De verbluffende relatie tussen Sebastian Melmoth en Sebastian Flyte

Oscar Wilde (1854 - 1900) koos aan het einde van zijn zwaar getormenteerde leven voor de schuilnaam Sebastian Melmoth. Hij gaf daarmee aan dat hij een ander mens was geworden, een gebrokene in dit geval, een geknakte.
De Wilde van vroeger was voorgoed in hem gestorven. Na zijn gevangenistijd was al zijn levensenergie uit hem weggezogen, zoals vampieren mooie maagden leegzuigen en tot medevampieren maken of, zoals in Wilde's geval, aan hun lot overlaten, want met de term 'resocialisatie' wist men in die tijd nog geen raad, laat staan dat men er ook maar een cent voor overhad, nee, Wilde kon het als boef nummer zoveel wel schudden.

Terecht ontvluchtte hij dat bizarre Engeland, waar hij op velerlei manieren werd doodgezwegen en waar voor hem geen eer meer te behalen viel, het stigma 'schande' verjoeg hem. Als de aan lager wal geraakte, alcoholistische zwerver Sebastian Melmoth sleepte hij zich voort door de straten van Parijs, verlaten door iedereen, zelfs zijn beste vrienden wilden niets meer met hem te maken hebben, of vluchtig uit een soort van plichtsbesef, bijgelovig als ze waren, bang voor besmettingsgevaar.

Totaal verloederd en verslagen stierf de betreurenswaardige Wilde of beter gezegd Melmoth, in Hôtel d'Alsace, streek van de lekkerste witte wijnen. Die laatste maanden in een zekere anonimiteit waren hem toch van harte gegund en ik denk zelfs, het tragische aspect er afsmerend, dat het goed is geweest, hij had, ondanks de overgeleverde, negatieve visies, de laatste troef in handen, zoals hij ook in zijn werk alles goed verzorgd en adequaat wist af te ronden.

Een duidelijke scheiding tussen leven en werk was er niet bij hem, dus kunnen we zijn slachtofferrol, al of niet bewust gekozen, als een triomf beschouwen. Hij is als winnaar gestorven, al die mooie boeken!, al die geniale uitspraken!, een geslaagd romanfiguur!, hij overwon al zijn vervolgers, al zijn afgunstige vijanden, hij nam een nieuwe naam, die verwijst naar Sint Sebastiaan, eveneens een gruwelijk martelaarschap, maar Wilde's zege was groter.

Van Sebastiaan Melmoth trek ik een link naar Sebastiaan Flyte uit de roman 'Brideshead Revisited' van Evelyn Waugh, prachtig verfilmd. Wat voor overeenkomst zie ik tussen de beide Sebastian's? Haarkloverij vermijdend, subjectief, globaal aangevoeld. Een ding hebben Wilde en Waugh gemeen, hun tomeloze drankzucht om de opgelopen spanningen te nivelleren, een passieve compensatie. De romanfiguur Lord Sebastian Flyte is voor mij een van de meest sympathieke en humoristische romanfiguren, zijn rol heeft mij beïnvloed. Hij stal mijn hart met zijn vrijmoedige en getikte opmerkingen en met zijn onderhuidse depressie, die hij daarmee maskeerde. Zijn vriendschap met Charles Ryder is er een van een hoog niveau. De kindgebleven Sebastian ontroerde mij mateloos, neem bijvoorbeeld zijn tedere verhouding met zijn teddybeer Aloysius. Ook zijn uiteindelijke ondergang in de drank ontroert mij nog steeds. Tussen Melmoth en Flyte liggen twee wereldoorlogen, wat het beeld over de vrijheid van het individu drastisch heeft veranderd, met name sexueel gezien.

Wilde alias Melmoth was homofiel, maar Waugh alias Flyte is een twijvelgeval, ik ontken dit, te meer daar Waugh een heterofiele man was. Maar de romanfiguur Flyte en dat is zeker, was een op en top, gekwelde, homofiele jongeman. Mijn slotconclusie is dat de ziel van Melmoth uit het Parijs van 1900 is verhuisd naar de romanfiguur Flyte (1945). De ziel van Melmoth is opgevangen door Waugh en via zijn pen vloeide deze ziel over in Flyte. Op deze manier leeft Oscar Wilde voort als betekenisvolle romanfiguur en is er een relatie gelegd tussen beide Sebastians.