Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Fruitig

Naar aanleiding van een fictief krantenbericht over de opening van de ‘Week van het Fruit’, schreef ik onderstaand verhaal.

‘Dames en heren, mag ik een hartelijk applaus voor Mirna Goossens!’

Applaus

‘Goedemiddag allemaal. Fijn dat jullie in grote getalen gekomen zijn naar de feestelijke opening van de ‘Week van het Fruit’ hier op de markt in Wageningen. Om te beginnen ben ik op zoek naar twee vrijwilligers, die lekker in hun vel zitten.’

Er klinkt wat geroezemoes uit het publiek. Een vrouw steekt spontaan haar hand in de lucht en zwaait.

‘Ja, u mevrouw met het rode jasje! Meneer, daarachter met de zwarte hoed, zou u ook naar voren willen komen? U kunt beiden plaatsnemen achter de microfoon.’

De twee vrijwilligers stappen het podium op. Mirna loopt naar hen toen.

‘Wat is uw naam?’
‘Ik ben Mieke Mulder. Oh jeetje, wat is het spannend om jou nou een eindelijk in het echt te zien, Mirna.’
Wat brengt u vandaag naar de markt, mevrouw?’
‘Oh zeg maar gewoon Mieke hoor! Ik had gehoord dat jij hier vanmiddag zou zijn. Ben een grote fan, zie je, kijk naar al je programma’s op tv.’
‘Wat leuk om te horen, Mieke. Fijn dat je mee wilt doen.’

Mieke straalt helemaal. De man met de zwarte hoed staart wat ongemakkelijk voor zich uit. Hij voelt zich duidelijk niet op zijn gemak.

‘En u meneer, hoe heet u?’
‘Mijn naam is Vandervaart. Nee, geen familie van.’
‘Waarom ben u hier vandaag hier?’
‘Mijn vrouw wilde graag fruit proeven. We gaan altijd overal samen naar toe.’
‘Wat gezellig. Nou, welkom dan.’

De man knikt voorzichtig. Mirna doet een stapje opzij en gebaart naar de geluidstechnicus. Vrolijke muziek vult het plein. Het publiek wacht gespannen af wat er zal gaan gebeuren.

‘We gaan vandaag ervaren wat fruit is, want fruit is goed voor je’, legt Mirna aan de kandidaten uit.
‘Enig!, juicht Mieke. Lijkt me helemaal geweldig om te doen.’

Meneer Vandervaart is duidelijk minder enthousiast met zijn rol als proefkonijn. Hij was liever thuisgebleven om de voetbalwedstrijd Ajax-Milaan op tv te bekijken. En nu stond hij hier. Uitgerekend hier!

‘Hoe gaan we dat dan wel doen?’, vraagt hij timide.
Een paar plukjes haar, die onder zijn hoed uitsteken, plakken tegen zijn voorhoofd, dat glinstert in de zon.

‘Uitbeelden!’, zegt Mirna op een manier alsof ze denkt, ‘wat is dat nu voor een vreemde overbodige vraag.’
‘Leuk! Hints!, daar ben ik goed in’, schreeuwt Mieke. ‘Mag ik het woord banaan doen?’

Mirna lacht. ‘Even geduld! Eerst moeten we bepalen wie van jullie twee er mag beginnen.’
‘Ik, ik, ik!’, gilt Mieke. ‘Please. Mag ik?’

Meneer Vandervaart vindt het allemaal wel best. Hij schuifelt wat onrustig op en neer over het podium. Zijn jasje heeft hij al uitgedaan. Grote zweetvlekken zijn zichtbaar op zijn rode katoenen overhemd. Het liefst was hij terplekke door de grond gezakt of opgelost in het niets. Hij hoopt vurig dat Mirna hem zal overslaan, dat ze hem gewoon zal vergeten.

‘Degene die het stuk fruit raadt, dat ik in mijn gedachten heb, mag beginnen’, zegt Mirna luid.

Er klinkt tromgeroffel. Het publiek heeft een stapje naar voren gedaan om nog beter te kunnen zien wat er allemaal gebeurt.

‘Wat is de naam van het stuk fruit?’, vraagt Mirna terwijl ze de twee kandidaten gespannen aankijkt.
‘Ik weet het, ik weet het! Mieke springt omhoog achter de microfoon. Mag ik het zeggen? Banaan! Het is een banaan!’
‘En wat denkt u dat het is meneer Vandervaart?’

De man met de zwarte hoed staat stokstijf. Alleen zijn ogen bewegen. Zijn mond gaat langzaam open. Het duurt even voordat de woorden over zijn lippen komen. Hij stamelt zachtjes; ‘het woord is ....’
Hij krijgt het steeds benauwder. Het zweet breekt hem uit. Zijn wangen staan nu bol. Er komt wat schuim uit zijn mond. Zijn gezicht kleurt helemaal rood.
‘Het woord is ....’ Het lukt de man niet om zijn zin af te maken. Hij zwijgt en kijkt vervolgens verslagen naar zijn voeten.

‘Zeg het maar, meneer Vandervaart’, zegt Mirna geruststellend.
‘Ik weet het! Ik weet het!’, joelt Mieke ineens.

Meneer Vandervaart ploft nu bijna. Het schaamrood staat op zijn kaken.

‘Het is een TOMAAT!’

Schrijver: Marianne
Inzender: Marianne Pepels, 8 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.3 met 3 stemmen 796



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)