Zeventien jaar oud was ik toen ik in een andere stad kwam te wonen. Het reizen met de trein was niet te doen. De situatie thuis was daarvoor niet geschikt. Het was beter het ouderlijke huis te verlaten. Dan kon het turbulente gezinsleven doorgaan zonder mijn aanwezigheid. Mijn oudste broer was al het huis uit en mijn oudere zus woonde over de oceaan…

Op de Tilburgse markt is het altijd gezellig en er is ook vaak de gelegenheid een praatje te maken, bijvoorbeeld met een flamboyante bloemverkoper die daar naast een uitstalling van fleurige, florissante plantjes met felrode bladeren staat te kleumen en je vraagt hem opgewekt: "Zijn het primula's of petunia's?" Het blijken primula's te zijn en je…

Emma was inmiddels al twee weken in Amerika toen Christiaan, die via een telefoonverbinding contact met haar had gehad, mij vertelde over haar nieuwe bevlieging. Ze wilde dat de hartstocht die de kunstenaars die zij bewonderde voelden, meer en meer in het dagelijkse leven werd geïntrigeerd. Zij had daar allerlei ideeën over. Zo vond zij dat geliefden…

Al geruime tijd voor de eerste crash die onze sites gevoelig raakte, had ik het inzenden van mijn bijdragen gestaakt. Door achteruitgang van het gezichtsvermogen van mijn nog gezonde linker oog was het werken op het toetsenbord een grote bron van ergernis. Geruime tijd erna onderging ik een geslaagde staroperatie en na het aanmeten van een goede optiek…

Het was tegen het einde van de sombere januarimaand van 2019 toen de vriendschap tussen Bjarne en de economiestudent een bijzondere wending kreeg omdat Bjarne via een groepje oude koeien in de sloot het onderwerp had gebracht op het roofdier de tijger. Al vijf maanden kenden de twee mannen elkaar inmiddels van de datingsite. En steeds was er sprake…

  Een jaar of 8 was ik, mijn grote stoere en sterke papa ging het gras maaien in de boomgaard. Mijn broertje en ik mochten mijn vader helpen. De geur van de maaier met de benzine lucht, gemengd met de geur van vers gemaaid gras vond ik onweerstaanbaar. Geboeid keek ik toe hoe eerst mijn kleine broertje van 5 een stukje mocht doen. Dat was nadat…

Het was dat liedje van Blind Willie McTell, over zijn moeder die was gestorven, toen het opnameapparaat voor geluiden aanstond, en Bjarne hoge koorts had. Het was een week voor de dood van zijn moeder, nu precies een jaar geleden, toen Bjarne meezong met dat liedje. Het was bijna niet om aan te horen, die pijn en dat gekreun, dat mondgeluiden martelen…

Bjarne was dan misschien niet honderd procent monogaam en op zoek naar de eeuwige levenspartner, erg trouw en aanhankelijk was hij wel. Want wat was hij blij dat hij tijdens de moeizame kerstdagen op eerste kerstdag een berichtje kreeg van de economiestudent, die de kerstdagen op eenvoudige wijze doorbracht in het huis van zijn ouders in de oude stad…

En weer ging de zorgpremie omhoog. Bjarne betaalde zich iedere maand al blauw met de laatste restjes maand die van zijn geld overbleven. Het nieuwe ondergoed moest maar weer uitgesteld worden, gelukkig had hij een zuinig kontje. Maar hij kreeg er natuurlijk wel iets voor terug, als zijn eigen risico op was werd de hulp die hij kreeg van de ggz-organisatie…

Door alle misère in zijn privéleven had de schrijver Bjarne Gosse het af en toe niet allemaal op een rijtje, maar gelukkig kwam professor Havermout op bezoek om zijn geheugen op te frissen met intelligente opmerkingen die rijp waren voor de tijd. “In de wandelgangen gaat alles wandelend zijn gangetje”, sprak professor Havermout tegen de door de slecht…

Het was de achtste dag van de novembermaand van 2017. Er was een stille vervreemding gaande omdat ik graag in de rust van het alleen zijn nadacht over hetgeen waarvoor ik op de wereld was. Het lastige probleem was dat ik weer terug was bij mijn mystieke obsessie. Ik kon het geheim van de liefde maar niet uit mijn hoofd krijgen. Het bleef in mijn gedachten…

Die zonnige dinsdag in de meimaand die met haar warme temperaturen bijna tot einde was gebracht had ik de oudere casemanager op bezoek voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze gaf overal correcte sociale antwoorden op, maar het waren geen woorden of gedachten die ik zelf niet kon bedenken. Ze kon niet vermoeden hoe zeer ik mij nog met mijn internetvriend…

Het mooiste gedeelte van het songfestival kwam toen Ella Fiona al weer naar huis was en ik de rest van de fles cider van de Hema had genuttigd. De Portugese winnaar van vorig jaar kwam een gastoptreden doen tijdens de opwarming voor de puntenwaardering. Het was subtieler dan wat we eerder op de avond te horen hadden gekregen. Deze zanger zocht een prachtige…

Ella Fiona kocht twee keer per maand een groot stuk rosbief bij de ambachtelijke slager. Ik bakte er dan aardappeltjes bij en er was appelmoes en een speciale soort mayonaise. Rucola om een eenvoudige salade van te maken met klein gesneden ui en een vinaigrette. En natuurlijk een fles rode wijn om de maaltijd soepel te laten verlopen. Ik dronk een glaasje…

Die sombere dinsdag 1 mei 2018 was het aangenaam mijn huisarts weer eens te spreken. Het was een goedlachse vlot pratende vrouw die met nauwkeurigheid nieuwsgierig was naar de vorm en omvang van mijn ontlasting. Ik moest doorgaan met het extra vezels slikken en proberen om overdag ook wat te eten. Het was verstandig om een darmonderzoek, dat plaatsvond…

De Nederlandse oranje gekleurde koningsdag was naar omstandigheden rustig verlopen in de grote Noord Hollandse stad aan de Amstel. Er waren veel uitgedoste mensen in de stad, maar de sfeer was gemoedelijk. Vooral in mijn woning. Als in een oude westernfilm viel ik, die middag na het hossen en dansen in de polonaise door de stad met lekkernijen en…

Ik had de Zeeuwse man met roots uit India slechts in mijn vorige verhaal ten tonele gevoerd als afleidingsmanoeuvre, om schoon schip te maken en mijn datingsiteprofiel weer helemaal te ontdoen van vage mannen, die bezig waren met flauwe spelletjes. Ik wist dat hij te vrouwelijk was om mij werkelijk te bekoren en dat het hem niet zo veel interesseerde…

Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of haar hoofd om voor een ander te gaan bepalen wat relevant…

Het grootste deel van de bevolking van het Zuid Amerikaanse Colombia bestond uit wat op de Wikipedia Mesties werden genoemd. Een mix van Spaanse en Indiaanse voorouders. Mijn twee kornuiten die ik op de homoplaneet had ontmoet en die nu allebei Facebook-vrienden waren, behoorden waarschijnlijk ook tot de Mesties aan hun uiterlijk te zien. Juan was…

Omdat ik een romanpersonage was in een verzonnen stad vonden de mensen dat mijn mening er niet toe deed. Ik was het strijden tegen deze misvatting meer dan zat en ik besloot dat te vieren met een biertje dat ik speciaal voor deze gelegenheid in mijn voorraadkast had bewaard. Tijdens het consumeren van dit drankje kwam ik er achter dat het me wel beviel…