Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het leed van Kasper

"Le sentiment de l'existence" Rousseau
Het is er mistig van de rook. Hij loert naar een paar beeldschone meisjes, die opvallend giechelen. Wanneer een van de meisjes naar hem kijkt, kijkt hij brutaal terug, wat een afstotend effect heeft, precies wat hij wil bereiken, al zou het liefste bij haar wegkruipen. Met een schaar haar rode BH-bandjes losknippen! Hij schrikt van zijn gedachten. Dromend van haar naakte lichaam staart hij naar buiten, gevallen in een donkere put vol sombere gevoelens. 'Kasper, hoe gaat het ermee?', vraagt een jongensstem. 'O, het gaat wel', antwoordt hij tegen zijn schoolvriend Jochem. 'Zie je dat niet een beetje al te zwart?' 'Ik zou niet weten waarom, alles draait om winst in de kunstwereld, net zo als elders in deze vervloekte maatschappij, uitgevers kijken naar de goede verkoopbaarheid van producten voor een massaal publiek, producten ja, zo noemen ze tegenwoordig de gevoelige lyriek van arme dichters, het edele gedachtengoed van zonderlinge schrijvers, de fragiele muziek van naïeve grootmeesters, het is godgeklaagd wat die patserige smeerlappen allemaal verpesten en waarom? Om er zelf alsmaar rijker van te worden, kunstverkrachters en geldwolven, dat zijn het!'. 'En dat was niet zo in Slauerhoff's tijd?' 'Welnee, joh, toen was er nog overzicht, men had nog een hart in hun bast zitten, natuurlijk, geld heeft altijd een rol gespeeld, maar niet zo ernstig als in deze ontaarde tijden.'. 'Kunnen we er iets tegen doen?' 'Niets, mijn vriend, niets, het is een ongelijke strijd!'. Jochem opent zijn versleten regenjas met het anarchistensymbool op de achterkant, om Kasper een vuurtje te geven. 'Wil je wat hasj roken?, vraagt Jochem, 'ik heb hier al wat ingestopt.'. Jochem kijkt geheimzinnig om zich heen, terwijl kasper een blik van ontzetting en aarzeling vertoont. 'Heb je het nog nooit gerookt?', vervolgt Jochem. 'Eh, nee, maar ik vind het prima, steek hem maar aan.'. 'Het voelt gaaf aan, man, wat een lekker spul', roept Kasper. 'Stt, niet zo hard, directeur Dikke Deur zal dit wel niet waarderen, gezien z'n vette, alcoholische pens!' 'Ik ga!', zegt Jochem. 'Zal ik meegaan?' 'Een andere keer, ik wil nu alleen zijn.' Tijdens de biologieles kan Kasper zijn gedachten er niet bij houden, de hasj heeft hem sloom en lacherig gemaakt. De juffrouw heeft hem al twee keer vermaand. Hij ziet de borsten van de lerares als vrolijke Mona-puddingen op en neer gaan, haar strakke rokje verhult de meest begeerlijke billen op aarde. Hij bespeurt een stijve piemel in zijn spijkerbroek. Hij ziet zichzelf vrijend met de lerares, terwijl de klasgenoten hen aanmoedigen. 'Kasper!', schreeuwt de juf, 'zit niet zo te kletsen en hou op met dat stomme gelach!'. 'Okay, juf,', zegt hij, 'maar ik kan er niets aan doen.'. 'Aan je slechte cijfers ook niet zeker.', krenkt ze. Als ze weer omgekeerd naar het bord staat, barst Kasper in een ongeremd lachen uit en de juf draait zich woedend om. 'Zeg de directeur maar dat ik je er niet meer in wil hebben!' 'Binnen!', roept die wanstaltige bulldog. De grote kamer is bedoeld om te imponeren, te intimideren, maar Kasper laat zich er niet door beïnvloeden. 'Daar zit het vette monster.', denkt hij. 'Ga zitten', zegt directeur Majoor, 'wat kom je doen, Timmermans, ben je eruit gestuurd?'. 'Inderdaad, bij juffrouw Vliegenvanger, alleen omdat ik wat zat te lachen!' 'Juffrouw Slachter bedoel je, nu moet je eens goed luisteren, ventje, jouw gedrag komt mij de keelgaten uit...'. 'O jee', denkt hij, 'hij heeft het over zijn vieze strot.'. '...ik heb ook al klachten van een andere leraar gekregen...' 'Gut, het speenvarken gaat toeslaan, het zou wat.', denkt hij. 'Waarom open je nu niet je mond?', vraagt Majoor. 'Goed, ik open mijn mond.', zegt hij en met open mond blijft hij onverschrokken de directeur aankijken. 'Kinderachtige rotvent!', zegt de directeur, 'ik zou je gelijk van school moeten sturen, maar ik heb met je vader gesproken, met name over een zekere Jochem, ik waarschuw je, als je nog langer met die nietsnut, die onverlaat omgaat, dan zal het slecht met je aflopen, hij heeft een hele slechte invloed op jou en, dat mag je best weten, binnenkort stuur ik hem van school af!'. Hier heeft Kasper niet zo gauw van terug, maar instinctief voelt hij dat er hier een groot onrecht gaande is, hier leert hij om het vuile spel van de machthebbers schijnbaar mee te spelen, al blijft het bij kleine gebaren. 'Ik zal erover denken', zegt hij,'en kan ik nu gaan?'. 'Ja, ik wil je hier niet meer zien en, hoor eens even, je zult persoonlijk je excuses moeten aanbieden bij de desbetreffende leraren, saluut!' Zonder te groeten verlaat Kasper de directeurskamer, leegte, een gigantische leegte overvalt hem. Eenzaam loopt hij de stenen trap af naar de uitgang, er is iets in hem gedood, iets wat maar net begon te leven, zijn identiteit, zijn eigen leven, zijn oorspronkelijke liefde. Thuis wacht hem nog zo'n 'verrassing', zijn vader is nog meedogenlozer dan de directeur. Hij verbiedt Kasper de omgang met Jochem, er staat een voortdurende straf op zo'n gezinsverraad, vanaf nu wordt hij behandeld als een melaatse, als een verdorven zielszieke. 'Maar u kent Jochem helemaal niet.', zegt Kasper. 'Zo iemand hoeven, nee, willen wij niet kennen!', zegt zijn autoritaire vader, zijn handen trillend van de spanning. 'Dat zijn geen goede vrienden voor je.', praat zijn moeder zijn vader na. Zijn jongste broer houdt zich op de vlakte, van angst waarschijnlijk. Dan is het lange tijd stil. 'En toch', zegt Kasper opeens, 'laat ik me door niets en niemand mijn vriend afpakken!'. 'Dan moet je het zelf maar weten', oordeelt zijn vader, 'maar hier zet die vent geen stap in huis!'. Zijn woorden worden met brute kracht onderstreept, want het dikke gedeelte van zijn vader's mes beland venijnig tegen de slaap van Kasper. Hij besluit voorgoed te zwijgen. 'Wacht maar, hypocrieten, wacht maar!', denkt Kasper en een geheimzinnige lach verschijnt op zijn gelaat.

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 november 2009


Geplaatst in de categorie: school

2.3 met 6 stemmen 919



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)