Toen ik uit de kast was gekomen om de sensuele kanten van mijn homoseksuele genegenheid te ontdekken, kwam ik een aantal keren in contact via het internet met jonge mannen die moesten hosselen omdat ze uit een arm Pools gezin kwamen en van de seizoensarbeid in de Nederlandse rozenteelt geen luxe leven konden leiden. Het leek een trend op de datingsite, eerst mannen uit Polen, mannen uit Zuid Amerika, en later ook mannen uit Afrika, die via het internet probeerden een “sugardaddy“ te vinden…

Ik moest diep in mijn ziel graven om mijn affectie niet te verkopen aan het zinderende hedonisme van de duivel. Met wat korte berichten in mijn gebrekkige Engels maakte ik de hosselende man uit Ghana duidelijk dat mijn ontroering echt was geweest, met warme tranen en zoete dromen in de nacht. Sinds ik de laatste keer had geweigerd hem financieel te ondersteunen, antwoordde hij niet meer op mijn korte chatberichten.
“Een scene uit boer zoekt vrouw. Blonde vrouw begint te huilen, authentiek…

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls een minder erge kater dan de kater die ik overhield van mijn bezoekjes aan het vampierencentrum dat bedoeld was om mijn innerlijke ik op te vijzelen naar een niveau van beschaving, voldoende om weer te…

Er was een Nederlands woord voor hetgeen de door mij aanbeden jongemannen, uit verre buitenlanden, in het dagelijkse leven deden om via het internet in leven te blijven.
Hosselen, geld verdienen door mensen op te lichten, door ze of een relatie of seks te beloven, na overmaking van geld waar vervolgens babymelk van werd gekocht.
Ik kon het ze niet kwalijk nemen, ze hadden het geleerd van de Britten en de Nederlanders met hun koloniale verleden.
Het hosselen kwam overal in de wereld voor, tussen…

“Ze stuurden zo'n jong blond vrouwtje op me af, strak in de jeans, want dat was mode in de lente van het zingende hart, en ze hielden totaal geen rekening met mijn overspannen libido, zo sappig was ze gekleed, ze zouden ze voortaan beter in een boerka kunnen sturen”, overdacht ik, maar ik begreep onmiddellijk dat het een psychologische dwaling was die werd veroorzaakt door het teruggrijpen naar het bier van een matige kwaliteit, maar voordelig in een halve liter blik.
Ik was liever op het…

Tijdens onze eerste uitgebreide chatsessie toen ik mijn donkere chatvriend met de slaapkamer-ogen vertelde dat ik op internet had gelezen dat er veel goud in Ghana werd gevonden, vertelde hij me in de chat dat zijn vader een goudklompje had gevonden en ondergebracht had bij een geheime organisatie. Er viel een stilte toen ik er niet op in ging, maar het was de eerste keer dat ik een vermoeden kreeg dat ik op mijn hoede moest blijven. Het geld zou over niet al te lange tijd vrij komen, en hij…

Mijn eega krijgt die titel vanaf vandaag, jawel want wat gebeurde er? We gaan saampjes gezellig shoppen, nou ja gezellig, iedereen weet nu wel, dat het absoluut niet mijn hobby is om die verhipte boodschappen te moeten doen, maar ja, als je wilt eten, moet je eraan geloven, of je wilt of niet!
En zo tuigen we eerst vanmorgen voor de ene winkel, en na de boterham naar de tweede, omdat we daar ook gaan voor de aanbiedingen, tja, je bent Nederlander of je bent het niet. Bij de winkel aangekomen…

Stel dat je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt. Het komt voor in allerlei soorten van gevoelens of soms werkelijkheid.
Als ik vrolijk over kom, dan ben ik vrolijk in de ogen van een ander, ja toch? Men lacht met mij mee en ik lach met hen mee.
Maar als ik mij van binnen me ontzettend rot voel, ga ik tóch mee met diegene die samen met mij lacht.
Want ik ben iemand die door cynisme mijn leven overleefd heb.…

Op het braakliggende terrein bij het zoetwatermeer was vroeger de puinstort waar het afval uit Amsterdam met grote vrachtwagens werd gestort. Omdat wij het niet breed hadden, gingen we soms kijken of er nog bruikbare spullen lagen. We vonden een keer een hele serie hondenriemen afkomstig uit een failliet gegane dierenwinkel. Verderop op het ruige terrein streken in de zomer zigeuners neer, die daar in woonwagens en tenten sliepen. Mijn vader ging vaak bij die zigeuners op bezoek en ze wisselden…

Een verlegen donkerblonde tengere jongen met donkere bruine ogen was ik toen we, de kinderen van de zesde klas van de lagere school, op schoolreisje gingen. Jongens en meisjes om afscheid te nemen van zes schooljaren samen leren over rekensommetjes, woordenzinnen, aardrijkskunde, biologie en andere leerzame lesstof.
Een weekje naar het waddeneiland Ameland logeren op de zolder van een grote schapenboerderij. Een donkerbruine broek van ribfluweel had ik aangedaan, en een shirt van stevig…

