Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

ons minnespel

zacht smaakt zij aan het begin, met het hare en het mijne. Waardoor de vervlogen gevoelens onze zachte lichamen transformeren tot het harde genootschap van de vervlogen uren. De uren met zachte gevoeligheid en soms een harde hand. Haar hand… Haar zoete fluwelen handen. Overal overheersen handen waardoor mijn spieren zich spannen, ontspannen. Tot ook mijn handen haar rug gekromd weergeven.

zalig worden wij er middenin, met kleverig huid. De vervlogen energie is ons lichamelijk onttrokken, maar geeft nu de zoete, zachte huid waardoor golven van teder geworden tijd langzaam verkoelen tot de werkelijkheid.

ze valt zoet uit mijn handen: Nog enigszins zwevend, heerlijk loom en moe, aan het einde van het voeteneind. Haar fluwelen handen, aan mijn handen gekluisterd verdwijnen naar gevoelige oorden om terug te komen voor de nacht.

Schrijver: vroegerdichter, 6 september 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.3 met 3 stemmen 668



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)