Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Dennenbos

Ik werd bang want ik wandelde steeds maar verder het diepe bos in. Het was vijfentwintig graden onder nul en ik liep in Noord Zweden.
De bossen zijn daar oneindig.Het houdt maar niet op al die zusters sparrebomen en die berken.
Je hebt daar beren en die slapen in holen. Oh het was al avond en de bossen lagen in donkerblauwe leegtes. In zwarte nevelen gehuld. Ik liep maar verder en ik fantaseerde dat ik zou verdwalen in oneindige sparrewouden. Dat ik nooit meer een Zweed en een huisje en een bed zou tegenkomen.En het licht was al voor eeuwig gedoofd in deze bossen en de beren spookten misschien al rond op zoek naar appelstroop.

En het enige wat ik nog voelde waren mijn voeten die omhuld waren in noorse sokken. Mijn voeten moesten mij brengen naar een huisje, een lieve Zweed en een bed. Boeken herinnerde ik niet meer, oh ook mijn Meppeler toren herinnerde ik mij niet meer.Mijn ogen waren stekeblind en ik fantaseerde dat uit dit oneindige bos zonder een bloemetje een beer kwam met slagtanden en met messen onder zijn voeten om mij te verscheuren.

Mijn hartje lekte die avond en in mijn keel zat een brok. De zusters in de sneeuw, de eentonige sparren verwarmden elkaar overal. Zo koud hadden de lieve bomen het. Ik hoorde elventaal. En de maan was een streng gezicht boven de bomen. De maan was als een boot van ijs. Oneindig ver. Ik ging die avond dood.En ik ging maar wees gegroet Maria bidden. Daar zag ik in mijn verbeelding een beer aankomen, bruin de beer om mij te verscheuren. Oh lieve moeder ik verlang onder tranen een bed, een kachel en een dak boven mijn hoofd.
En een beker water voordat ik ga slapen.

Ik droomde over water spuitende walvissen. En dat Pasja mijn lievelings poedel verscheen boven het gecrashte Dafje van mijn oma.
Nu mijn voeten ontblootte ik en liet ze bloot zakken in de Zweedse sneeuw.
Oh wat een fijn gevoel. Mijn lieve vrouwelijke voeten voelden even het lieve Zweden.

Ik ging maar weer terug naar ons huis. Over ijskristallen.En een beer zag ik gelukkig niet.Ik ben namelijk bang voor grote wilde beesten.Ik ben een trut.
Nu een trut ben ik nu eenmaal. Zal ook altijd zo wezen dat ik een trut ben. Ik kwam thuis en ging heerlijk liggen onder de lakens.

Nu droomde ik iets afschuwelijks. Ik droomde dat in Nederland in het stadje Meppel mensen van de scientologykerksekte de stad Meppel overnamen. Ze droegen dure italiaanse pakken met stropdassen. Ze hadden een punthoofd met de letters ARCerop geschreven, dat zijn de letters van hun stroperige new age ideologie.
Kleine kinderen op rolschaatsen probeerden hen te verjagen.Maar ze kwamen in het stadshuis na eerst een pillenfabriek in de brand te hebben gestoken. Ze verschansten zich in het stadshuis en ze dronken rode wijn.De psychiaters van Drenthe waren doodsbenauwd voor hen, ze kropen met de arme blinde mol van Meppel
Brillehein genoemd de molsgang in.De mol,het arme lieve beestje beschemde hen.
Alle zielige NMeppelers zaten nu vastgebonden aan de appelmoesblikken verbonden met de biecht en leugendetector van de scientology en moesten alles biechten van hen. Met wie ze het gedaan hebben,wat voor soep ze hebben gegeten en welk merk aspirine ze stiekem hebben geslikt tegen de oorpijn. Gatverdamme.
En ze droegen hele dure italiaanse merkpakken met een stropdas.

Sinds de scientologen aan de macht waren verdreven ze de bejaarden uit Meppel, die moesten hals over kop de bejaardenhuizen van Meppel verlaten omdat deze met veel dollars werden opgekocht door de scientology kerk voor commerciele trainingsdoeleinden van de scientologyfantasie. De Meppeler bejaarden zochten berooid hun toevlucht in tentjes in Staphorst waar ze af en toe een staphorst suikerbrood kregen van staphorster vrouwen en een glas melk om te overleven.

Uiteindelijk was Jezus het zat en verscheen Hij maar heel groot aan de hemel voor de scientologydames en heren.En toen bekeerden de scientologen zich allemaal op hun knieen tot de lieve Jezus.

Schrijver: cornil, 6 januari 2011


Geplaatst in de categorie: vakantie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)