Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Psalmvers

Ik zat op de lagere school te Coevorden, de Paul Krugerschool. 's Zondags moest ik eerst bij mijn moeder komen om de psalm voor te dragen, die ik uit mijn hoofd moest leren, want de volgende dag wachtte mij een strenge meester, die geheel willekeurig iemand aanwees om het vers te reciteren. Iedere nieuwe schoolweek begon met dezelfde angst, wie was de pineut en zou het lukken - grote schaamte hing altijd in de lucht, een tergend faalangstklimaat. Kende ik een paar strofen niet of soms een zin of woord, dan mocht ik van mijn moeder geen televisie kijken, terwijl ik zo graag naar Floris, Catweazle en Het zwaard van Ardowaan keek en 's middags moest ik een half uur missen van Winnetou, omdat die kutkerk zoveel voorrang kreeg.
Mijn frustraties groeiden hemelhoog, toen ik teruggestuurd naar mijn zolderkamer, tegen mijn zin in het archaïsche, klotenvrome vers alsnog onder de knie poogde te krijgen. Zodra mij dat lukte (een godswonder!) was mijn favouriete programma inmiddels afgelopen, bepaalde mijn moeder de kijkkeuze en moest ik vroeger naar bed dan ik vol spanning magisch probeerde af te weren. In mijn strakgestreken bed dreunde het vijandelijke vers nog in mijn droeve bovenkamers na, heel triest, als de mokerslag van een wrede, protestantse, demonische, sadistische drilmoeder.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 juni 2010


Geplaatst in de categorie: woede

2.0 met 3 stemmen 274



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)