Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Schoonheid

Als kind was ik niet moeders mooiste.
Ik droomde er vaak van dat ik een heel mooie prinses was, waar elke jongen verliefd op zou zijn. Maar met hazetanden, onverzorgd haar en slobbertruien, was ik niet het mooiste meisje van de klas, en zeker geen beeldschone prinses! Ook toen ik een paar jaar later een beugel kreeg, was ik niet erg aantrekkelijk. Maar het heeft zijn vruchten afgeworpen.

Nee, het is geen arrogantie. Als er een iemand is die geen veel te hoge dunk van zichzelf heeft dan ben ik het. Maar ik mag wel zeggen dat ik tegenwoordig over m'n uiterlijk niks te klagen heb. Ik ben jong, blond, slank, redelijk symmetrisch, niet te lang, niet te klein en God zij dank heb ik die beugel gehad en staan mijn tanden kaarsrecht. Is die droom van die mooie prinses toch nog een beetje uitgekomen.

Nu is uit onderzoek gebleken dat 'knappe' mensen (ja, en wat is de definitie van knap?) meer voordeel genieten dan mensen die je niet onder het (onmeetbare) kopje 'knap' kan zetten. Daarmee wil ik zeggen dat knappe mensen meestal sneller aan een baan komen, door de omgeving als intelligenter worden beschouwd en gewoonweg meer voor elkaar kunnen krijgen. En dit is niet iets wat ik verzin, maar iets waar onderzoek naar is gedaan! Is dit niet een verschrikkelijke vorm van discriminatie? Ik haal er gelukkig vaak mijn voordeel uit, maar ik kan niet anders zeggen dat ik me vaak schaam als ik (vaak zelfs onbewust) m'n charmes uit de kast trek om dingen gedaan te krijgen.

Zo stapte ik de bus in zonder dat ik hoefte te betalen, omdat ik zo'n knappe meid ben. De chauffeur was zelfs zo vriendelijk om twee straten om te rijden, om me vervolgens 'even' voor m'n deur af te zetten!

Toen ik rende om de trein te halen, die inmiddels al bezig was te vertrekken, was de machinist zo vriendelijk om de trein te stoppen. Ik mocht zitten in de bestuurderskabine en kreeg alle informatie die ik maar kon krijgen over het besturen van een trein. Zelfs een demonstratie over wat er gebeurt als hij niet remt. Dat was erg leuk trouwens, de trein stopt automatisch.

Ik krijg aan de bar regelmatig een of meer drankjes gratis (wat vrouwen sowieso in hun voordeel hebben), en onder bekeuringen uitkomen is inmiddels een spelletje geworden waarbij puppy-ogen het heel goed doen!

Maar toch heeft mijn prinsessenbestaan ook een keerzijde. Zo vinden veel mannen het leuk om iets te roepen. Als ik dan m'n dag niet heb, of gewoon geen zin heb om iets terug te zeggen, ben ik arrogant en (het is me echt een keer gezegd!) nog lelijker dan z'n hond! Gelukkig kan ik me vaak kapot lachen om zulke types.

Ik zal zeker niet ontkennen dat een beetje extra aandacht vervelend is. M'n ego zal er zeker niet minder op worden. Maar de waarheid blijft, dat hoe dan ook, dat ik ook gewoon een baan heb, vervelende rekeningen moet betalen, jankend bij m'n moeder voor de deur sta als ik liefdesverdriet heb en ruzie maak met die vervelende collega die het nodig vindt altijd als eerste pauze te nemen.

Echte schoonheid zit in kleine dingen overal om je heen. Hoe een jongen van zestien die heel stoer over wil komen een moeder helpt de buggy uit de trein te tillen. Hoe je een opa ziet stralen als hij z'n kleinkind zonder zijwieltjes ziet aankomen fietsen. Hoe een onbekende de ouders zoekt van een verdwaald kind midden in de stad. Dat zijn echt mooie dingen. Ik voel me gelukkig omdat ik deze dingen zie en ervan kan genieten. Niet omdat de persoon er mooi uitziet, maar om dat wat hij doet een mooi gebaar is en dat is echte schoonheid!

Schrijver: Suus, 10 juni 2006


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 2 stemmen 546



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
siger
Datum:
12 juni 2006
Email:
sigerlouise03yahoo.com
Bofkont!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)