Of ik de regen heb gezien, papa?
Vrij, baar ik!
En ging door het leven.
Sloeg jij gade, hoe jouw nageslacht een wereld om blokken verblijven bouwde?
Misschien lieten de stenen genoegdoening achter, papa.
Hoorde jij het gegil van de nachtuil tegen het sjirpen van krekels in?
Keek je naar een duif, die kapotgebeten door katers op de stoeptegels lag te huilen?
Zag je piepende muizen met lange staarten en kleine voetjes het vlees vertrappen?
Argeloos droeg de adelaar onder haar pluimage baby’s mee.
Zij waren allen in mij en ik ben vrij in hen, papa.
De stad heeft deze meermin naar de kade gedreven.
Daar laat de Waterman in zijn handen orkanen spreken.
En de dreigende wind dresseert razende leeuwen in het oog van de storm.
Zij zijn tamme lammeren die zo elke wet en gebod vergeten, opgelegd door afgoden.
Met gekruiste poten slapen ze nu vriendelijk aan de evenaar.
De Waterman geeft fruit aan de meermin en ademt frisse lucht door zilveren schubben.
En een klagelijke serenade verandert in een lofzang.
Het gaat over genegenheid, papa.
De geur van mama’s lavendeltuin hangt om me heen.
En deuren openen vanzelf.
Ik kwam thuis en een kleine jongen zit aan tafel.
Uit zijn mond klinken leugens nog mooi.
Reuzen klimmen tegen de wanden op en ruiters jagen door hemelen.
Een prinsje zonder wit paard.
Katers spinnen de blues in Cleopatra’s aangezicht.
In de keuken staat de Waterman vis te grillen.
En verwelkomt het manna op mijn lippen.
Eerlijker kan het leven niet zijn, papa.
Hij dicht de bressen niet, leeft enkel liefde.
----------------------------------------------------------
Geïnspireerd door nummers van Creedence Clearwater Revival:
Have you ever seen the rain & Someday never comes.
lycos.comGeplaatst in de categorie: algemeen
dromen
545
Geef je reactie op deze inzending: