Fatsoen
Mismoedig liep Freek in de vroege ochtend richting de bushalte op twee minuten gaans van zijn woning. Hij trok huiverend zijn kraag iets op en omzeilde handig een grote plas regenwater. Er stond een straffe, gure wind uit het oosten. De straat en het voetpad waren bezaaid met een dikke laag van natte, afgewaaide boombladeren en kleine takjes. Af en toe iets uitglijdend naderde hij de abri. De bus zou over vijf minuten arriveren.
Bij de abri aangekomen zag hij een druk gebarende oude man zitten, hardop pratend tegen een denkbeeldig persoon. Freek groette.
,,Goedemorgen''.
,,Dat zeg ik al jaren'', kreeg hij als antwoord. ,,Geen fetsoen hebben ze genote, de jongelui van tegenwoordig en ook de ouders van hunnie niet… geen fetsoen. U hoef zeker niet te zitte, is ’t wel? Ik mot wel, de reumetiek weet u wel. Ik heet Willem. Ben u alleen? Ik zie u altijd met je vrouw lope, isse ziek of zo? Ach, la-maar zitte; gaat me ook niks aan.''
,,Ja, mijn vrouw…''
,,Dat zeg ik al jaren - ben al elf jaar alleen. Gaat best op me eige. Ben al 92 jaar, ben u nog een broekkie bij''
,,Ik ben zeventig'', zei Freek.
''Een broekkie dus, maar wel met fetsoen in je lijf. Hebben we toch wel van onze ouwelui meegekrege. Vroeger zateme bij mooi weer op de stoep met ons gat op een stoel te keuvele. Mot je nou es komme. Al breek je je pote voor je eige deur, niemand die je ……. Kijijijijijijijk nou, die automobelist schep haast die meid op haar fiets daar!!! Niet te geloven man, geen geduld heeft-ie, ken niet uit ze doppe kijke, geen fetsoen genote. Waar die ze rijbewijs heb gehaald… God mag het wete!''
,,Joost'', verbeterde Freek en keek tegelijk ongeduldig op zijn horloge.
,,O, u kan hem? Zeg dan maar tege Joost, dat-ie eerst maar verkeersles mot neme, voordat er dooie op de weg kome te legge. Ja, ik weet het, ik zeg het hoe mijn snavel gebekt is. Ik heb verstand van mensenkennis. Leer je wel in het beroep dat ik heb gehad. In de haven had ik heel wat mense onder me, nou dan kenje de pappeheimers wel van het kaf onderscheide. Neem nou me zoon, al zeg ik het zelf: door verkeerde vriende zie je niks meer van het fetsoen wat-ie heb genote. Niet dat-ie aan de drugs…. O, daar kom uw bus''
,,Na U'', zei Freek beleefd. ,,U zat hier al eerder''.
,,Ik hoef nie mee, welnee… ik zit hier maar effe, wat mot ik anders? Moch u nog-es wille prate, ik kan heel goed luistere en weet altijd raad; ben al 92, ja ja. Nou dag hoor, schiet nou maar op!''
Freek stapte de bus in en liep hoofschuddend langs de buschauffeur. ,,Waar gaan we naar toe, meneer?'', informeerde deze nors bij Freek. ,,Neemt U mij niet kwalijk, ik was even in gedachten… twee strippen graag.''
De bus trok zo snel op, dat Freek werd gelanceerd. Via de eerste de beste stang die hij kon grijpen belandde hij met een forse draai overdwars op de eerste vrije stoelzitting.
,,Geen fetsoen genote'', dacht Freek geschrokken. Terwijl hij zijn pijnlijke rug wreef, zag hij gedurende een kort ogenblijk, dat Willem nog steeds druk gebarend op het bankje van de abri zat. Freek trok zijn agenda uit zijn zak en schreef driftig de volgende aantekening: - Vandaag nog een indringend gesprek met Günter; ik ben het meer dan zat!'' - (Theoporaal van 30-12-2005)
Tot een volgende keer.
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: humor
Dialoog bij bushalte
1.875
Geef je reactie op deze inzending:
Net als je verhaal.
Graag gelezen!