“Ja ik ben vanaf mijn vijftiende tot mijn zeventiende onder behandeling geweest van een jeugdpsychiater.” Bjarne nam een flinke slok van de cola. De zon scheen vol op zijn jeugdige gezicht. Hij aarzelde.
“Wil je ook vertellen waarom Bjarne. Wat was er aan de hand?”, viel Alex hem in de rede.
“Het kwam door de situatie thuis! Het gezin waarin ik opgroeide. Ik had zenuwtikken en handelde dwangmatig. Ik hoorde stemmen van mensen die in de werkelijkheid niet bestonden.”
“En wat was de…

De zwarte kater Frits was, met zijn heldere blauwe ogen, dikwijls een stille getuige van de lustige liefde die Emma en Bjarne samen bedreven, zonder ervan bewust te zijn dat Frits alles kon zien en in zijn geheugen opslaan.
Soms waren er dagen waarop het leek dat de zon geen geduld had. Zo moest het deze zomer zijn.
Als ze ergens samen een hekel aan hadden dan was het haast tijdens de seks. Ze waren allebei niet voor vluggertjes geboren. Zijn hospita met haar wereldse behoeften en de jeugdige…

In de schaduw van de berk zat de jeugdige Bjarne te studeren. Als hij niet voor zijn diploma zou slagen kon hij een vervolgopleiding vergeten. Hij had zich te veel af laten leiden door de verleidingen van de zomer.
Gerard Vroeg belde hem iedere ochtend om te vragen of hij op een terrasje wilde gaan zitten met hem.
Hij had het na die ene keer wel gezien. Zodra hij iemand anders had om mee te praten kwam Bjarne niet meer in zijn dagboek voor. Het was veel fijner in de tuin in de schaduw van de…

“Dit is wat je wil hè”, zei mijn vader lachend. Ik voelde zijn hand hardhandig over mijn hoofd wrijven, terwijl ik langs hem door de hal naar de voordeur liep.
Ik ben al lang volwassen, heb inmiddels een eigen gezin, maar toch voelde ik me onmiddellijk weer dat kleine, angstige, onbeduidende meisje van vroeger.
De zoveelste poging om iets van een gesprek te hebben met mijn ouders over de dingen die gebeurd zijn was weer mislukt. Mijn woorden verdwenen in een muur van onverschilligheid en…

De zon deed af en toe een dutje achter wolken, maar met temperaturen van rond de twintig graden bleef het een beetje zomer.
“Bjarne zet jij de vuilniszak even buiten. Het is maandagavond!” Het was geen vraag. Het was een bevel. Trots sjouwde Bjarne de overvolle vuilniszak naar de straat.
“Ik ga zo even weg Emma. De cassettetape van de Beatles terug naar Berend brengen.” Bjarne liep weer de trap op naar zijn kamer om de cassettetape te zoeken
Het was opwindend voor Bjarne Gosse, maar ook…

De broeierige zomer zorgde voor lucide inbeelding in de droomwereld van de jeugdige Bjarne. Het landschap had het talent om illusies te verzwelgen en om te zetten in nieuwe droomvormen.
De dromerige Bjarne herinnerde zich prachtige zomers in de wilgenwouden aan het zoetwatermeer, waar hij zijn jeugd door had gebracht. Zomerdagen overgoten met het licht van de zon en schaduwen van dwalende wolken over gras en landerijen. Het glinsteren van de rivier. Op het water van het zoetwatermeer lagen…

De taal van de zon sprak boekdelen deze bijzondere zomer.
Het was nooit bedoeling geweest maar Bjarne Gosse raakte bij toeval besmet met de woekerende zomerse droomkoorts. Hij meldde zich af voor de stage bij het biologische tuinbouwbedrijf. Zijn jeugdige lichaam was te verzwakt voor het zware werk. Hij had zijn schilders-spullen opgeruimd. Bjarne Gosse kon geen kleuren meer zien. Het was een abstracte chaos geworden zonder enig houvast. Hij moest zich heroriënteren. De zomerse droomkoorts…

“Ja Berend, ik heb die cassettetape van de Beatles boven in mijn kamer liggen. Ik heb er vaak naar geluisterd. Ik zal het je binnenkort terugkomen brengen!” Bjarne voelde zich een beetje schuldig omdat Berend hem door de telefoon had verteld dat hij die cassettetape miste in zijn bescheiden muziekverzameling. Ze spraken elkaar nog regelmatig door de telefoon. Berend en Bjarne.
De beeldschone Emma Petronella was voor een paar dagen naar Maastricht toen Peter Halm op een zondagmiddag voor de…

Het ontroerde Emma dat het lievelingsliedje van Bjarne “Heart of gold” op de radio was te horen. Er werd aangebeld. Emma deed de deur open. Daar stonden drie stevige mannen met de nieuwe Chesterfield bank voor de deur. Emma was alleen thuis, de mannen tilden de bank naar de woonkamer en ze namen de oude bank mee naar de bestelbus die in de straat stond.
Toen de middelbare beroeps scholier Bjarne de eerste keer op het biologische bedrijf kwam viel het hem op dat alles nog in de…

“Als ik jou vergeef. Kom je dan terug. Maar beloof me dan wel dat je echt houdt van mij. Het is beter voor ons allebei.”
De magische tekst van de volkszanger André Hazes bleef als een gedachtenwolkje boven de dromen van de jeugdige Bjarne hangen. Hij had een akkefietje gehad met zijn hospita. “Kom niet aan Hazes!” had hij geroepen toen Emma de populaire volkszanger belachelijk probeerde te maken. Ze hield niet van Nederlandstalige muziek en ze schepte er genoegen in om Bjarne met…

