Pavlov
Er was eens een lief klein hondje, zijn naam doet er niet toe, maar ik noem hem Vlekkie. Guitig snoetje, diende baasje en vrouwtje naar behoren, kreeg op tijd natjes en droogjes, blikte vervolgens omhoog in dankbare oogjes. En toen ging het helemaal fout, Vlekkie kreeg alleen maar eten als er ergens in de verte een klingeling klonk. Waarom weet niemand, misschien was baasje, of vrouwtje, een machtswellusteling, maar dit hondje werd onderworpen aan zijn eigen behoeften. Verwerpelijke actie vraagt om een domme reactie.
En dat is de teneur van deze tijd, de mens met zichzelf in strijd. Stel, je zit in een goed gesprek, het gaat echt ergens om, of je kookt jezelf een ongeluk om dierbaren iets ongenaakbaars lekkers voor te zetten......, en dan gaat de telefoon, "Hallo, met Vlekkie".
Geplaatst in de categorie: welzijn
Toch even wat kritiek: je verhaal gaat mij te kort door de bocht, waarmee ik bedoel: ik zou het verder uitwerken.