorie: misdaad