Een jaar of twee jaar geleden heb ik al over mijn bovenburen geschreven, waar de redactie toen tactvol een foto van 'De Tokkies' had bijgeplaatst. De bovenbuurvrouw, horrorqueen Eucalypta, had toen een dekbedovertrek pal voor mijn balkon gehangen, waardoor ik geen zonlicht meer kreeg. Ik heb de boel toen bij elkaar gebonden met een vuilniszakdichtmaakstrip, wat ik best een goede vondst vond. Dagen daarna bekte ze vanaf haar balkon, dat ik met mijn fikken van haar was moest afblijven. Ik zat…

Marcel Proust had zijn madeleines, ik heb mijn Kollumer kaas. Wanneer ik die kaassoort proef, dan komen er spontaan talloze herinneringen incluis associaties in mij omhoog borrelen.
Ik weet nog exact hoe de gereformeerde pastorie er van binnen uit ziet. In gedachten kan ik er nog gemakkelijk doorheen dolen. De studeerkamer was boven de garage met de witte Cortina. Daar schreef mijn vader zijn preken. Op de overloop hing een nepschilderij van een oude vrouw, die op een heks leek. Vanaf de…

Toen de door de zon bruin geworden zomerblonde Bjarne nog een kleine jongen was had hij een lichte obsessie voor het leven van de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de indianen. Hij had er op school over geleerd en er verschenen documentaires op de televisie die toen alleen nog maar zwart wit beelden uitzond.
Op zijn achtste verjaardag kreeg hij zijn eigen indianentooi, een teleurstellend exemplaar uit de speelgoedwinkel, maar omdat de herfstvakantie plotseling een nazomer…

Mijn vader heeft hard moeten studeren om uiteindelijk in Kampen te slagen voor zijn beroepsdoel: gereformeerde predikant. Hij had in Kampen twee hospita´s, die elke dag gehaktballen voorschotelden. ´Mien, haal jij de gehaktballen even?', vroeg de ene hospita dan aan de andere hospita. Hij is in Bedum begonnen als hulppredikant, waar hij een aardig herenhuis aan het Boterdiep bewoonde. Het staat er nog en daar ben ik geboren. In mijn slaapkamertje had een vorige bewoner zichzelf opgehangen.…

“Ik heb even geslapen, wat moe, en jij?”
antwoordde ik op de vraag van Alex uit Venetië.
“Ik ben fijn, het is alleen dat ik verdrietig ben.”
“Waarom?” vroeg ik nieuwsgierig.…

Uit een gevoel van spanning en nieuwsgierigheid had ik de app van Tinder gedownload op mijn mobiel. Die spanning had me moeten alarmeren, maar dat deed het pas later. Je kunt een kort profiel van jezelf aanmaken, inclusief foto, het allerbelangrijkste op die ordinaire vleeskeuringssite. Zo kun je ook kiezen in welke leeftijdscategorie je geïnteresseerd bent en hoever je wilt, dat de dames van jou af wonen.
Kortom, je verlanglijstje kun je helemaal naar eigen wens inkleuren. Zo kun je op zoek…

Bij aankomst in Den Helder was het lekker weer, terwijl het in de rest van het land maar bleef regenen. Ik liep langs de marktkramen richting de veerboothaven. Ik pakte de hand van een grote visserman man vast, wat een standbeeld was. Even voorbij een seksclub groette ik een parmantige jongedame, die naar haar werk ging.
Bij de veerboot wilde een oude Italiaan met een nog oudere knetterbrommer bij de voetgangers aansluiten en met veel gedoe sloot hij zich eindelijk bij de auto's aan. Tijdens…

‘Ik ga voorop’ zegt zoon in de rij naar de ‘Crazy River’. Het is een van de weinige attracties in pretpark Walibi, waarin je niet op zijn kop of in schroefbeweging de lucht in wordt gegooid met een snelheid van 120 km per uur. Hij dribbelt, springt van vrolijke zenuwen op onze tenen. ‘Ik ga als eerste hoor’ roept hij nogmaals, kijkt ons stralend en griezelend aan. Ondertussen zien we keer op keer de verdwaasde, natte koppen van de mensen die het ritje er net op hebben zitten.…

Onlangs was het weer zover voor mijn halfjaarlijkse bezoek aan mijn huisarts, een innemende, zachtaardige, vriendelijke en begripvolle vrouw. We hadden met elkaar afgesproken, dat we om het half jaar even een evaluatie houden inzake mijn antidepressiva-gebruik, wat al ruim 17 jaar gaande is en wat mijn leven draaglijker heeft gemaakt, ondanks de bijwerkingen. Nu kan ik absoluut niet tegen afspraken, maar ik was op tijd klaar met de voorbereidingen. Tegenwoordig heb ik aan één boterham met een…

Op de dag dat de bekende Nederlandse wielrenner Bauke Mollema na een kilometers lange solo een etappe in de ronde van Frankrijk won, las ik het nieuwsbericht over de aap die een selfie had gemaakt. Ik voelde zowel met Bauke als met de aap enige mate van zielsverwantschap.
Inmiddels is het dinsdag 18 juli 2017:

Een nieuwe Rus doet zijn intrede in het leven van Bjarne. Een jongeman van tweeëntwintig jaar, hij is in 1995 in de stad Murmansk ter wereld gekomen. Hij is trots op zijn stad, er is…

Een groot aantal dagen was ik vergeten mijn verhalen te schrijven. Niet dat mijn trouwe lezers er iets van hadden gemerkt, die zaten met de kinderen op de camping bij een rivier in Frankrijk.
Af en toe kwam de laptop te voorschijn, maar dat was om de mailberichtjes te checken, niet om de romantische verhalen van Bjarne te lezen, die Amsterdamse komiek die zich telkens aan dezelfde steen stootte.
De wielrenwedstrijd tekende zijn eigen verhalen op, bergetappes, valpartijen, sprintincidenten,…

In het jaar 1965 had ik een vriendinnetje, Toos heette ze. Toos mankeerde wat want, wanneer ze op straat liep, bleef ze zomaar stilstaan, soms midden op de weg. Ze stond dan alleen maar te staren, verder niks. Ik keek vaak, waarnaar ze dan staarde, maar zag nooit wat! Van haar moeder kreeg ik te horen dat, wanneer Toos weer stil bleef staan, ik haar met zachte dwang aan haar arm mee moest nemen!
En tja, dat deed ik, de ene keer was het tijdens de loop naar school, slechts één keertje, maar…

Amsterdam, dinsdag 4 juli 2017
Dag meneer A.
Er is nu een grote wielerwedstrijd in Frankrijk, de Tour de France, die ik leuk vind om te volgen, op de televisie omdat ze ook door het berglandschap gaan fietsen en iedere etappe als een belangrijke wedstrijd wordt gezien.
De Hollanders worden meestal kaaskoppen genoemd, omdat ze vaak blond zijn en een boerenkop hebben. Ik ben dus zelf niet typisch Hollands zoals je op mijn foto hebt kunnen zien. Ik kwam ook niet uit een boerenkool gekropen maar…

Het leek me niet verstandig om de hossellaarsbende van het vampierengilde Mentrum kwalijk te blijven nemen dat ze me niets te bieden hadden met hun goed bedoelde betutteling. Als zij mij niet de antwoorden konden geven waar ik naar op zoek was, dan moest ik zelf die antwoorden zien te vinden bij mensen die misschien wel iets meer begrepen van mijn belevingswereld en mijn problemen met het zoeken naar een lieve romantische liefdesvriend.
Omdat het de tijd van de kabinetsformatie was, was er een…

De oudste dochter van de legendarische Amerikaanse zanger Johnny Cash, Rosanne Cash maakte een tijd geleden een mooi muziekalbum met daarop het nummer “World of strange design”.
De titel van dit verhaal ontleende ik aan de titel van dat lied.
Op de een of andere manier moest ik altijd glimlachen wanneer ik het lied beluisterde en dat kwam voornamelijk door de zin: “We talked about your drinking, but not about your thirst – we hadden het over jouw drinken maar niet over jouw dorst “.…

Elke dag opnieuw wordt door hem de vraag gesteld die vast in vele huizen te horen is: wat eten we vandaag? Razendsnel loop ik in gedachten dan de koelkast, voorraadkast en vriezer na: wat is er nog?
Dan som ik het een en ander op, diverse variaties passeren de revue en ik laat hem doorgaans kiezen, want hij wordt een beetje lastig als het om eten gaat! De boterham, die valt nog mee, maar de warme maaltijd, die wordt een crime.
Als hij dan echt geen keuze kan maken, neem ik de beslissing en…

De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met mijn oom en zijn aanstaande vrouw toen we ijs gegeten hadden op een terrasje en het steile bergpad beklommen hadden.
De vraag was nu: zou ik Monschau herkennen? De hitte legde zich over de wereld…

Mijn gedichten had ik nooit geschreven met de bedoeling daar een Engelse vertaling van te maken, maar door mijn behoefte aan contact met verre vreemde mannen had ik dat tenslotte toch gedaan, in de hoop enige indruk op deze aantrekkelijke mannen te maken, omdat ik toen nog niet wist dat het hosselaars waren.
Op de een of andere manier had een van deze mannen of misschien wel een hele bende duistere figuren mijn in het Engels vertaalde gedichten gebruikt om op zijn of hun beurt weer indruk te…

Er waren zo veel dingen die ik moest doen, dat ik vergeten was dat mijn lezers zaten te smachten om een nieuw Bjarne-verhaal te lezen. Ook voor de datingsite had ik weinig tijd, ik ging er af en toe nog kijken en ontdekte dat mijn profiel werd bezocht. Ik kreeg wat vage berichten, maar ik was niet meer zo happig om te reageren.
Ik had een gevoelsgeschiedenis in mijn hoofd meegemaakt sinds mijn innige vrijpartij met de donkere Hindoestaan. Het feit dat hij tegenwoordig naar een vrouw zocht had…

Marcel Proust is beroemd geworden met een Madeleine-beschrijving. Een bedlegerige tante geeft hem een Madeleine bij een kopje dampende bloesemthee. Een Madeleine is een schelpvormig sponscakeje met amandel en citroenrasp. Nadat Marcel de Madeleine in zijn thee heeft gedoopt, proeft hij heel intens van de zoet-frisse smaak, waardoor er een explosie vol herinneringen in hem wordt aangeboord. Hij herinnert zich met name hoe hij de zomers in Combray heeft beleefd. Overigens zei hij later, dat het…