De prinses en de ...

Het prinsesje woonde in een paars paleis met zeven oranje torens. Het paleis had honderd ramen met meer dan duizend ruiten. Die waren zo vuil, niemand keek er ooit naar buiten.

De koning was een norse dikke man die deed zijn taak, dat is regeren, en hij las de hele dag belangrijke papieren en tekende ook vaak.
De koningin was de hele dag druk met commanderen en met het kiezen van de juiste kleren. 's Morgens kwam ze aan het ontbijt in hemelsblauw en voor koffietijd verkleedde zij zich gauw in een grasgroene jurk met witte stippen en een kleurige riem met gouden gloed.
's Middags ging zij vaak uit rijden in een rode rok en met een roze hoed en zij verfde haar lippen oranje, want ze hield heel erg van franje.

Het prinsesje was heel vaak alleen en hoefde nog niet veel te leren.
Op een dag zat zij bij een raam en hoorde vrolijke vogels fluiten. Zij opende het raam en keek verbaasd naar buiten. Het rook zo heerlijk fris en zij genoot van de blauwe lucht en dacht met een diepe zucht: kon ik ook maar vliegen.
Soms ging ze naar de keuken en dan vroeg ze aan de stokoude kokkin:
“Wilt u met mij door de gangen rennen?” Maar die antwoordde: “nee, ik heb geen zin!”
De lakei riep haar voor het middag maal en zei: “prinses, komt u naar de eetzaal?” Maar het prinsesje had niet veel trek en liet de helft van het eten staan, wat ze nooit eerder had gedaan.
Wilt u met mij door de gangen rennen? vroeg ze de lange lakei.
“Nee, Hoogheid”, zei hij spijtig, “mijn benen zijn te oud.”

Op een dag kwam de eerste minister met een zwarte koffer en een heel dik boek. Hij sprak uren met de koning, maar de prinses zag hem in de gang om de hoek en vroeg:
“Wilt u met mij door de gangen rennen?”
De minister, een heel aardige meneer, keek verbaasd en zei: “Ach nee, liever een andere keer. Maar waarom gaat u niet buiten spelen, als u zich binnen loopt te vervelen?”
De prinses liep met hem mee en sprong van de tien trappen, tree voor tree.
De minister keek eens achterom en dacht: wat zijn de ramen hier toch vies, dat is in het geheel niet kies. Ik stuur de glazenwasser.
De glazenwasser kwam nog diezelfde dag en bracht zijn eigen emmer en grote wisser mee en een heel lange trap. Hij begon met de franse slag en klom omhoog. De prinses kreeg hem in het oog.
“Wilt u met mij door de gangen rennen?” vroeg zij vriendelijk aan hem.
“Nee, helaas… ik heb geen tijd, maar ik wil u wel leren ramen wassen. U moet alleen erg op uw kleren passen.”

“Oh heel graag”, zei de prinses toen blij. “Beginnen we dan vandaag?”

prinses

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.7 met 3 stemmen 968