In de zomer was er meer tijd voor andere dingen dan studeren en in het tuincentrum werken. De jeugdige donkerblonde Bjarne genoot van de zomerse vrijheid in de tuin. Hij keek naar de zwaluwen in de lucht en hij las in de gedichtenboeken van zijn geliefde Emma. Hij leerde de taal van de zomer steeds beter spreken. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht op momenten waar hij anders een grimas liet zien.
Er waren naast Emma nog twee mensen die Bjarne brieven schreven. Peter Halm, de jonge…

De warmende zon liet de feestvierende zomer niet in de steek in de studentenstad Utrecht. Het leven liet een glimlach zien aan Bjarne, die dikwijls zomerse kleren droeg en genoot van zijn vrijheid als gangmaker op feesten.
Er werd getoeterd in de nette straat waar het herenhuis van Emma Petronella zich bevond. Een oude bekende kwam het geliefde nachtkastje van Bjarne brengen. Bjarne had hem gevraagd het op te halen uit Amsterdam, waar de ouders van Bjarne het al die tijd hadden bewaard.
Bjarne…

De ogen van mijn zoon waren een spiegel geweest. Een spiegel waarin ik het verleden, het heden, maar ook de toekomst even heel helder had kunnen zien. Het besef was als een bliksemschicht bij me ingeslagen. Er waren al eerder voorvallen en situaties geweest die mij aan het denken hadden gezet. Maar niet eerder zo indringend en onomkeerbaar als die dag op Texel. Het was de spreekwoordelijke druppel. Ik dacht altijd: Het is wel mijn vader… Het zijn mijn ouders… En ja, wat is normaal…
En…

Het was een zonnige zondag in augustus. De schoolvakantie liep op z’n eind. Een mooie dag om samen met zoon Tom en dochter Olivia mijn ouders weer eens te bezoeken op Texel. Een paar dagen eerder had ik ze gebeld en gevraagd of het goed was als ik met de kinderen langs zou komen.
Ondanks het prachtige weer en de hoge temperatuur wilde de dag niet warm worden. Meteen bij aankomst op de camping voelde ik een koude onverschilligheid. Opa, mijn vader, had het op zijn manier te druk om zich met…

Wat een oeverloos verhaal, in huize T komt het voor dat we zeggen: we zetten geen wekker, dat is zo relaxed, echt waar, je hoeft niks, moet nog minder en alles verloopt op zo’n dag van een leien dakje. Geen punt, geen gehaast en nog beter: alle tijd aan jezelf hebben. Dan: als we het over de tijd hebben, mag volgende maand de klok weer worden verzet, zijn we dagen van de leg als het ware, ik tenminste wel. Kost me gegarandeerd een week om te wennen, maar ook dat lukt, zij het met moeite.…

Tanka
Langs heel de dakgoot
van de boerderij hangen
grote ijspegels:…

Die zomer liep de rijke tuinderszoon Arthur op de Middelbare Tuinbouwschool op te scheppen over dat hij zwaar geschapen was. De jeugdige Bjarne vond het zoiets lulligs om over op te scheppen. Hij leek inderdaad wel op een schaap met die blonde krullen en vriendelijke tuindersogen. Maar het boeide Bjarne Gosse niet wat voor gewicht hij in zijn broek had. Trudy Molenaar leek er meer belang bij te hebben, want ze hing letterlijk en bijna schuimbekkend aan zijn lippen toen hij verhaal deed over de…

“Hé volgens mij ben jij ……. !” Geschrokken bleef ik staan. Achter me hoorde ik iemand mijn oude naam zeggen. Niemand noemt me meer zo. Het is de naam die mijn ouders mij hebben gegeven. Van die naam heb ik lang geleden al afscheid genomen. Ik draaide me om en zag een man staan met heldere blauwe ogen onder een blonde kuif, die me vriendelijk aankeek. Aanvankelijk zag ik niets bekends, maar uit de diepe krochten van mijn geheugen kwam plotseling een naam omhoog. Ik hoorde mezelf…

Het was een opwindende ochtend deze zomer.
Emma was in Amerika. Er hing iets bijzonders in de lucht. Bjarne Gosse had het gevoel dat hij nu echt volwassen was.
De jeugdige Bjarne had opnieuw het nummer “Cowgirl in the sand“ van Neil Young beluisterd door de koptelefoon en zich mee laten slepen door het gitaargeluid van zijn muzikale held.
Hij ging naar de brievenbus in het grote huis van zijn hospita lieve Emma. Hij zag tot zijn grote vreugde dat er een brief uit Amerika op de deurmat…

Naakte lijven verlangden naar lichaamswarmte. Geesten zochten kameraadschap. Bjarne piekerde over zijn mondelinge examen Groenteteelt.
Het was zonnig en zomers in de provinciestad Utrecht. Het leven leek de vrolijke jongeling Bjarne toe te lachen. Zijn vrijpartij met zijn hospita stond vers in zijn geheugen. De herinneringen namen in zijn fantasie groteske vormen aan.
 
Hoe moest hij ervoor zorgen dat Emma en hij weer intiem zouden geraken? Bjarne Gosse verlangde naar een vrijage. Naar de…