Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Uit het leven gegrepen

Twijfel en nog eens twijfel.
Wat te doen, als je niet weet wat te doen.
Een waar dilemma.
Zelfstandigheid is een groot goed en ik doe het vrij goed.
Maarr……alleen zijn is ook niet alles.
Nu heb ik natuurlijk mijn kleine kattenkind.
Hij houdt mij behoorlijk bezig en dat is zeker met deze hitte een hele opgave.
Een jong beestje is het, net 4 maanden.
Als een kind, zo moet je hem aanpakken.
Heus waar, consequent zijn en niet alles goed vinden en duidelijk laten merken dat je de baas bent in huis.
Nu de baas in huis, dat is dus wel nieuw voor mij.
Zeven jaar doe ik dit nu al, de baas zijn.
Het grappige is dat mijn zonen dit nog waarderen ook.
Natuurlijk wonen ze niet meer bij mij, anders zouden ze wel bezwaren opperen tegen al die plannen van mij.
Ik overleg niet eens met ze, ik doe gewoon zoals ik denk dat het goed is.

Maar dan nu….
Ik weet niet wat ik doen moet.
Zal ik wel of zal ik niet.
Niet dus, dat wordt het dan als ik niet weet wat me te doen staat.
Er is geen klankbord en dus moet ik het zelf uit zien te dokteren.
Nu je gedachten opschrijven en het teruglezen helpt mij echt hoor.
Dus ik schrijf nu en hoop er achter te komen wat ik doen moet.
Het gaat om het wel of niet zeggen dat ik iemand zo heel erg leuk vind.
Het brengt zoveel verplichtingen en verwachtingen met zich mee.
Ik wil vrij zijn.
Maar kun je dat wel blijven als je zegt tegen iemand dat je hem zo leuk vindt?
Vermoedelijk zullen de meeste mensen hier geen moeite mee hebben, maar ik dus wel.
Vrouwen schijnen heel gehaaid te zijn om iemand iets duidelijk te maken.
Maar ik ben van mening dat mannen te nuchter zijn om alles op te pakken wat je bedoelt.
Dus behoor ik recht voor zijn raap te zijn, rechtstreeks te zijn.
Maar kan ik dat?
Als het nu ging om iets wel of niet aanschaffen, dan is dat geen probleem voor mij.
De beslissing is vrij radicaal en direct en (meestal) nog verantwoord ook.
Maar nu, had iemand dit van mij verwacht?
Ik denk het niet.
Meestal krijg ik complimentjes dat ik zo goed weet wat me te doen staat.
Zo zie je maar weer schijn bedriegt.
Ik lees alles terug en weet het nog steeds niet.
Straks komt er een kennisje, die heeft weer een ander probleem.
Vreemd genoeg ook met het wel of niet zeggen wat je van iets vindt en tegen haar vriend ook nog.
Zou het door de hitte komen?
Of zijn vrouwen misschien geneigd alles te vergoeilijken en zich afwachtend op te stellen?

Schrijver: Eva Mensch, 21 juli 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 4 stemmen 615



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
trijntje
Datum:
23 juli 2006
Email:
trsinkesinkesales.nl
Leven is durven Eva. Het gaat met vallen en opstaan. Maar die niet waagt, die niet wint. Sterkte

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)