Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

de Lorries

”Zou ik wel of zou ik niet”; dit bedacht ik me toen ik van boodschappen doen de winkel uitliep.
Ik ging dus niet op visite bij mijn pleegvader.
Het gevolg was, dat ik een andere route naar huis nam en op een gegeven moment achter een vrouw aanliep die iets met haar been trok.
Ik liep een halve versnelling hoger en stond op het punt haar in te halen en zei: “Ik loop net een tikkie harder dan u”.
Dit omdat ze aanvoelde dat ik haar wilde passeren en aan de kant ging.
Ze lachte voluit en had een heel leuke en vriendelijke uitstraling.
Op één of andere manier raakten we binnen de kortste keren in een heel geanimeerd gesprek verwikkeld.
Ze had twee katten en twee vogels, vertelde ze.
Dit naar aanleiding van haar verhaal dat ze plezier in haar leven had, ook al had ze zo haar problemen.
Het was zo'n gezellig gesprek en dát met een wildvreemde: die mening waren wij beiden toegedaan.

Het verhaal ging verder.
Eén van haar vogels ging gewoon op de rug liggen en bleef liggen, zelfs als één van haar katten langsliep, vertelde ze..
Ik keek haar verbijsterd aan.
Het zijn kleine papagaaien hoor, ik heb twee blauwe koplorries vertelde ze.
Weer keek ik haar verwonderd aan en vroeg haar of dat soms die twee papagaaitjes waren uit de dierenwinkel van ons dorp.
Ze waren dit voorjaar te koop geweest.
Ze knikte bevestigend en ik vertelde haar dat mijn zoon ze bijna gekocht had.
Het was een bijzondere ontmoeting.
Van het voorjaar, toen we een kijkje in de dierenwinkel namen, zaten er twee kleine papagaaitjes los boven op hun kooi.
Ik praatte tegen één van hen die meteen op mijn schouder kwam zitten.
Het meisje dat in de dierenwinkel werkte, vertelde me dat de vogels met de hand gevoerd waren en dat ze nog erg jong waren.

Ze waren heel lief en vertederend.
Het werd een moeilijke beslissing voor mijn zoon.
Zou hij nu wel of niet een katje nemen of misschien toch die twee lorries.
Doordat hij zich bedacht heeft en voor een katje koos, hebben wij nu beiden een katje, twee broertjes van elkaar.

Het is heel grappig dat die leuke vogels een straat achter mij wonen en dat ik nu zelfs hun naam ken.

Schrijver: Eva Mensch, 14 juli 2006


Geplaatst in de categorie: dieren

1.3 met 6 stemmen 630



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)