Ik was te verliefd op mijn lieve negroïde platonische knuffelbeer uit Ghana om een gesprek aan te gaan met op lust gerichte homoseksuele mannen, die massaal hun paasdriften op mij begonnen te projecteren. En ik wist niet goed wat ik met deze verliefdheid aan moest, dat was het hele eiereten. Er was geen paashaas in huis, de doos met scharreleieren…

Pap, wil je me vertellen wat ik nodig heb om een salade te maken en vertellen hoe ik het moet doen? Een vraag van zijn dochter die ik zo langzaamaan ook de mijne mag noemen na 32 jaar getrouwd te zijn met haar vader. Pap legt uit en dochter komt, als de salade klaar is, onze kant op, niet alleen om te laten proeven, maar ook om een schaal te brengen…

Er was iets vreemds aan de hand met mijn geestelijke leven. Ik begon me steeds meer toe te leggen tot het verzamelen van informatie over intelligente mensen die aan de onderkant van de samenleving leefden. Ik had niet veel met de mensen die het gemaakt hadden, de gelijkvogels die in de praatprogramma's verschenen en waarvan iedere scheet breed uit…

Toen ik uit de kast was gekomen om de sensuele kanten van mijn homoseksuele genegenheid te ontdekken, kwam ik een aantal keren in contact via het internet met jonge mannen die moesten hosselen omdat ze uit een arm Pools gezin kwamen en van de seizoensarbeid in de Nederlandse rozenteelt geen luxe leven konden leiden. Het leek een trend op de datingsite…

Ik moest diep in mijn ziel graven om mijn affectie niet te verkopen aan het zinderende hedonisme van de duivel. Met wat korte berichten in mijn gebrekkige Engels maakte ik de hosselende man uit Ghana duidelijk dat mijn ontroering echt was geweest, met warme tranen en zoete dromen in de nacht. Sinds ik de laatste keer had geweigerd hem financieel te…

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls een minder erge kater dan de kater die ik overhield van…

Er was een Nederlands woord voor hetgeen de door mij aanbeden jongemannen, uit verre buitenlanden, in het dagelijkse leven deden om via het internet in leven te blijven. Hosselen, geld verdienen door mensen op te lichten, door ze of een relatie of seks te beloven, na overmaking van geld waar vervolgens babymelk van werd gekocht. Ik kon het ze niet…

“Ze stuurden zo'n jong blond vrouwtje op me af, strak in de jeans, want dat was mode in de lente van het zingende hart, en ze hielden totaal geen rekening met mijn overspannen libido, zo sappig was ze gekleed, ze zouden ze voortaan beter in een boerka kunnen sturen”, overdacht ik, maar ik begreep onmiddellijk dat het een psychologische dwaling was…

Tijdens onze eerste uitgebreide chatsessie toen ik mijn donkere chatvriend met de slaapkamer-ogen vertelde dat ik op internet had gelezen dat er veel goud in Ghana werd gevonden, vertelde hij me in de chat dat zijn vader een goudklompje had gevonden en ondergebracht had bij een geheime organisatie. Er viel een stilte toen ik er niet op in ging, maar…

Mijn eega krijgt die titel vanaf vandaag, jawel want wat gebeurde er? We gaan saampjes gezellig shoppen, nou ja gezellig, iedereen weet nu wel, dat het absoluut niet mijn hobby is om die verhipte boodschappen te moeten doen, maar ja, als je wilt eten, moet je eraan geloven, of je wilt of niet! En zo tuigen we eerst vanmorgen voor de ene winkel, en…

Stel dat je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt. Het komt voor in allerlei soorten van gevoelens of soms werkelijkheid. Als ik vrolijk over kom, dan ben ik vrolijk in de ogen van een ander, ja toch? Men lacht met mij mee en ik lach met hen mee. Maar als ik mij van binnen me ontzettend rot voel, ga ik tóch mee met diegene die samen met mij lacht…

Op het braakliggende terrein bij het zoetwatermeer was vroeger de puinstort waar het afval uit Amsterdam met grote vrachtwagens werd gestort. Omdat wij het niet breed hadden, gingen we soms kijken of er nog bruikbare spullen lagen. We vonden een keer een hele serie hondenriemen afkomstig uit een failliet gegane dierenwinkel. Verderop op het ruige terrein…

Een verlegen donkerblonde tengere jongen met donkere bruine ogen was ik toen we, de kinderen van de zesde klas van de lagere school, op schoolreisje gingen. Jongens en meisjes om afscheid te nemen van zes schooljaren samen leren over rekensommetjes, woordenzinnen, aardrijkskunde, biologie en andere leerzame lesstof. Een weekje naar het waddeneiland…

44. Mijn leven met mijn ouders was voor mij zo normaal dat de gedachte dat het om verwaarlozing, mishandeling, misbruik ging jarenlang niet in me op kwam. Toen ik een keer in een folder iets las over misbruik door een vertrouwenspersoon dacht ik: “O gelukkig, dat is bij mij niet aan de orde”. Bij een vertrouwenspersoon dacht ik aan een huisarts…

De weerman van de publieke omroep had op het acht uur journaal laten weten dat de meteorologische lente was begonnen, maar wij mensen die de straat op moesten wisten wel beter, het was pas lente wanneer de zon hele dagen scheen, en de liefde weer begon te jeuken, omdat de wind warmer werd in onze streken. Na het debacle met de Belgische internettrol…

“Hoe ouder we worden hoe meer we ons verbazen over de hoeveelheid onwetendheid die een mens kan bevatten zonder uit zijn kleren te barsten." Mark Twain De woorden van Mark Twain brachten mij rust, wanneer ik weer op een of andere schrijverswebsite een column had gelezen, die bol stond van onwaarheden, aannames die slechts op theorieën waren gebaseerd…

Vandaag is het donderdag. Twee februari.Het is zes uur in de morgen en alles is stil. Jaap, mijn man, heeft griep en ligt in bed. Ik neem het hout af, de tafels en de vergulde beelden. Dan sop ik de keuken en neem een kliekje uit de vriezer. Rode kool voor vanmiddag. Lust Jaap altijd zo graag. Mijn heup steekt. Zoals altijd voel ik een snerpende pijn…

Terwijl de journalistiek en het schrijversgilde zich bogen over een nieuw fenomeen in de Nederlandse politiek, de inzet van trollen om de publieke opinie te beïnvloeden, moest ik het moederziel alleen zien te klaren met de trol die mij met geveinsde liefde had bedrogen met zijn nep account en bedrieglijk aantrekkelijke foto's. Waarschijnlijk zag…

Het huis zonder liefde moest ik verlaten, niet omdat ik het zelf wilde, maar omdat er een renovatie op komst was en ik geen zin had om twee keer in een jaar te verhuizen. Het was het eerste huis, een woning, waarin ik met niemand ooit had gevreeën, en dat had zijn sporen nagelaten op het behang en op het plafond, omdat ik vaak spaghetti at, met mijn…

Vergeleken met de erudiete, weloverwogen, onderhoudende gesprekskunst van Emma Petronella, leek alles wat een ander zei een lege woordenpraal. Zelfs wanneer ik mij van mijn straattaal bediende, bleef er niets anders van mijn woorden over dan een lege retoriek, te weinig onderbouwd om iets van betekenis te kunnen zeggen, bij lange na niet voldoende om…