Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

LUISTEREN

‘Wanneer zullen we die luisteroefening nou eens doen,’ vroeg Olifant
‘Ik weet het niet op het ogenblik, Olifant. Ik ben leeg,’ zei Muis.
‘In het weekend misschien? ’
‘Dat moet dan maar.’
‘zondagmorgen?’
‘We zien wel. Het ligt er helemaal aan hoe ik me voel.’
Olifant kende Muis goed genoeg om te weten dat hij er maar beter niet op terug kon komen,
maar op zondag aan het ontbijt zei Muis ineens:
‘Als ik nu even koffie zet dan kunnen we straks wel even naar elkaar luisteren.’
‘Dat is goed,’ zei Olifant. ‘Ik ga nog even naar boven om te kijken wat er in onze opdracht stond.’
Het was eenvoudig. Een van de twee moest iets vertellen wat hem na aan het hart lag. De ander moest het verhaal telkens onderbreken om te zeggen wat hij gehoord had. En dan moest degene die verteld had dat weer checken. Bij het Paard zouden ze bespreken hoe het gegaan was.
Toen hij beneden kwam rook het naar koffie. De bruin gebeitste ontbijttafel was afgeruimd en glansde in de zon. Muis zette het pianoconcert op radio vier zachter en kwam met twee koppen schuimende cappuccino.
Het voelde alsof er een nieuw hoofdstuk in hun relatie was aangebroken.
´Wie moet er beginnen met praten,´ vroeg Olifant.
´Ik heb wat voorbereid,´ zei Muis.
´Goed ik luister,´zei Olifant en leunde achterover.

‘Er is iets wat heel belangrijk voor me is,’ begon Muis, ‘Toen we elkaar ontmoetten praatten we over onze familie. Ik merkte dat we allebei uit een warm nest kwamen. Ik dacht dat dat iets was wat we deelden. Dat gaf me het idee dat ik met jou verder kon. Dat grote warme familiegevoel vind ik heel belangrijk. Als ik bij mijn familie ben dan geniet ik. Dat heeft te maken met een oergevoel. Een gevoel van veiligheid. Daar word ik gelukkig van.’
‘Stop,’ zei olifant, ‘Je zegt dus dat je dacht dat jij en ik iets deelden. Jij hebt een warm gevoel voor je familie. Je wordt er gelukkig van. Je dacht dat ik dat ook had en dat je daarmee verder kon.
‘Je mist het voornaamste,´ zei muis, dat gevoel van veiligheid.’
‘Oh ja, natuurlijk..dat was ik even vergeten.’
‘Ok, ik ga verder. Ik vind het erg fijn dat jij op zo’n nieuwjaarsvisite ook geniet. Je zit daar rustig en je wilt niet weg. Ik vind het heel prettig om dat te merken. Maar soms maak jij een opmerking, dan denk ik hoe zit dat bij jou Olifant? In het verleden zei je wel eens, dat ik wel heel erg van jouw moeder hield, maar dat jij niet zo veel had met de mijne. Van zulke opmerkingen word ik bang. Gisteren begon jij over die nieuwjaarsdag en wat het voor mij zou betekenen als jij daar niet mee naar toe wou. Het was of mijn wereld in elkaar stortte.’
Olifant stond op en liep naar de keukenhoek om de koffiepot te halen.
‘Wat doe je nu, ’riep muis hem achterna.
‘Ik haal even koffie. Wil jij ook?’
‘Dit kan niet, olifant, nu is het kapot.’
Olifant kwam terug, hoogst verbaasd’
‘Ik wou alleen maar wat koffie halen’
‘Hou maar op,’ zei muis, ‘het is over’.

Schrijver: melvijn, 25 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: partner

2.7 met 3 stemmen 474



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)