Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Heilige Stoelgang

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, tot op het roomse af. Mijn moeder, vijf broers en drie zussen, volgens de overlevering waren wij allen in den Heere gevaren. Behalve mijn vader, overtuigd heiden, en een broertje, onnozel een paar dagen na zijn geboorte overleden.

Elke zondag kerkgang, martelgang, Hoogmis en Lof, jongens en meisjes apart in kapellen ter weerszijden van het altaar, ouders en ouderen zitten in het schip. God is werkelijk overal, afgebeeld in gebedsboekjes, bidprenten en gebrandschilderde ramen. Apostelen, Maria en Jozef, en welke christelijke pionier niet, gaan letterlijk getekend door mijn leven. Ik had een zwak voor Maria Magdalena, ik ben bang dat God haar ziel heeft, maar dit terzijde.

Ik ontgroei de kapel, ga het schip in en ervaar de lijdensweg van Jezus, links en rechts in fresco's weergegeven op kerkmuren, gigantische glas-in-lood ramen breken de zon, veelkleurig besef ik dat mijn geest wordt verlicht.

En dan begint het afglijden, ervaar de hypocrisie van de voorste banken, vastgeroest in naamplaatjes. Ik wil hier niet meer zitten, de kerk stroomt vol en ik sta ineens achteraan, leunend op wijwatervont. Het Lof is inmiddels gestorven in zotheid, de Hoogmis verruild voor die van 12 uur.

Ik ben van God los, noem mij maar gerust een afvallige, stak mijn licht op doch de kaars is gedoofd, God zij geprezen maar niet meer geloofd. Ik zit nu op het niveau van MIJN vader, mijn god, wat had hij gelijk.

Schrijver: Fred, 22 februari 2006


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.3 met 11 stemmen 1.303



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Paco
Datum:
23 februari 2006
Email:
pacocritici.nl
Chapeau! Magistraal geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)