Een kleine wereld

Het zou een leuk weekend worden, ze ging naar haar oudste zoon op visite.
De jongen was getrouwd en woonde in Den Haag.
Vaak kwam ze er niet, want het was best een dure reis, gelukkig kwamen haar zoon en zijn vrouw haar regelmatig opzoeken.
Ze woonde met veel plezier, maar haar andere kind woonde een andere richting op.
Dus verhuizen om bij haar kinderen in de buurt te gaan wonen was geen optie.

De dag dat ze zou vertrekken was aangebroken en ze werd gehaald door de landelijke taxicentrale, een heerlijke voorziening waar ze erg dankbaar voor was.
De chauffeur bleek een aardig persoon en al snel maakte ze een gezellig babbeltje met hem.
Ze was de eerste klant en zat heerlijk voorin, iets wat ze erg kon waarderen, omdat je dan een goed overzicht op de weg had en de rit zou wel enige tijd vergen.
Ze haalden ook nog een oudere vrouwt op, een non, die voortdurend vroeg of ze er al bijna waren.
Ze nam de taak op zich om het tengere vrouwtje steeds gerust te stellen door te zeggen hoe lang het zo ongeveer nog zou gaan duren.

Eindelijk waren ze op het adres waar het zustertje gebracht moest worden en kon de weg richting Den Haag vervolgd worden.
Wat er toen gebeurde was erg hilarisch.
De chauffeur reed verkeerd, mede door een wegomlegging en op een gegeven moment waren ze dus in Rotterdam beland.
Nu was Rotterdam een plaats waar ze nooit had willen komen, als oorspronkelijke Amsterdamse zei ze dan ook altijd: “Rotterdam = Rotzooi”.
Nu zat ze zonder dit te kunnen vermoeden midden in dat Rotterdam.
De chauffeur kreeg het er Spaans benauwd van, ook hij was daar nog nooit geweest.
Ze moest er hartelijk om lachen, iets wat de chauffeur wel kon waarderen.
Het verbrak de spanning, want met al dat gesleutel aan de weg en wegomleggingen was het bijna onmogelijk als je er niet bekend was de stad uit te komen.

Ondertussen verstreek de tijd en ze vertelde hem dat ze eens had meegemaakt dat een chauffeur van een bus degene was in wiens huis ze was komen te wonen en waar ze nog vitrage van het huis had overgenomen.
Waar je al niet door een praatje te maken achter kwam, zei ze tegen hem.
De chauffeur keek haar glimlachend aan toen ze de wijk en het adres noemde waar ze had gewoond.
Wat bleek, hij kende die chauffeur ook en vertelde dat hij er wel eens op visite kwam.

Het werd een heel aparte rit, er werd veel gelachen en verkeerd gereden natuurlijk.
Maar het was echt een rit om nooit meer te vergeten.
De wereld was wel heel erg klein dacht ze.
4 uur nadat ze van huis vertrokken was kwam ze bij haar zoon aan. Zij had heel wat te vertellen.
Het was een heel leuke ervaring geweest en ze had er reuze plezier om.

Men zou vermoeden dat dit het einde van het verhaal zou zijn, maar nee.
Deze morgen werd ze weer opgehaald en zat in de koffiekamer met anderen in het centrum waar ze was.
Deze dag kwam er een chauffeur op haar af die drie dames van het centrum naar huis zou brengen.
Bedoelt u ook mij vroeg ze hem?
Tja ik moet natuurlijk nu wel oppassen dat we niet weer ergens belanden waar we niet moeten zijn, zei hij lachend.
Verbaasd keek ze hem aan.
Waar had de man het over? Toen hij de andere mensen begon uit te leggen dat hij met haar eens midden in Rotterdam had vastgezeten, herkende ze hem ineens.
De tranen van het lachen liepen haar alweer over de wangen.
Wat ontzettend leuk dat ze deze chauffeur zomaar weer ontmoette.
Ze besloot dit verhaal op te schrijven, om het aan de mensheid te laten weten hoe wonderlijk klein de wereld af en toe kon zijn.

Maar wel een wereld, waar je echt vrolijker van werd.

wereld chauffeur kle chauffeur klein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 16 stemmen 403