Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

schaap of draak

De draak wist het. Maar ze keek wel link uit om het te laten merken. Af en toe liep ze naar het dichtstbijzijnde meertje, ging aan de oever staan en keek naar haar spiegelbeeld. Elke keer weer zag ze tot haar verbazing de beeltenis van een schaap op het wateroppervlak verschijnen. Alleen als ze heel ver haar tong uitstak, zo ver dat ze ervan moest kokhalzen, dàn zag ze de draak verschijnen.
Ze merkte aan de dieren om haar heen, dat een ieder haar als schaap beleefde. Steeds weer dacht ze bij zichzelf, je moest eens weten ....... Stel dat ze ooit op een dag haar tong zou uitsteken, net zover als ze soms bij het meertje deed, en de anderen zouden haar zien, ècht zien. Geen schaap dus, maar de draak die ze eigenlijk was. Verstoten zou ze worden, zonder twijfel.

Op een dag liep ze wat door het gras te banjeren. Af en toe etend, hier en daar converserend met degene die ze tegenkwam. De gedachte kwam in haar op, toch maar weer eens haar spiegelbeeld te zoeken, het echte dan wel. Gek, niets was erger dan dat. Toch zocht ze het steeds.

Toen ze in gedachten het water genaderd was, zag ze tot haar spijt dat ze niet de enige was. Ze bleef staan en keek gefascineerd naar het tafereel voor haar. Het was net of de ram, daar aan de walkant, zichzelf in het water stond te bekijken. Het leek zelfs of hij, nee dat kon niet, of toch ....., ja hij stak z'n tong uit en niet zo'n beetje ook. Ze kuchte voorzichtig, met als onverwacht gevolg dat het dier daar vlak voor haar zowat het water in duikelde. Nadat hij weer wat steviger op z'n poten stond, keek hij haar met een blozende kop aan. Hij geneerde zich, dat was duidelijk.
Even dacht ze, zou hij ook ......? Maar dat was onmogelijk, niemand kon toch zo'n geheim bij zich dragen als zij. Ze raakten aan de praat, over de koetjes en kalfjes die op een stuk land verderop hun domicilie hadden. Midden in een zin, toen ze per ongeluk over zichzelf wou vertellen, iets persoonlijks wat ze meestal voor zich hield, beet ze op haar tong. AU! Dat deed zeer. Bloedde het ook, was het erg kapot? Ze draaide zich naar het water en stak haar tong uit, hoe groot was de schade? De ram naast haar keek belangstellend mee. Het was een beetje moeilijk te zien, ze boog zich wat verder naar voren, haar tong naar buiten duwend.

En toen..... tja. Toen verloor ze haar evenwicht. Precies op het moment dat ze de draak zag verschijnen. Ze plompte het water in, haar spiegelbeeld tegemoet. Gelukkig was het water aan de kant ondiep. Ze kwam met enige moeite overeind en keek verschrikt naar de ram. Zou hij het ook hebben gezien?
Hij stond haar aan te kijken, met z'n bek open. Van schrik, dacht ze. Straks zou hij hard weglopen, dat was zeker. Tot haar verbazing begon hij te praten, zij het wat aarzelend. Jij ook....., jij ook ....., ik dacht dat ik de enige was. Elk woord leek verder overbodig. Ze hoefden elkaar maar aan te kijken en ze wisten. Nog nooit hadden ze zo'n wezenlijk gevoel voor enig ander dier gekoesterd.

Vanaf die dag kwamen ze elkaar regelmatig tegen. Het eerste wat ze dan deden was hun tong uitsteken, heel ver. Beiden knikten dan, het was goed. Zouden ze het ooit aandurven, zich ook tegenover anderen zó te laten kennen?

Schrijver: Joke Bot, 7 december 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 3 stemmen 242



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)