Mijn reisverhaal naar Ierland
Dan kom je op een site terecht op Internet en boek je impulsief een gidsenreis voor juli naar Ierland.
Meer omdat ik dan niet alleen zou moeten gaan.
Juli werd wel september, maar goed …ik ging.
Er konden maximaal 8 mensen mee.
De eerste weken zag het er naar uit dat we met zijn vieren zouden meegaan.
Op het laatste moment werden het er toch nog acht die meegingen.
We gingen via een luchthaven in Dusseldorf. Een goede keuze, erg overzichtelijk en geen stress. De vlucht duurde nog geen 2 uur.
Het tijdsverschil scheelt 1 uur met Ierland, zodat we de eerste dag direct konden genieten van de omgeving. De ontvangst op ons eerste nachtverblijf was hartelijk en gastvrij en we werden onthaald op koffie met zelfgebakken koek.
We waren dus in Shannon geland en ons eerste overnachtingadres was in Doolin (Clare) het killilaghhouse.
We zijn deze dagen door de streken Clare, Kerry en een heel klein stukje York gereisd.
De gids vertelde veel over de ellende die de Ieren eeuwen geleden van de Engelsen hadden ondervonden.
Maar ook over hun hulp aan de Spanjaarden, over Cromwell en over het klavertje drie van St. Patrick.
Een scheldwoord voor de Ieren is Paddy, maar als je ziet hoe lakoniek en vriendelijk ze over het algemeen zijn, dan zou ik mede gelet op hun land, ze de regenboogmensen willen noemen.
De tocht met 4 overnachtingen ging over drie schiereilanden ten zuidwesten van Ierland.
De klif’s zijn prachtig en de Atlantische oceaan beukt met grote, soms turkoise-achtige golven tegen de klifs en spatten dan uiteen met witte schuimkragen en omhoog geschoten glinsterende witte schuimvlokken. Het is en blijft een onvergetelijk gezicht.
We waren o.a. bij Dingle Harbour en de Conorpass als ik het goed onthouden heb, want we hebben zo ontzettend veel gezien. De laatste 2 dagen hadden we een stuk van de Kerryring gereden o.a. in Kenmare en Limmerick.
De plaats Limerick maakte veel los in de groep. Alle spanning en emotie van alles wat we beleefd hadden kwam echt los, soms zelfs in Limerick-liedjes
Persoonlijk heb ik veel geleerd van de 8 die mij vergezelden. 8 verschillende karakters en 8 verschillende belevingen van deze reis.
Het doel om mensen kennis te laten maken met deze bijzondere streek van Ierland is voor zover ik dat kan beoordelen erg goed geslaagd.
De oceaan trok mij het meest, samen met de schijnbaar eeuwig groene bergen, het verschil in hoogten, de plotselinge weersveranderingen, van zonnig naar dikke mist, van licht naar donker, de soms stormachtige wind hoog in de bergen, de plotselinge regen en de prachtige regenbogen, de prachtige luchten, de tuinen met de vele kleuren hortensia’s, de begroeiing van heel kleine vetplantjes tussen de bijzondere rotsspleten aan het strand. De vele stijlen van huizen met vaak elk hun eigen kleur. De ruines, de schapen, die soms op afstand op de vele zwerfstenen leken, of soms zelfs als witte schittervlekjes in de verte te zien waren. Stenen die op opeengestapelde losse platte grijze dakstenen leken. Schapen die langs de kant van de bergweggetjes lagen en rustig bleven liggen terwijl onze bus er rakelings langs reed.
Het 1e en 3e overnachtingsadres waren erg fijn. (de 2e vond ik onpersoonlijk en de toost was verbrand)
Het uitgebreide ontbijt is niet te vergelijken met enig ander land. Wel was ik blij gehoord te hebben wat black and white pudding was. Op lever en bloedworst ben ik namelijk zeker niet gesteld.
De laatste overnachting was in de buurt van het vliegveld, een echt aangepast adres voor wat we die laatste nacht nodig hadden.
We hadden een goede chauffeur/gids. Die veel wist te vertellen en je wensen kon je kenbaar maken en werden uitgevoerd als het binnen de groep paste.
De muziek in de Ierse pubs was erg leuk om een keer mee te maken, het heeft in elk geval mijn idee over een “kroeg”volkomen op zijn kop gezet.
Ik heb veel gelopen en ben er van overtuigd dat werkelijk”waar een wil is, is een weg”” bewaarheid wordt. Zoveel gelopen als deze dagen heb ik namelijk in geen jaren.
Verdere korte impressies:
Watervallen, prachtige bergweggetjes,loslopende paarden op de weg, de rotstuin, de vele meren, de vele verschillende groene kleuren van het land.
Een herhaling van deze reis is nu al een grote wens.
Toch denk ik ook dat deze reis extra bijzonder was omdat we als mensen allemaal ons best deden elkaar te begrijpen en te respecteren.
chello.nlGeplaatst in de categorie: reizen
Ierland
945
Geef je reactie op deze inzending: