Familie Modaal deel 1
“Rossy”, zo meldden wij ons bij de receptie van de camping aan het Italiaanse “Lago di Tracimeno” na een lange vermoeiende reis. De signorita achter de balie begon een heel verhaal in het Italiaans en natuurlijk begrepen we haar niet. Wij maakten ons verstaanbaar in het engels, waarbij de signorita verbaasd keek en vertelde dat zij “Rossy” een Italiaanse naam vond. “No”, zeiden wij, “We are real Dutch.” Echt Hollands. Wij kregen een plattegrondje van de camping met onze plaats aangekruist en gingen op zoek. Toen wij dit gevonden hadden en de vouwwagen op z’n plaats manoeuvreerden, hoorden wij vanuit de tent schuin tegenover ons “godverdomme”!!
Dit was echt Hollands! Ik ging er van uit dat de meneer die deze kreet uitstootte dacht dat hij de enige Hollander was op de camping. In de daarop volgende dagen heb ik zijn tent met inhoud stiekem geobserveerd en ervan genoten.
Het gezin bestond uit vader, moeder drie kinderen en twee honden. Zij kwamen uit Almere; een gemeente die bestaat uit modaal bevolkingsoverschot.
Vader was een heerser: hij gaf de bevelen en bepaalde wat er gebeuren moest, vloekte en schreeuwde naar het hem beliefde, niets of niemand ontziend. Hij had iets weg van Hitler; zo’n harde starre houding. Maar we waren in Italië en daar kende men Mussolini uit diezelfde tijd, dus noemde ik hem Mus. Maar het leuke was dat, zover ik kon waarnemen niemand er echt leed onder zijn tiranades. Op afstand konden wij meegenieten van de vaak hilarische taferelen rond dit gezin.
Zijn vrouw was “n maatje 38 met cup A en zat het grootste deel van de dag mooi te zijn.
Van dichtbij kon je wel zien dat zij een rijpere huid had maar op afstand leek zij een schoonheid waar Mus trots op kon zijn.
De oudste jongen schatte ik 14 jaar, heette Jesse en was een uitgesproken puber. Dan had je Willem van 12 jaar. Als Pa kwaad op hem was, en dat gebeurde nog wel eens, dan noemde hij hem “Wilhelm”. Het meisje van ongeveer 10 jaar was lang, slank en blond, “n soort Barby, met benen waar geen eind aan kwam. De grootste hond noemden Gandolf. Ik herinner me dat Gandalf in het boek van de “The Lord of the Rings” een oude wijze tovenaar was, en deze hond was een jonge onwijze Rottweiler. De kleine hond was tweede hands uit het asiel.
Ze heette Fanny. Ik ken geen mensen die zo heten alleen Fanny Blankers Koen, die sportvrouw van de eeuw is geworden. Zij scoorde wereldrecords met atletiek in de jaren vijftig. Ik zag haar wel eens in oude filmopnames met een ruim zittend sportpakje die de vrouwelijke rondingen moest verhullen. Nou viel er bij Fanny Blankers Koen niet zo veel te verhullen; er zat geen vet aan. Maar het hondje Fanny van de familie Modaal was 12 jaar.
Sportief was het beest niet maar wel ondeugend. Ze was Oost-Indisch doof.
Ze ging er wel eens vandoor, dan was de hele familie in paniek. “Hebben jullie Fanny gezien?” “Ga maar eens kijken op de atletiekbaan”, riep ik dan.
De oudste jongen Jesse had al wat affiniteit met het vrouwelijk schoon. Op een dag kwam “Barby” z’n zusje bij haar ouders klikken. Zij had haar broer gesnapt met een Engels meisje,zoenend in het damestoilet. “Geeft niet”, zei Pa. Toen vertelde “Barby” dat die zelfde Engelse dame de avond ervoor met een Duitse jongen aan het zoenen was geweest. “Dan was het een foute.” “Jesse vanavond blijf jij thuis”, bazelde Pa.
“Echt niet” riep zoon lief en vervolgens zocht Pa naar een andere straf en liet hem de vaat wassen in de gemeenschappelijke afwasruimte. Jesse kwam de hele avond niet meer opdagen en rond een uur of elf arriveerde hij met een schone vaat en zijn foute vriendin die hem geholpen had bij onder andere de afwas. De avond erna gingen Mus en “maatje 38” samen op stap en de jeugd moest op de honden passen. Bij de ingang van de tent riep een Engelsman: “knock, knock.” De rits van de tent werd geopend en de man zei: I’am looking for my daughter.” “Is not here”, riepen de Modaaltjes. “Let me have a look”, zei de man. Hij liep naar binnen en ik hoorde hem de drie slaaptenten openritsen.
Hij vertrok zonder dochter de giegelende jongens achterlatend.
Willem was een rustige jongen. Zijn kapsel droeg hij in een “out off bed look”.
En zijn kleding was in skate stijl. Wanneer mijn man s´morgens vroeg terug kwam met verse broodjes en de Telegraaf, dan hield Willem in de gaten wanneer de krant uit was. Hij kwam dan heel beleefd vragen of hij hem mocht meenemen om de voetbaluitslagen te bekijken. Mus riep dan “geef mij die krant!” Maar hij kon er naar fluiten. Willem dook achter de krant weg om er even niet bij te horen. Dan zag je Mus zitten en ging hij vreemde voetbewegingen maken terwijl hij op de stoel zat. Het was dan net alsof hij danspasjes aan het oefenen was op het droge. Als er mensen passeerden blaften zijn honden en Mus blafte mee. “G.V.D. hou je kop, kom! zit! blijf!” Hij liet ze ook uit, Gandalf aan een dikke ketting en Fanny aan een riempje. De honden lieten Mus uit.
Willem was altijd aan het onderhandelen met Mus: ”als ik de honden uit laat, was jij dan de vaat?” De vaat werd verzameld in een aantal afwasbakken op een tafeltje, Barby kwam langs en struikelde over een scheerlijn en de hele boel lag over de grond. “G.V.D. stom blond ding, kan je je poten niet optillen?” Raap zelf maar op en afwassen die handel.” Barby zei dat ze dat nog nooit gedaan had en Mus schreeuwde haar toe: ” zie je nou dat je dom en blond bent.” Maatje 38 wilde wel met haar mee om instructies te geven. Ze had haar nagels pas gelakt dus zou alleen afdrogen.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: familie
vakantie
476
Geef je reactie op deze inzending: