Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Allergie

Op 12-jarige leeftijd moest ik eens heel vroeg naar school, ik had geen idee waarom. Op school aangekomen stond het hoofd der school al op mij te wachten en wenkte dat ik snel moest komen. Verwonderd zag ik dat er verder geen kinderen op het plein waren en de meester liet mij binnen in het kamertje. Dat kamertje was het heilige der heilige, dat alleen door onderwijzers werd gebruikt en waar leerlingen niet mochten komen, behalve als de schoolarts of schooltandarts langs kwam.
Mijn verbazing nam nog toe, toen ik in het kamertje moest plaats nemen tegenover een vreemde meneer. Hij had een zwarte aktetas naast zich staan, droeg een donker kostuum en begon mij vragen te stellen. Het waren makkelijke vragen en ik antwoordde braaf. Toen zette hij een bruin kistje op tafel met blokjes, gooide de blokjes door elkaar en vroeg of ik het weer in orde kon maken. Het woord geschift kende ik nog niet, maar wel vond ik de situatie steeds gekker worden en begon me af te vragen, wie die man was en wat ik daar zat te doen en waar de meester was.
Later die dag vertelde de meester me, dat het allemaal wel erg lang geduurd had. Nog later kregen we een brief thuis, dat dit meisje tijdens de beroepskeuzetest wel erg de kat uit de boom gekeken had. En ja, toen is het begonnen: mijn allergie.
Onze huisarts was een zeer bejaarde man en toen ik op 13-jarige leeftijd last had van een vervelend vrouwenkwaaltje stelde hij intieme vragen, waar ik in alle eerlijkheid op antwoordde. Maar op een zeker moment mopperde hij, dat kan helemaal niet! En dat was weer voeding voor mijn allergie.
Aan het eind van de middelbare school deed ik weer mee aan een studiekeuzetest. De test werd afgenomen door een heer van middelbare leeftijd. Aanvankelijk verliep de test vrij vlot mede omdat het voornamelijk visuele opdrachten waren. Toen begon hij aan een nieuw onderdeel en noemde een serie getallen, of ik die maar wilde herhalen. Tja daar bracht ik dus niets van terecht. Meneer gaf mij de tip dat ik moest letten op de regelmaat, ik knikte, want dat had ik zelf ook wel door. Toch ging ik de fout in bij de volgende serie en de daarop volgende was ook mis. Behoorlijk gepikeerd stopte de man met dat onderdeel, alsof ik het met opzet fout deed.
Nog veel later tijdens mijn mondeling eindexamen klapte ik volledig dicht, toen de leraar en de gecommitteerde vragen stelden over recht en economie, vragen waarop ik het antwoord had moeten weten, maar ik wist alleen mijn naam nog en de plaats waar ik woonde. En hoever zij zich ook voorover bogen, het maakte niets meer uit, de blokkade was compleet.
Sindsdien weet ik het zeker, ik ben allergisch voor mannen achter een bureau.

Schrijver: Bij, 4 juli 2006


Geplaatst in de categorie: school

3.0 met 2 stemmen 785



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)