een rimpeltje in de tijd
(...voor mijn 50e indertijd)
“Tempus fugit” mompelden de Romeinen. De Engelsen wisten het beter en riepen “time flies”. Maar de Hollanders vonden de oplossing: “de tijd vliegt”.
Het eindexamen gymnasium (van voor de mammoet, dus met zes talen) lijkt al weer eeuwen geleden, maar wie kijkt nu nog op een eeuw als je net een compleet millennium hebt gewisseld. Dan nadert de 9e van de 9e in 2001. Mijn 10e lustrum. Mijn 5e decennium. Mijn 1e halve eeuw. STOP!!!
Kan iemand die band nog even terugspoelen? Een time-out misschien? Zuivere speeltijd? Helaas, als je geluk hebt hoogstens nog wat blessuretijd aan het einde van de wedstrijd. Het leven lijkt verdacht veel op voetbal, maar halverwege wordt er geen thee gedronken en herhalingen doen we niet aan. En tot overmaat van ramp wil traditie, dat bij een dergelijk moment je omgeving op de proppen komt met zo’n gruwel van een Abraham.
Alsof kunstmatig dan maar een pauze moet worden ingelast. In september 2001 is die Abraham medisch onverantwoord, zout in de wonde, niet doen. Ik moet rekening houden met de rikketik van mijn cardioloog en bovendien zal ik aantonen, dat een dergelijke mijlpaal niet meer voorstelt dan een rimpeltje in de tijd.
Toen ik nog jong en mooi was werd me geleerd om altijd vooruit te kijken. Met de tijd mee. Spoedig krijg je in de gaten dat vooruitkijken een veredelde vorm van koffiedikkijken is. Je komt nooit verder dan “een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid”.
In de IT-wereld zeggen we nu, dat een met veel pijn en moeite opgebouwd netwerk maar drie jaar mee hoeft te gaan. Ook een manier om te anticiperen op de verrassingen van de toekomst. Vooruitkijkend zien we kennelijk nog minder dan voorheen en als je bedenkt dat het huidige netwerk al twee jaar draait, word je daar niet vrolijk van.
Met het vorderen der jaren kijkt de mens dan maar steeds vaker achterom. Altijd bracht ik dat in verband met afbraakprocessen achter de oogkassen, maar zou het niet kunnen zijn dat hij gewoon genoeg heeft van het turen in de mist? Bij dat omkijken echter moet je je niet beperken tot je eigen geschiedenis, hoe spannend die ook mag zijn. Pas wanneer je met zevenmijlslaarzen nog verder teruggaat, krijg je een beetje gevoel voor tijd. Dan zie je pas de werkelijke betekenis van het aantikken van die halve eeuw. En als je van dat aantikken zo nodig onder de indruk wil zijn, volg mij dan maar eens op een reis door het verleden. Tegen de tijd in.
De reis gaat over een tijdslijn op een A4-tje. Deze lijn loopt vanaf het moment ‘nu’, helemaal rechts op het blad naar links. We reizen immers tegen de tijd in en gemakshalve laat ik die tijd bewegen met 1 mm per jaar. Inderdaad, 365 dagen om één millimeter op mijn lijntje af te leggen. Is dat “vliegen” of niet? De gehele vorige eeuw past met 10 cm nog gemakkelijk op het blad en op de laatste vijf centimeters vind je mijn persoonlijke geschiedenis. Indrukwekkend? Let op:
Ongeveer 2000 jaar geleden kwamen de Batavieren ons land binnenroeien en meteen zit ik al met een probleem. Want voor die 2000 mm is het A4-tje te klein; de Batavieren verschenen namelijk op 2 m afstand links van ons moment ‘nu’. Dat geldt overigens ook voor Christus en voor die jongens van “tempus fugit”. Twee volle meters voor twee millennia die we dankzij de geschiedenislessen maar al te goed kennen. En de laatste 5 cm zijn voor mij. Nog steeds onder de indruk? Wat dacht je hiervan:
De eerste mens duikt zo’n 4,5 miljoen jaar geleden op. We moeten de deur uit om 4,5 km verderop een markering te kunnen zetten voor het bereiken van dat hoogtepunt in de evolutie. Misschien noem je het een dieptepunt, maar dan is het wel 4,5 km geleden verkeerd gegaan. En op de laatste 5 cm mijn persoonlijke inbreng. Nog steeds onder de indruk? Voor de Abraham-freaks dan:
65 Miljoen jaar geleden verdween de laatste dinosaurus uit beeld. Ik stel voor om de auto te nemen om 65 km hiervandaan een kruisje te zetten voor dat beest. En als je bedenkt dat het daarvoor nog 200 miljoen jaar party-time is geweest voor dino’s, zullen we nog stevig door moeten rijden en gokken op een vette reisdeclaratie achteraf. Bij 1 millimetertje per jaar zijn op het tijdslijntje dus 200 kilometers in beslag genomen door de dinosaurus. Waar is homo sapiens gebleven met zijn 4,5 kilometers? En wat is er eigenlijk nog over van ondergetekende met zijn 5 centimeters?
Ik had het je gezegd; een rimpeltje in de tijd.
Abraham, 3-hoog de boom in en 5-hoog het raam uit.
yahoo.comGeplaatst in de categorie: tijd
leeftijd
404
Geef je reactie op deze inzending: