Een schat op zolder
De chauffeur opent de taxi en ik ga zitten. Hij pakt de autogordel, schuift deze over mijn schoot en klikt hem vast. Het is een donkere dag. Dikke regendruppels vallen op de voorruit van de wagen. De ruitenwissers bewegen driftig van de ene naar de andere kant. Ik draai me even naar links en overhandig hem mijn taxipasje. Hij is anders dan de andere chauffeurs die me wel eens op komen halen.
Hij draagt een lange, zwarte jas en een zwarte hoed die goed bij hem passen. Een keurig geklede man met ernstige ogen die je pienter en tegelijk onderzoekend aankijken. Hij heeft een brede belangstelling en is een beetje artistiek. Net als anders, als hij me ophaalt komen we tot een leuk gesprek.
"Ik ga naar de nieuwe zaak die in de oude kerk gevestigd is. Daar verkopen ze antiek en leuke dingen uit grootmoeders tijd," zeg ik. De chauffeur knikt. Zijn handen liggen losjes op het stuur. "Ja, dat is een prachtige zaak. De eigenaar ken ik heel goed," verklaart hij.
Daarna krijgt het verhaal plotseling een andere wending.
"Ik heb een grote ontdekking gedaan," legt hij uit, "het begon allemaal doordat mijn moeder iemand verzorgde. Dat doet ze graag. Het zit in haar. Op een dag zegt die persoon: "Marie, je bent altijd zo goed voor mij. Ik zal aan je denken. Als ik dood ben krijg jij ook iets."
Op een dag was het zo ver. De huiseigenaar stierf en Moeder Marie erfde tot haar grote verrassing zijn woning.
"Het huis heeft een grote zolder," verklaart de chauffeur. Ik knik en hang aan zijn lippen. "Niemand, behalve ik, wilde die zolder opgaan. Als ik iets zou vinden, mocht ik alles houden, werd er beslist. De chauffeur kijkt me even aan. Zijn ogen beginnen te stralen.
"Ik ging het smalle krakende trapje op naar zolder. Daar was het donker want er was geen verlichting. Ik bleef even staan en toen mijn ogen wat gewend waren, zag ik de voorste boeken, heel veel boeken. Ik wist niet wat ik zag."
Ik probeer even een beeld te krijgen van deze spannende gebeurtenis: zijn lange lijf op het kleine trapje en zijn grote, verbaasde ogen wanneer hij de inhoud van de zolder ontdekt. "Ik haalde een looplamp en heb verlichting aangelegd. Het was ongelooflijk! De zolder stond vol boeken, tijdschriften en stripboeken van de jaren '20 tot de jaren '60 en '70, alles met de originele omslagen en onbeschadigd" glundert hij. Ik vind het erg leuk voor hem. "Je hebt een echte schat gevonden" lach ik, "het lijkt de grot van Ali Baba wel!"
De chauffeur ging steeds terug naar het huis en beetje voor beetje haalde hij alles van zolder.
"Het was een grote verrassing toen ik onder een dikke laag stof negatieven van foto's vond die nog op glasplaat staan. Een voormalige bewoner van het huis maakte grafzerken en verkocht die. Op de negatieven staan grafzerken. Ze zullen wel als voorbeeld voor de klanten hebben gediend. Niet lang daarna vond ik de hele boekhouding van de zaak. Die is erg interessant. Daarin kun je lezen welke families hier in de omgeving hebben gewoond en hoeveel ze moesten betalen."
Ik vind het erg leuk om een man te zien die nog zo blij kan worden met een paar papieren. "Nee, die doe ik nooit weg," zegt hij, "er is al naar gevraagd. Ik kan ze zo verkopen. Ik heb ze allemaal in mappen gedaan en af en toe kijk ik er eens in." Een beweging van zijn rechterhand accentueert deze uiteenzetting.
Nieuwsgierig vraag ik wat voor soort boeken het zijn. "O, van alles wat," zegt hij, "Ze staan nu op mijn eigen zolder en om de zoveel tijd pak ik een boek van de stapel en ga lezen. Het zijn er heel veel!"
"Hou jij ook zo van boeken," hoor ik mezelf zeggen. Een totaal overbodige vraag natuurlijk, dat besef ik direct: "Ik heb zelf honderden boeken, je geest moet toch in beweging blijven," zeg ik. Dat is hij volledig met mij eens.
We naderen het einde van de taxirit. "Is het daar?" informeer ik. Hij zegt: "Nee, je moet bij de tweede kerk zijn. Er staat een informatiebord buiten."
Hij opent de zwarte Mercedes. Ik klik mijn autogordel los en stap uit. Er staan alweer andere reislustigen op hem te wachten. Zo gaat dat.
Ik denk nog wel eens aan de chauffeur en zie hem dan zitten op een stoffige zolder, onder het licht van een looplamp, omringd door zijn gevonden schatten en even weet hij dan niet wat voor boek hij het eerst in zijn handen moet pakken, omdat er zo ongelooflijk veel staan.
zeelandnet.nlGeplaatst in de categorie: algemeen
chauffeur
737
Geef je reactie op deze inzending: