Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Blote voeten..

‘’Je hebt gewoon wat afleiding nodig!’’ zei Nathalie tegen Lisette.
Ze staan buiten in een steegje. Buiten is een lichte schemering. Het regent, waterdruppels kletsen tegen de stoeptegels.
‘’Afleiding!? Hoe kun je dat nou zeggen? Mijn vader is DOOD! Denk je echt dat ik dit zomaar kan vergeten? Dat ik zomaar kan verder leven, zonder er bij na te denken dat mijn vader op die moment gewoon DOOD is?!’’ schreeuwde Lisette.

‘’Dus je wilt je leven opgeven? Liset, het leven gaat door.. Je zult het moeten vergeten en bovendien…- ‘’ Vergeten?! Oohw.. je snapt het niet hè? Je wil het gewoon niet snappen!’’
‘’Natuurlijk snap ik het wel Liset, maar..-
‘’Nee, je snapt het niet! Heb jij ooit je ouders verloren of een ander dierbaar iemand?! Laat me nou gewoon even met rust!’’

En viel een lange pijnlijke stilte. Lisette gezicht was helemaal nat, niet alleen van de regen.. Een zoute traan liep over haar wang..
Nathalie keek Lisette met zo’n blik aan.. Een enge blik had Lisette altijd gevonden. Zo’n blik die meer zegt dat 1000 woorden.
Nathalie draaide zich om en sjokte weg. En daar stond Lisette dan.. Alleen.. Helemaal alleen. Nu had ze niemand meer.. Ze stond er alleen voor.. Zou Nathalie echt kwaad zijn?!

{Een week later}

Er belde iemand aan. Lisette deed de deur open en ineens stond Nathalie voor haar neus.
‘’Ik heb nieuws groot nieuws!’’ zei ze, alsof er een week geleden helemaal niks was gebeurd.
‘’Liset, ik weet dat je het moeilijk hebt, maar ik heb nu echt een fantastisch voorstel waar zelfs jij geen ‘nee’ tegen kan zeggen.’’ Zei Nathalie.
‘’Nath.."- begon Lisette weer..
‘’Nee, laat me eens even uitpraten. Nou, zoals ik al zei, ik heb iets fantastisch.. Je weet dat mijn tweelingbroer, mijn ouders en ik overmorgen op vakantie zouden gaan hè? Naar Spanje..’’
‘’Ja..‘’ zei Lisette.
‘’ Nou, mijn ouders kunnen niet meer! Er is iets tussen gekomen. En ze kunnen de hele boeking niet meer afzeggen.. Dus toen dacht ik.. Als mijn tweelingbroer en zijn vriend en jij en ik nou heen gingen.. Goed idee hè? En ik bedoel, we zijn al 18!’’ zegt Nathalie met een brede glimlach.
‘’Nath, ik vind het heel lief van je, maar ik heb nu wel even iets anders aan mijn hoofd‘’ zei Lisette terug.
‘’Hé! Kom op Liset! We kunnen niet elke dag naar Spanje.. Moeten we soms niet gaan? Toch zonder van dat geld.. En denk eens aan de lol die we daar gaan beleven.’’ Zei Nathalie.
‘’Nou.. Misschien zou ik kunnen overwegen om..-
‘’Liset! Je bent de beste vriendin die ik heb!’’ riep Nathalie en ze omhelsde Lisette.
‘’ Hmm…’’ Nathalie droomt helemaal weg. ‘’Ik zie het al helemaal voor me.. Ik en een heel knappe, charmante, gespierde jongen, wandelend bij zonsondergang, op het Spaanse strand. En dan, als ik het koud krijg, slaat hij zijn jas over mijn blote schouders en komt zijn mooie gestrande lijf tevoorschijn. Hoe romantisch?! Vind je niet?’’
‘’Huh?! Oohw ja..’’ zegt Lisette afwezig.

{twee dagen later}

‘’Hmm.. Daar zijn we dan eindelijk! Spanje..’’ zegt Nathalie vol vreugde.
Lisette had zich voorgesteld het niet meer over haar vader te hebben. Ze was in Spanje! Dit kon je niet overdoen. Je moet er van genieten nu het nog kan, Nathalie had gelijk.
Ze stonden voor een 4-sterren hotel in Barcelona. Hun grote koffers werden naar binnen gedragen en ze werden naar hun kamers geleid.
Nathalie en Lisette liepen achter Aron, Nathalie’s tweelingbroer, en Nando aan.
‘’Hij is ook wel leuk hè? Vind je niet?’’ fluisterde Nathalie.
‘’Huh? Wie?’’ vroeg Lisette.
‘’Wat denk je? Nando natuurlijk!’’ zei Nathalie.
‘’Je wil toch niet zeggen hè?..‘’ vroeg Lisette beduusd.
‘’Nee natuurlijk niet!’’ zei Nathalie.

Er waren twee kamers. Eén met een tweepersoons bed en een kamer met 2 eenpersoons bedden, allebei met een aparte badkamer.
‘’Wij nemen de kamer met de twee bedden!’’ zei Aron.
Nathalie en Lisette keken elkaar aan. ‘’Jongens…’’ zeiden ze in koor.’’ Niet te doorgronden.’’
Ze lieten zich op het prachtige hemelbed vallen.
‘’Barcelona.. Here we come!’’

{Nadat ze alles uitgepakt hadden}

‘’Oke, ik stel voor dat we ieder onze eigen weg gaan‘’, zei Aron.
‘’ Ja, logisch. Ik was heus niet van plan de hele dag achter jou aan te lopen‘’, zei Nathalie bitchy terug.
Aron deed net of hij het niet hoorde.
‘’Nou, tot vanavond of zo dan maar!’’ zei Lisette.
‘’Ja, daag!’’ zei Aron.

Nathalie en Lisette liepen over het Spaanse strand.
‘’Laten we volleybal gaan spelen, als echte beachgirls,’’ zei Nathalie.
Ze haalde een volleybal tevoorschijn. Nathalie sloeg op en Lisette speelde terug, Nathalie gaf een harde tik tegen de bal en Lisette miste.
Lisette bukte, pakte de bal en kwam weer overeind toen ze ineens in 2 hemelsblauwe ogen keek.
‘’Hola!’’ zei hij. De jongen zag er erg gespierd en knap uit, Lisette schatte hem op een jaar of 19.
‘’Uhm.. Hi!’’ zei Lisette verlegen terug.
‘’Were you come from?’’ vroeg hij.
‘’ We come from Holland.’’ zei ze terug.
‘’oh Holland, ik kan een beetje Hollands.’’ zei de jongen met een Spaans accent. Het klonk belachelijk en Nathalie kon haar lach nog net inhouden.
‘’Mogen we meespelen?’’ vroeg hij.
‘’Ja natuurlijk!’’ riep Nathalie al gauw.

Daarna zag Lisette pas dat er ook nog een jongen achter hem stond. Hij liep naar de kant van Nathalie en de jongen met de felblauwe ogen kwam bij Lisette staan.

(wordt vervolg)

Schrijver: Tineke, 12 januari 2008


Geplaatst in de categorie: vriendschap

3.5 met 2 stemmen 650



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)