Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Bas en het tweed

Jonas en Dirk zien, enigszins overklast, de dame door de glazen deur de straat op gaan. De gele paraplu blijft in het etablissement achter.
‘Dat is me wat, meneer Dirk.’
‘Zeg dat wel, Jonas. Maar zo is de vrouw heden ten dage. Assertief en daadkrachtig.’

Ze slaan de nog resterende sterke drank in één teug naar binnen, maar kijken elkaar twijfelend aan.
‘In dit geval echter, meneer…’
‘… was het mogelijk niet geheel zonder reden, Jonas.’
Die knikt verlegen. ‘Ja, het was misschien wel goed bedoeld.’
Hij staat op en klapt de paraplu in elkaar. ‘Wellicht komt ze nog wel terug om ‘m te halen.’
‘Ik betwijfel het, Jonas. Ten zeerste.’
Jonas knikt instemmend. ‘Zou zo maar kunnen. Van niet, bedoel ik. Vrouwen zijn koppig.’ Hij verzinkt in gepeinzen. ‘Ik ken dat van vroeger.’
Dan richt hij zich op en schudt de herinneringen aan zijn eerste huwelijksfiasco van zich af. Hij kijkt naar de doos op de toonbank.
‘Maar meneer, nou het er toch staat kunnen we misschien eens proberen, hoe het espresso-apparaat werkt. Ik zie dat ze er ook van die koffie-pads bij gedaan heeft.’
‘Laatste stand van de techniek, Jonas.’
Jonas leest zacht mummelend de gebruiksaanwijzing, die hem in eerste instantie niet verder helpt.
‘Je beseft toch wel, dat we hier voor een kentering der tijden staan, Jonas?’
‘Hoe bedoelt u, meneer?’
‘Nou, impliciet accepteer je hiermee beïnvloeding door derden van je bedrijfspolitiek.’
Jonas haalt de schouders op. ‘We zien wel. Eerst maar eens kijken, of het wil werken.’
‘Goed, en geef mij dan even een bierpul.’
‘Meneer! We hebben net drank genoten. Nu gaan we koffie drinken. Als het wil lukken.’
‘Nee man, het gaat om die bloemen. Die liggen te verleppen.’
‘Oh. Ja, natuurlijk. Alstublieft.’
Dirk verzorgt het struisje. ‘Waar wil je ze hebben, Jonas.’
‘Op de toog, meneer. Fleurt de boel een beetje op.’

Na enig onderling werkoverleg komt het apparaat in bedrijfsklare toestand. De eerste productie betreft echter slechts een onbeheerste overvloed van gloeiend heet, helder water. De heren springen er angstig voor terug.
‘Je had het deksel moeten sluiten, Jonas.’
‘Niet ondenkbaar, meneer.’ Hij volgt het advies op en het vocht komt nu beheerst uit de tuitjes, maar nog steeds in heldere toestand. Jonas slaat de gebruiksaanwijzing op.
‘Als we ook eens zo’n koffiekussentje onder het deksel deden, meneer.’
Dat heeft een beter effect. Na enige tijd van rommelen en pruttelen komt er nu bruin vocht uit. Dat verzamelt zich in het onderliggende bakje.
‘En hoe moeten we dat nu in de kopjes gieten, meneer? Niet zo handig, moet ik zeggen, uit zo’n plat bakje. Valt me nou weer tegen.’
Beiden bezien de toestand en het apparaat.
‘We zouden er natuurlijk ook direct …’
Eensgezind pakken ze een kopje en zetten het er onder. Na herhaling van de voorbereidende procedure komt er nu een straal donkerbruine, geurige koffie uit de tuit en stroomt volgens plan in het kopje.
‘Alstublieft, meneer.’
Dirk wijst de eer af. ‘Nee, na jou, Jonas. Het is jouw onderneming.’
‘Maar u bent de klant, meneer.’
‘Ja, maar….’
Dirk doorbreekt de impasse. ‘Geef me nog maar een leeg kopje, Jonas. Dan delen we het risico van de eerste proeve.’
Hij giet de helft over en beiden heren zetten getuite lippen aan de koprand. En trekken die schielijk weer terug.
‘Heet, meneer.’
‘Wat heet, Jonas.’
Deze keek even wat verward. ’Oh, ja ik begrijp het. Geestig, meneer Dirk. Geestig.’ Met een ondertoon van Weltschmerz.
Beiden drinken door.
‘Niet slecht, Jonas.’
‘In het geheel niet, meneer.’
‘Dat zou de klandizie kunnen bevorderen, Jonas.’
‘Mogelijk, meneer. En af en toe een bosje bloemen kan ons ook de kop niet kosten.’

De deurbel rinkelt. Binnen treedt een matrone, gedekt door krachtig permanent en in een onverbiddelijk tweed mantelpak gehuld. ‘Ik kom de paraplu van Janine opha…’
Ze beweegt de neus keurend. ‘Ah. Koffie, als ik me niet vergis. Moment, heren, ik ben zo weer terug.’
Ze kijkt nog even rond. ‘Ah, daar ben je. Kom maar even mee, want ze vond jou wel aardig.’
Bas staat op en dribbelt welgemoed naast het tweed naar buiten.

Schrijver: hendrik
Inzender: Hendrik Laanen, 3 april 2009


Geplaatst in de categorie: mannen

2.5 met 2 stemmen 215



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)