Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zien en kijken

Het zijn de kleine dingen die het ‘m doen, een aardigheidje zit hem niet in de grootte. Een gift zit niet in de enormiteit, het is niet de waarde van het geven, het is de waarde van het gevoel van ’t geven. Maar: we zijn met zijn allen zo gebrand geraakt op de grootte van de gift, dat de ’t bijna niet te bedenken is, dat we ooit tevreden waren met minieme dingen. En toch was dat ooit het geval, we waren ooit gelukkig met kleine dingen, omdat er domweg geen grote dingen waren, we waren gelukkig met stokjes en ballen, gewoon omdat we blij waren, buiten te kunnen spelen, we waren verguld als we dan ook nog eens jarig waren en weinig tot niets voor onze verjaardag kregen, we waren blij met elke week een keer in bad te kunnen en vervolgens de haren op te kunnen laten drogen voor de kachel, we waren gelukkig in al zijn gewoonheid we waren gelukkig in al zijn glorie, van warme voeten omdat er een kruik in bed lag terwijl de ijsbloemen op het raam stonden. We waren, ach we waren is zolang geleden dat het een mensenleven zou kunnen zijn, want zeg nou eerlijk, de mensen sterven op een dermate jonge leeftijd dat we al blij mogen zijn te kunnen zeggen, we waren gelukkig in onze jongere jaren. We misten van alles, maar niet op dat moment, we hadden niet veel, maar wisten we beter? We hadden geen tv, een oude transistor radio maar misten we iets? Elke zaterdagavond een flesje limonade, en een rolletje drop van 10 cent, in het flesje zat een rietje zo dat je er lekker lang mee deed. Dat rolletje deed je de hele avond mee, misten we iets? Nee toch? We deden spelletjes, lazen uit boeken van de bieb en maakten ruzie, geen verschil met nu dus? We waren thuis met zijn allen en niemand die nog na dat ’t donker werd nog buiten was, nee iedereen was binnen, buiten was buitengesloten en binnen was knus en warm, + een flesje en een rolletje wat wilde een mens nog meer? Wat wilde een kind nog meer? Niks toch?
Het zijn de kleine dingen die het leven de moeite waard maken, die kleine dingen moet je soms zoeken, maar zijn nooit ver weg. Het gaat er alleen maar om, op de juiste plek te kijken, maar ook om te zien, want er is verschil en dat zit hem in kijken en zien. Het valt mensen niet mee, om te zien, waar ze naar kijken, het valt evenmin mee te kijken naar wat ze willen zien. En dat is jammer en bedroevend tegelijk. Want het zijn de kleine dingen die ’t hem doen, maar je moet het wel zien! Kijken dus.

Schrijver: An Terlouw, 15 juli 2009


Geplaatst in de categorie: moraal

3.4 met 8 stemmen 607



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)