44.
Mijn leven met mijn ouders was voor mij zo normaal dat de gedachte dat het om verwaarlozing, mishandeling, misbruik ging jarenlang niet in me op kwam.
Toen ik een keer in een folder iets las over misbruik door een vertrouwenspersoon dacht ik: “O gelukkig, dat is bij mij niet aan de orde”.
Bij een vertrouwenspersoon dacht ik aan een huisarts of een dominee, maar niet aan mijn eigen vader of moeder. Met mijn ouders had ik geen vertrouwensband.…

De weerman van de publieke omroep had op het acht uur journaal laten weten dat de meteorologische lente was begonnen, maar wij mensen die de straat op moesten wisten wel beter, het was pas lente wanneer de zon hele dagen scheen, en de liefde weer begon te jeuken, omdat de wind warmer werd in onze streken.
Na het debacle met de Belgische internettrol had ik nog diverse chatgesprekjes op de chatpagina van de datingsite, maar ze stonden allemaal in de schaduw van het kameraadschappelijke gesprek…

“Hoe ouder we worden hoe meer we ons verbazen over de hoeveelheid onwetendheid die een mens kan bevatten zonder uit zijn kleren te barsten."
Mark Twain
De woorden van Mark Twain brachten mij rust, wanneer ik weer op een of andere schrijverswebsite een column had gelezen, die bol stond van onwaarheden, aannames die slechts op theorieën waren gebaseerd. Ik had zelf wat nieuwe kleren aangeschaft, zodat ik goed voor de dag kon komen wanneer het er toe deed.
Er was iets raars met over seks…

Vandaag is het donderdag. Twee februari.Het is zes uur in de morgen en alles is stil. Jaap, mijn man, heeft griep en ligt in bed. Ik neem het hout af, de tafels en de vergulde beelden. Dan sop ik de keuken en neem een kliekje uit de vriezer. Rode kool voor vanmiddag. Lust Jaap altijd zo graag.
Mijn heup steekt. Zoals altijd voel ik een snerpende pijn door mijn lichaam schieten, maar ik negeer het. Volgens de doktoren zit de pijn tussen mijn oren.
Vanaf het dressoir lijkt het alsof starende ogen…

Terwijl de journalistiek en het schrijversgilde zich bogen over een nieuw fenomeen in de Nederlandse politiek, de inzet van trollen om de publieke opinie te beïnvloeden, moest ik het moederziel alleen zien te klaren met de trol die mij met geveinsde liefde had bedrogen met zijn nep account en bedrieglijk aantrekkelijke foto's.
Waarschijnlijk zag de trol er heel anders uit dan de knappe emotionele jongeman die ik in mijn liefdesdromen had aanbeden. Misschien was het een oude heks, met een…

Het huis zonder liefde moest ik verlaten, niet omdat ik het zelf wilde, maar omdat er een renovatie op komst was en ik geen zin had om twee keer in een jaar te verhuizen.
Het was het eerste huis, een woning, waarin ik met niemand ooit had gevreeën, en dat had zijn sporen nagelaten op het behang en op het plafond, omdat ik vaak spaghetti at, met mijn beperkte kookkunst en voorliefde voor slierten.
Een huis zonder liefde betekende achteruitgang in plaats van stappen voorwaarts. Alles wat ik had…

Vergeleken met de erudiete, weloverwogen, onderhoudende gesprekskunst van Emma Petronella, leek alles wat een ander zei een lege woordenpraal. Zelfs wanneer ik mij van mijn straattaal bediende, bleef er niets anders van mijn woorden over dan een lege retoriek, te weinig onderbouwd om iets van betekenis te kunnen zeggen, bij lange na niet voldoende om de intellectuele geest van Emma Petronella te behagen, op een manier die voor haar zinvol had kunnen zijn.
Als kind had ik weleens de onnozele…

Het was de vijfentwintigste dag van de maand november in het trieste jaar 2016. Ik had me na het debacle met de hulpverlening bij de huisartsenpost op het Amsterdamse plein hier niet ver vandaan met volle overgave op het leggen van contacten gestort, door lid te worden van een populaire datingsite waar miljoenen mensen lid van waren op zoek naar warmte en liefde of andere bezigheden waar ze iemand anders voor nodig hadden.
“Hij is niet zo heel erg groot, maar hij voldoet prima, ik kan er ook…

Het waaide zo hard die middag dat ik me afvroeg waarom het niet regende. Wind en regen hadden een verbond in mijn verstand, maar het regende niet, het waaide en ik moest haast maken om niet weg te waaien nog voordat ik de expositie kon bereiken.
Terwijl ik mij afvroeg waarom ik op rijpere vrouwen viel, struikelde ik over een losliggende stoeptegel, op weg naar de expositie van Peter Halm die zijn schilderijen verkocht voor tweeduizend gulden per stuk. Gelukkig was het niet ernstig, ik had me…

Het was de dertiende lente uit mijn jonge leven. Alles was aan verandering onderhevig, gedachten over mezelf en de wereld, de verhouding tot mijn ouders en mijn broers en zus, het beeld dat ik had van de mensheid, de grapjes die ik niet altijd begreep, ze veranderden met mijn leeftijd en het heengaan van de seizoenen.
Van mijn ouders of via school waarop ik leerde had ik geen seksuele voorlichting gehad. Ik wist dat meisjes een vagina hadden en jongens een piemel, maar verder wist ik niets over…