“De man die de wereld verkocht”. De vreemde zin bleef maar in het dromende hoofd van Bjarne spoken. Het was te diep in de droomwereld om te achterhalen waar het over ging. Was het een zin uit een liedje dat hij vaak gehoord had? Een overblijfsel van een gesprek met een psychiater? De droom gaf zijn geheimen niet prijs en de volgende dag moest Bjarne…

Bjarne dacht nog na over de moderne jurk van Violette, toen hij in het oude schoolschrift naar de door Carla getekende yoga-oefeningen keek. Er stonden korte omschrijvingen bij. Het handschrift van Carla was keurig en makkelijk te lezen, zelfs na al die jaren. Naar beneden gerichte hond (Adho Mukha Svanasana): Deze houding is een geweldige rekoefening…

“Waarom zoek je niet gewoon iemand uit Nederland?” De woorden van Astrid klonken hard in de oren van Bjarne. Vooral het woordje “gewoon" had een gemene ondertoon. Wat wist Astrid eigenlijk over de ervaringen van Bjarne, die meestal niet over één nacht ijs ging wanneer er een correspondentie ontstond met mensen uit andere contreien. Het jaar 2023…

Het was niet helemaal duidelijk of Violette werkelijk met een blonde Russische spion te maken had. Ze vertelde een ontroerend verhaal, het kon werkelijkheid zijn, maar het kon ook een intrigerend personage uit haar nieuwe misdaadverhaal zijn. Ze wist er enthousiast over vertellen. Bjarne had er echter geen oren naar om lang te luisteren. Hij zocht…

“Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de knapste dromer van het land”. Bjarne moest glimlachen om het liedje dat zijn vriendin Astrid vrolijk zong. Het was een verlegen glimlach vol met innerlijke droomgeheimen, die Bjarne liever voor zichzelf hield. In het verleden had Astrid dikwijls commentaar gehad op de nieuwe geaardheid van Bjarne, maar tegenwoordig…

Een korte herfststorm hield de gemoederen even bezig, maar toen de wind was gaan liggen werd de stemming beter. Bjarne keek uit het raam en hij zag een oude tafel bij het vuilnisophaalpunt staan. Een geschikte tafel voor de zolder waar zijn werkplek was. De geestelijke bagage door Emma meegegeven en de talloze romantische dromen ten spijt, Bjarne…

De maand juni van 2022 was een maand vol herinneringen, met als hoogtepunt de herinnering aan een gebeurtenis precies veertig jaar geleden, toen Bjarne over de liefde leerde van zijn erudiete hospita Emma Petronella. Wat begon als een onschuldige affaire was uitgegroeid tot een waar gebeurd liefdesdrama met dieptepunten die veel ernstiger waren dan…

Het was in de aprilmaand van 2022 dat Bjarne door middel van eenvoudige tederheid een aantal vergeten dichters weer tot leven bracht met nieuwe schrijfsels als onderdeel van de tijdelijkheid in de multiculturele woonwijk in Amsterdam. Zorgen over de stijgende energieprijzen, problemen met de stoelgang, de geluiden van de renovatie van het pand naast…

“Daar, alleen in stille verte tussen de hoge bomen stond het stilstaande witte paard zo sierlijk onbewogen, de rug wat grauw en jij vertelde opgetogen dat je weer eens rijden wilde in de wildernis die stom verstilde, je galoppeerde naar de horizon." Bjarne had een onrustige droom en hij zat opeens klaarwakker rechtop in zijn bed in de kleine slaapkamer…

De decembermaand van 2021 begon voor Bjarne met het lezen van een hartenkreet op een website waar schrijvers teksten konden laten plaatsen. “Je wilt het niet kenbaar maken, de bewondering voor haar gedichten. Omdat de gedichten zoveel betekenen en ze niet van complimenten hield. En nu ze dood is lijken de woorden nog helderder en geplaatst, alsof…

In de herfst van 2021 moest Bjarne constateren dat het contact met Mentrum onbetrouwbaar was. Er was weliswaar opluchting over dat hij niet meer mee hoefde te gaan in de leugens, maar er kwam niets voor in de plaats. De jonge psychiater liet het gewoon afweten en kwam zijn afspraken niet na. Het werd overmacht genoemd, maar het was voor Bjarne niet…

Er is inmiddels een zee van tijd verstreken eer ik de knoop durf door te hakken. Maak ik een goede keuze of had ik het beter bij het oude moeten laten? Het laatste lijkt het meest logisch maar voelt in mijn beleving als een beetje braver willen overkomen dan ik eigenlijk qua karakter ben. Hoewel ik tot op heden nog nooit erop ben aangesproken of afgerekend…

“We moeten die beesten allemaal afknallen, het zijn roofdieren, kille moordenaars!” sprak Anita argeloos in het buurthuis, waar Bjarne die ochtend koffie dronk, omdat zijn koffiezetapparaat het had begeven. Het was een luide stem. Anita fluisterde nooit. En Bjarne schrok van de toon van haar woorden. Nog voordat hij er over na kon denken, hoorde Bjarne…

“Een oude man zingt een lied. Het lied gaat over een geliefde.” Bjarne droomde een andere droom dan de dromen van de voorbij gegane maanden. Er was maar één manier om zijn droom te volgen. Dat was zo snel mogelijk van al die hulpverleners af zien te komen en weer zijn eigen koers gaan varen. Deze volwassen vrouwen hadden hem listig misleid, slechts…

De maand van de verhuizing was aangebroken. De tweede maand van het jaar 2021. In de eerste dagen van de maand was Bjarne met Berend aan het schilderen in de gerenoveerde woning in de Oosterparkbuurt. Het was een flinke klus, maar de gedachten aan de geldbesparing gaven de burger moed. Er waren veel zaken die aandacht vroegen, de bemoeienissen van…

In januari 2021 ontving Bjarne Gosse eindelijk informatie over de opleverdatum van zijn gerenoveerde woning in de Amsterdamse Oosterparkbuurt. De verhuizing zou begin februari 2021 gaan plaatsvinden. Het was dus de laatste maand in zijn tijdelijke woning in de Blasiusstraat. Nog altijd had Bjarne geen nadere informatie over de gratis verhuisservice…

In de laatste maand van het jaar 2020 verbleef Bjarne in zijn tijdelijke woning in Amsterdam Oost, omringd door dozen en dubbele gevoelens over de geestelijke hulpverleners van Mentrum Oost. De onduidelijke communicatie van de woningbouwvereniging en de casemanager van Mentrum veroorzaakte stress en frustratie in het brein van Bjarne. De psychologe…

Gevoelens van eenzaamheid wisselden zich af met de euforie over het eindelijk alleen zijn, toen Bjarne zich afvroeg waar hij de afstandsbediening van de televisie had gelaten. Het was nu november in het coronajaar, en nog altijd was niet duidelijk of hij nog ditzelfde jaar kon terugkeren naar zijn gerenoveerde woning of dat hij de kerst in zijn tijdelijke…

Het is zondagochtend, kwart voor zes. Ik ben net wakker. Ik heb wat te schrijven. Het is niet veel, maar het zegt wel veel, geloof ik. Tijdens het wakker worden realiseerde ik me iets. Het gaat over mijn persoonlijkheid. Dat die niet zo groot is. En niet zo sterk. Dat ik me zeer kwetsbaar voel. En nietig. Dat ik niet opgewassen ben tegen alles wat de…

Die ongewone energie, alsof er een wilde hengst over het heuvellandschap galoppeerde, die bruisende vreugde alsof de rivieren opnieuw tot leven kwamen. De plotselinge confrontatie van een argeloze toeschouwer bij een onweerstaanbaar kunstwerk. Bjarne lag te dromen, alsof er toch een plek voor hem was in deze contactloze coronamaatschappij. Ooit…