OLIFANT EN MUIS 41 Terug bij af
Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn in therapie bij het Paard
Toen Olifant thuis kwam lag Muis op de bank. Ze had een glaasje wijn onder handbereik.
Haar gezicht was een beetje rozig.
‘Oh een vreemde man!’ zei ze op een grappig toontje.
‘Was het leuk op de fotocursus,’ vroeg Olifant.
‘Kijk maar op tafel’
Olifant liep naar de tafel en zag een grote foto. Fons, de poes, lag in de sneeuw. Op een wat houterige manier stonden rondom hem een heleboel piepkleine vogeltjes.
‘Leuk,’ zei Olifant, ‘Heb je die vogeltjes in de foto geplakt?’
‘Ja’
‘Ben je nog blijven hangen aan de bar?’
‘Nee, ik vind dat moeilijk. Ik ben verlegen, al denk je misschien van niet. En het zijn niet helemaal mijn mensen daar. Wel aardig hoor als je individueel met ze praat, maar als groep hebben ze toch iets erg burgerlijks’
‘Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik voel me daar thuis. Iedereen kent me’
Ze kregen een gesprek over de club van Olifant. De bestuursleden waren altijd in het clubhuis aanwezig. Muis vond dat een teken dat het slecht georganiseerd was. Als je het goed organiseerde zou er niet zoveel toezicht nodig zijn, zei ze.
Ondertussen schonk ze zich zelf nog een glaasje wijn in en vroeg of hij ook wou, maar Olifant weigerde.
‘Morgen weer die Trien,’ zuchtte ze.
‘Wat bedoel je?’
‘Het Paard. Ik zie er tegen op’
‘Heb je nog nagedacht over mijn voorstel?’
‘Ik heb geen voorstel gezien’
‘Ik heb voorgesteld dat we het Paard opbellen als we haar nodig hebben en er niet elke week naar toe gaan’
‘Prachtig. Voor mij is ze alleen maar ballast’
‘Voor mij niet’
‘Dat weet ik, maar ik geloof niet in die therapie’
‘Dat deed je van het begin af aan al niet’
‘Nee, toen zei ik alleen maar dat tachtig procent van de mensen die naar relatietherapie gaan uiteindelijk scheidt. Nu zie ik dat ze het persoonlijk niet goed doet’
‘Ik ben het met je eens dat het Paard ons niet geweldig begeleidt, maar ik vind het fijn dat er een neutrale toeschouwer is. Het dwingt ons ook tot het oplossen van onze problemen’
‘Dat vind ik helemaal niet. Ik laat me niks aan het Paard gelegen liggen’
Muis rekte zich eens uit en schonk nog een glaasje in. Ze lag ongegeneerd languit op de bank. Olifant zag haar vormen door haar kleding.
‘Weet je,’ zei ze, ‘we zouden onze problemen ook kunnen bespreken met mensen die ons kennen. Ik begrijp heel weinig van je. Ik denk dat je het erg zou vinden, maar ik zou wel eens met je zus willen praten. Dan kan ik er achter komen hoe je bent’
‘Ik zou dat geloof ik wel moeilijk vinden’
‘En jij zou naar iemand kunnen gaan die mij goed kent,’ ging Muis verder, ‘toen mijn zwager problemen had met mijn zus ging hij naar mij toe omdat hij haar niet begreep. Daarna ging hij ook met de huisarts praten om op de hoogte te raken van haar ziektegeschiedenis’
En zo kwam er een einde aan de sessies bij het Paard. Voortaan zouden ze het weer op eigen kracht doen.
Wordt vervolgd
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: partner
partner
203
Geef je reactie op deze inzending: