Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

geen ster

"Wat kan jij mooi schilderen", zeg ik tegen Lena. "Ik vind jou een echte ster."
Lena lacht voluit, haar brokkelige gebitje lacht luidkeels mee. "Ik ben geen ster", hikkert ze. "Een ster staat aan de hemel. Ik ben een kunstenares, dat zegt Betty ook, hè Betty?" De begeleidster die naast haar staat knikt. "Zo is het", zegt ze warm. "Onze bewoners zijn stuk voor stuk kunstenaars. Ze maken muziek, kunnen mooie verhalen vertellen en sommigen kunnen ook goed koken. En Lena? Lena kan prachtig schilderen." Ze slaat haar arm om de kleine vrouw, "Pak jij het schilderij even in."
Langzaam en vol overgave, werpt Lena zich op het inpakken van haar kunstwerk.

Op een expositie van schilderijen van verstandelijk gehandicapten zijn we 'gevallen' voor 'De Herfst' door Lena geschilderd.
En vandaag komen we het ophalen in hun atelier.
Als we de ruimte betreden is Lena alweer druk bezig met een nieuw kunstwerk; zwarte huizen tussen gele bomen. "Mooi", zeg ik, "Doe je dit allang Lena?"
"Allang", zegt ze. "Mooi om te doen. Ik ben in de kunst en verdien veel geld, hè Betty?"
"Wat ga je met dat geld doen?"vraag ik. "Aan moeder geven. Moeder drinkt veel kopjes koffie met sprits, moeder is lief", zegt ze, "heel lief moeder."

Als het schilderij ingepakt is, zegt Lena resoluut: "Nu betalen ik moet weer werken." Ze slaat de kassa open. Ik geef haar het geld. "Moet ze terug?" vraagt Lena aan Betty. Betty schudt nee; "Het is precies genoeg."
"We zijn heel blij met het schilderij", zegt mijn man. "Het is prachtig."
"Tuurlijk", zegt Lena, "Ik heb het gemaakt."
"Ja", zeg ik plagend, "Daarom vind ik jou een ster."
Lena twijfelt even tussen boos worden of lachen. Dan breekt haar gezichtje open. "Oh", juicht ze, "Net als Jantje Smit","Dat is ook een ster."
En dan trots: "Ik ben een schilder-ster, Jantje Smit is een zing-ster."
Ze trekt haar verfschort weer aan en zegt zakelijk: "Ik maak een nieuw schilderij, dat kun je ook kopen als het droog is."
Zonder nog naar ons te kijken sloft ze weg.
"Dag Lena", zeggen we. "Tot ziens."
Lena hoort ons niet meer, ze is alweer helemaal in de kunst.

Schrijver: dieneke smink, 19 maart 2007


Geplaatst in de categorie: kunst

2.0 met 8 stemmen 2.908



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)