Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Rome.

Eens in je leven moet je Rome bezocht hebben.
Als ik terugkijk op het weekje Rome dan valt me op dat het niet de ontzaglijke kunstwerken zijn die me zijn bijgebleven maar wel de paar significante ontmoetingen die verder deel gaan uitmaken van je dagelijks leven.
Zo wandelde ik daar door de straten en zag ik een grote bus met een groep mensen ervoor.
Ik vroeg aan de eerste de beste man wat er aan de hand was in mijn beste Italiaans.
Hij was ongeveer van mijn leeftijd, had wit haar en een krachtig postuur.
Terwijl hij mij antwoordde in goed Italiaans, denkende dat ik een Italiaanse was, had ik alle tijd om zijn gezicht in me op te nemen.
Direct kreeg ik kriebels van verlangen in mijn buik.
Ik voelde meteen: dit lijkt een normale man maar hij heeft iets mysterieus in zijn voorkomen dat me meer dan nieuwsgierig maakt.
Toen hij uitgesproken was vroeg ik hem in het Engels of hij het nogmaals in het Engels wilde herhalen.
Als je een man wil testen vraag hem dan om iets te herhalen wat hij zojuist heeft gezegd!
Hij was niet te beroerd om alles nog eens te herhalen, sterker nog, het leek wel of hij het plezierig vond om dat te doen, ook had ik het gevoel dat hij wist dat het belangrijk voor mij was hoe hij zou reageren.
Dit maak je niet al te vaak mee: een man die een vrouw doorheeft en daar ook meteen adequaat op reageert!
Goed, in de bus kon je een zogenaamde ‘aurafoto’ laten maken. Hij stond in de rij te wachten voor een foto en hij nodigde me uit om bij hem te blijven zodat ik niet achteraan hoefde aan te sluiten.
Ik had nog nooit van een ‘aurafoto’ gehoord en het leek me een beetje eng.
Maar het is vakantie en je wilt wat en het moet gezegd de omstandigheden waren zo dat het eenvoudig was om bij hem te blijven.
Nadat de foto’s genomen waren en we even moesten wachten begon hij over het onderwerp aura te vertellen.
Het fascineerde me vanaf het begin.
Omdat hij al een paar jaar in Rome woonde en werkte en de stad behoorlijk goed kende wilde hij mij een uniek uitzicht over de stad laten zien.
Het werd een onvergetelijke wandeling.
Hij wees me op prachtige details en daartussendoor vertelden we elkaar over waar we mee bezig waren.
Hij vertelde me iets wat indruk op hem had gemaakt: op tv had hij een man gezien die zich liet doorboren met een scherp voorwerp en daarbij geen letsel opliep.
Die man verklaarde daarna hoe hij dit had gekund. Hij moest zich eerst in verbinding stellen met een ‘maestro’ die hij eens had ontmoet en die hem bescherming gaf.
Terwijl hij de demonstratie gaf werden er zowel voor als na de sessie aurafoto’s van hem gemaakt.
En wat bleek? Op de foto tijdens de sessie zag je dat ter hoogte van zijn hoofd een ‘tunnel’ liep waar je geen aurakleuren zag.
Zeer opmerkelijk!
Ik genoot van zijn enthousiasme en tegelijk voelde ik me zo geborgen bij hem.
Het werden gouden dagen voor ons.
Ik liep in die tijd met mijn hoofd in de wolken, ik zweefde en iedere gebeurtenis was een feest.
Al waren het maar een paar dagen: ik heb ze meegemaakt.
Natuurlijk, we hebben elkaar na mijn vakantie regelmatig ontmoet, maar het intense, het unieke van die paar eerste dagen is me altijd bijgebleven.
Heel mooi.

Schrijver: Orisa
Inzender: HK, 15 mei 2010


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.1 met 7 stemmen 379



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)