Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Blikjes werpen

Je kunt veel met blikjes, je kunt een blik werpen in iemands wereldje, maar ook in de speeltuin.
Dat doe je dan als je bang bent voor represailles, omdat je weet dat je wel heel fout bezig bent?
Wij hadden het vroeger niet zo breed.
Dit moet dan de verklaring zijn voor waar ik u nu deelgenoot van maak.
Een soort verzachtende omstandigheid zullen we maar zeggen.

Mijn broer en ik, een hoofdstuk apart, waren elkaars trouwe metgezellen voor een lange tijd.
Alhoewel de broer in kwestie vertrokken is naar de andere kant van deze aardbol hebben we nog regelmatig contact.
Dit dankzij de moderne wegen van communicatietechnieken en dan weet u dat ik het over e-mails en sms-jes heb.

Een paar weken geleden heeft hij mij zelfs met een bezoek vereerd.
Daarbij komen verhalen van vroeger weer naar boven en zeker weten omdat zijn vrouw met wie hij een half jaar geleden getrouwd is, al deze verhalen nog lang niet kent.
Zo hadden we het over de speeltuinblikjes, wel moeilijk om dit allemaal in het Engels te vertalen.
Mijn schoonzus is een Australische, maar ondanks de knopen in mijn tong is het me met behulp van mijn broer toch aardig gelukt om uit te leggen wat de speeltuin met blikjes te maken had.

Mijn moeder had namelijk vroeger op de overloop een kast waar ze van alles voorraden bewaarde, o.a. weckflessen en blikjes vol met lekkers.
Tja want ook stoofpeertjes behoorden tot onze favorieten.
Het belangrijkste waren eigenlijk de blikjes die er stonden.
Vruchtjes uit blik waren samen met de stoofpeertjes favoriet.
Helaas, konden de stoofpeertjes niet zomaar verdwijnen, want waar liet je de weckpot?
Dat zou zeker opvallen.
De blikjes daarentegen kon je wel laten verdwijnen.
We schoven elk door ons gewenst blikje iedere week iets naar achteren en deden dat met al onze favorieten, die op deze manier elke week iets verder naar achteren werden geplaatst.
Door dit systematische verschuif wisten we dat onze moeder zou vergeten wat ze allemaal als voorraad had.
Elke week kwam dan één van onze favorieten achterin de kast te staan en wij namen inmiddels als volleerde crimineeltjes een blikje mee naar beneden als onze ouders een avond niet thuis waren.
Het opeten van de inhoud was niet zo'n probleem, wel de bewijslast.

Maar we verkeerden in de gelukkige omstandigheid in een huizenblok te wonen, dat rond een speeltuin was gesitueerd.
Mijn broer kon aardig mikken en als we zo'n favoriet opgegeten hadden, wierp hij het blikje ver de speeltuin in.
Ook daar had hij een systeem voor; elke keer wierp hij het bij deze pret een andere richting uit.

We zijn nooit betrapt.

Schrijver: Eva Mensch, 13 juli 2007


Geplaatst in de categorie: misdaad

1.9 met 7 stemmen 1.260



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
B. Westerhuis
Datum:
23 juli 2007
Email:
b-westerhuishome.nl
Heerlijk om oude herinneringen op te halen.
Dat hadden jullie slim bedacht.
Je geniet nu zeker nog na van die heerlijke dingen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)