Al die mooie meiden van Ameide!

Het vrouwenkoor 'Halleluja' van de Nederlands-Hervormden in Ameide heeft sinds enige tijd een nieuwe koordirigent, de uiterst enthousiaste Christophorus Perk, die op de Kerkstraat 2 in Ameide woont. De Hervormde Kerk uit 1361 staat op de Kerkstraat 10, wat Chris, want zo is zijn roepnaam, bijzonder aangenaam vindt. In het overwegend protestantse stadje Ameide willen de vrouwen maar wat graag in het kerkkoor zingen. Dat zien zij als een ultieme eer en er wordt in hun woonhuizen volop geoefend, opdat zij maar van de partij mogen blijven. Als koorlid is je aanzien binnen de kerkgemeenschap meteen verzekerd en zit je sociaal gezien solide gebeiteld. Koorleden van dezelfde kerkgemeenschap komen voor elkander op en dat wordt door de samenzang extra bekrachtigd. Dominee Kees Kerkmeester is altijd vol lof over de prestaties van zijn kerkkoor en het liefste heeft hij het koor er iedere zondagsdienst bij, wat natuurlijk ook het geval is, want de koorleden gaan iedere zondag naar de kerk en hun zangstemmen weerklinken dan net zo luidkeels en hooggestemd, ook al zitten ze dan verspreid door de kerk. De inzet van de koorleden vervult dominee Kees met trots en dankbaarheid. Datzelfde geldt voor de koster Ko Kosterman, die de kerkdeuren altijd zorgvuldig sluit, wanneer er weer een kerkdienst begint. Het is alsof Ko al die mooie, hoge zangstemmen binnenboord wil houden, zodat ze niet als kostbare, zielsverheffende edelstenen de straat opwaaien. Ko is van de oude stempel. Hij vindt dat zijn Hervormde Kerk een Godshuis is, een huis waar God in woont, en dus moet alle eer voor God zijn en bij God blijven. Voor Ko telt de buitenwereld niet echt, want in de buitenwereld huist het kwaad en daar blijft hij liever ver bij vandaan. Ko is daar trouwens geen uitzondering in, want alle kerkgangers in Ameide zijn uitsluitend op zichzelf gericht, op de oude, vertrouwde, eensgezinde mensenkliek. Zij kennen elkaar en zij weten bijna alles van elkaar. Dat zo'n pathologisch broeinest niet uit elkaar spat, mag een wonder heten. Integendeel zelfs, want zij verstevigen hun kleverige, krankzinnige afhankelijkheidsrelaties met ieder woord, wat zij tegen elkaar zeggen, en met iedere blik, die zij op elkander werpen. The Addams Family is er niets bij. Hun onderhuidse horrormethoden gaan voorbij de grenzen van het meest gruwelijke. Onder de oppervlakte van hun brave, gecontroleerde afweersysteem krioelen de talloze gifslangen en werkelijk satanische activiteiten. Zij gedijen nog, maar enkel omdat zij een gelikte, hypocriete en verdovende eenheidsworst nastreven, de afschrikking van een gesloten machtsbolwerk. Al die wurgende kitsch kan enkel door een Paard van Troje overwonnen worden, door een rebellistische geweldenaar van binnen uit.

In feite is Chris Perk voor de benauwde kerkleden een grote onbekende, want hij woont nog maar enkele maanden in Ameide, maar iedereen gaat er vanuit dat hij een doorleefde protestant is, al kunnen ze dat nergens op baseren. Chris was de enige, die op de vraag naar een koordirigent reageerde en dominee Kees ging gelijk met hem in zee. Chris vertelde aan Kees, dat hij uit Sneek is komen overwaaien en dat hij daar altijd met veel plezier gekerkt heeft. Kees knikte bedaard en hij heeft niet verder gevraagd. In de eerstvolgende kerkdienst heeft hij de gemeente meteen op de hoogte gesteld van het heugelijke feit, dat Chris Perk met veel liefde en enthousiasme de taak als koorleider op zich zal nemen. 'Ook al doen wij dat hier niet veel, er mag geapplaudisseerd worden!', zei dominee Kees. Eerst klapten her en der wat mensen aarzelend, maar al gauw klonk er een bevrijdend applaus. Inmiddels heeft Chris het dirigeerstokje ter hand genomen en heeft hij het koor 'Halleluja' lekker aan de slag gekregen. De koorleden zijn zeer ingenomen met Chris en er zijn al enkele vrouwen, die heimelijk verliefd op hem zijn en seksuele verlangens voor hem koesteren. Charlotte van Scheltinga bijvoorbeeld. Charlotte woont op de Dam 11 en Chris is al bij haar langs geweest, want zij wilde dolgraag enkele privézanglessen. Zij wilde hem daar eerst voor betalen, maar dat weigerde Chris. Wat hij niet weigerde, was haar open gebloeide passie voor hem. In de hal smeet zij ineens heel wild haar rok omhoog en keek hij direct tegen haar zwarte haardos aan. Ze zakte door haar benen en haar blote billen kwamen op de stenen vloer terecht. 'Ik zal op mijn allermooist voor jou zingen, wanneer jij mij hier en nu wilt nemen!', smeekte Charlotte. Dat liet Chris zich geen tweede keer zeggen en hij dook meteen op haar. Sindsdien komt Chris haar geregeld zangles geven, maar zij is zeker niet de enige, want Patricia Wellesley, die op de Voorstraat 3 woont, heeft ook privélessen geregeld. Patricia is atletisch gebouwd en zij is juf aan de School met de Bijbel 'De Kandelaar'. Voordat Chris zijn penis in haar gekamde Venusheuvel mag steken, leest zij steevast een stukje uit het Hooglied, omdat zij dat zo opwindend vindt. Haar rijzige tepels zijn net sappige aardbeien en steeds wanneer Chris ze even los laat, zingt hij 'Strawberry Field Forever'. 'Overdrijf niet zo, het zijn er maar twee!', zegt Patricia dan giechelend. Chris blijkt een ware Casanova te zijn, die onverzadigbaar met al zijn koorleden het bed wil delen en het liefst wil blijven delen. Op de Voorstraat 5, het Ambachtshuis van de Alblasserwaard, komt hij extra graag, omdat daar drie koorleden onder één dak wonen. Daar tegenover staat het bronzen standbeeld 'De Kersenplukker' van Marcus Ravenswaaij. 'Laat mij jullie kersen maar weer eens plukken!', roept hij tegen Mireille van Toor, Marga van Otterloo en Sylvia van Raders, die dan alle drie hun truitjes omhoog trekken om hun fruitige tepels te tonen en aan te bieden. Chris hapt naar de tepels, terwijl de geile dames zijn broek naar beneden trekken en zijn vlezige speeltje tevoorschijn halen. De buurvrouw, koorlid Edith van Tets, luistert dan naar de gigantische kreungeluiden, die door de muur dringen. Edith speelt dan met haar lekkere tetters en zij vingert zichzelf tot diverse, paradijselijke orgasme's. 'Overmorgen komt hij weer bij mij!', denkt zij in haar zalige liefdesroes.

Op de Voorstraat 1 in Ameide woont de wereldberoemde misdaadschrijver Rutger Rutgers, die ook als privédetective fungeert. Barones Ellen van Foreest, die op de Voorstraat 9 woont, is al bij hem langs geweest om te vertellen over de nieuwe koorleider van 'Halleluja', waar zij ook lid van is, maar Chris heeft haar nog niet benaderd. Ellen heeft het sterke vermoeden, dat die Chris absoluut niet deugt en dat hij een buitensporige vrouwengek is, die vroeg of laat tegen de lamp gaat lopen. Twee weken later is het inderdaad flink mis met Chris, want hij wordt levenloos in de sacristie van de Hervormde Kerk gevonden. Tot overmaat van ramp ontbreekt zijn penis ook nog. De politie zit met de handen in het haar en begrijpt er niets van. 'Had hij vijanden?', vraagt agent Laurens Trip aan dominee Kees. 'Iedereen was dol op hem!', antwoordt Kees, 'het vrouwenkoor lag aan zijn voeten!'. Rutger is ook paraat en hij glimlacht diepzinnig en met een eureka-verzuchting. 'Daar denk ik het mijne van!', denkt hij. Hij heeft Chris voor het laatst bij de chique Beatrix van Deyssel met haar dikke bollen gezien en dat ging nogal stroef en alarmerend, want hij zag hoe Beatrix Chris keihard in zijn gezicht stompte. Rutger besluit Beatrix te schaduwen en op een avond volgt hij haar naar het huis aan de Tolstraat 1 in Meerkerk. Vanachter een struik loert hij in een fel verlichte woonkamer, waar meerdere vrouwen bij elkaar zitten. Naast Beatrix zijn daar Adriana van Dis, Nelleke Verhoef, Ineke Palmen, Stella Steenbeek en Wanda Wang. Deze zes meiden zijn allemaal lid van 'Halleluja' en dat weet Rutger. Hij wacht op een duidelijke hint met de moord op Chris. Hij ziet hoe Nelleke iets uit een kast pakt en dat midden op tafel zet. Hij ziet hoe de zes meiden triomfantelijk proosten op iets. Hij wil weten wat daar midden op de tafel is gezet, dus sluipt hij naderbij. Tot zijn grote ontzetting ziet hij hoe daar een glazen pot staat, met een zeker lichaamsdeel erin. 'Hemeltjelief, het edele deel van Chris!', denkt hij en hij sluipt meteen terug achter de struik. 'Met agent Trip!', klinkt het door de telefoon. 'Met detective Rutgers, kom onmiddellijk naar de Tolstraat 1 in Meerkerk, neem versterking mee, het gaat om zes moordenaressen, de penis van Chris is in hun handen!', zegt Rutger gehaast, terwijl Nelleke eindelijk op het idee komt om de gordijnen te sluiten.

kerkkoor meiden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9