Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

DE RODE MUTS

Ze viel op door haar vuurrode muts.
Eigenlijk zag je wel meer vrouwen met een muts, maar zo rood? Het stond haar goed vond hij, ze had donker haar dat hier en daar wat piekerig onder te muts vandaan leek te willen ontsnappen.
Elke keer duwde ze er weer een paar haren onder en hij bekeek het gebeuren met veel plezier.
Natuurlijk in stilte, want ze zou zich gaan generen als ze merkte dat hij haar gadesloeg.

Haar haar had een behoorlijke lengte bemerkte hij en hij bedacht dat als ze haar muts af zou doen, het een leuk gezicht zou zijn, van die lange donkere lokken in de wind te zien fladderen.
Ze waren ondertussen de supermarkt genaderd en binnen gekomen had ze nog steeds haar muts op.
Het was een tenger ding en hij bedacht dat ze misschien wel verkouden was of zo iets, vanwege de muts die ze droeg.
Jammer dat hij niet even een praatje kon maken, maar ja iedereen moest zo zijn boodschappen voor het weekend verzamelen en ook hij had zo zijn lijstje van dat wat hij nodig had.
Hij vergat haar en begon de schappen langs te lopen.
Zijn boodschappenwagen was vrij snel in orde en hij was er van overtuigd dat hij niets vergeten was.

Na het afrekenen begaf hij zich snel naar zijn auto en laadde alles achterin en bracht het karretje weer terug.
Hij liep achter anderen aan weer op weg naar de auto, totdat hij een zak sinaasappels zag vallen,die over de stoep rolden.
Hij ontdekte dat het de vrouw met de rode muts was die dit overkwam.
Hij bedacht zich geen twee keer en begon meteen sinaasappels te rapen.
Met een vuurrood gezicht, ietwat minder fel dan de muts, verontschuldigde ze zich en nam de sinaasappels over.
“Ik keek niet goed uit en struikelde”, mompelde ze.
“Bent u met de auto?" vroeg hij haar.
Haar ontkenning gaf hem de gelegenheid aan te bieden haar naar huis te brengen.
Ze wilde er eerst niets van weten, maar ze had wel heel veel boodschappen en besloot toch maar zijn aanbod aan te nemen.
Toen alles was ingeladen en ze hem uitlegde waar ze woonde, kon hij haar verzekeren dat hij erg blij was dat ze de sinaasappels over straat had laten rollen.
“Anders had ik u misschien wel nooit meer gezien en ik vind u een erg leuke vrouw. Maar mag ik u vragen waarom u deze muts draagt? Bent u misschien verkouden?" vroeg hij.‘’Het is zo lekker weer, daarom neem ik de vrijheid u dit te vragen”, verontschuldigde hij zich.

“Nee”, zei ze en ze kleurde alweer.
“Ik heb een weddenschap met mijn broer, die verkouden is”.
Ik zei dat hij zich beter had moeten aankleden toen hij gisteren boodschappen had gedaan.
Toen daagde hij me uit dat als ik het zo goed wist dat ik dan ook maar eens met dit weer moest bewijzen dat als het nodig zou zijn, ik dus wel warme kleding zou dragen, vertelde ze hem.
Aangezien er alleen één rode muts op de kapstok had gelegen had zij die opgezet.
Gênant was het wel, maar ze had de weddenschap dus wel gewonnen.

Hij moest erg lachen om die broerzuster geintjes.
Hij herinnerde zich zijn eigen zuster en hoe ze altijd aan het bekvechten waren geweest met elkaar.
Hij vond haar steeds leuker en toen ze bij haar thuis gekomen waren nodigde ze hem uit voor een kop koffie.
Meteen maakte hij kennis met de “zieke” broer, die glunderend naar zijn zuster keek toen hij zag dat ze nog steeds de rode muts ophad.
“Zo zie je maar weer waar weddenschappen al niet goed voor zijn”, zei hij tegen de redder in nood.

Nu was het zijn beurt om te kleuren omdat haar broer direct begrepen had wat de verschijning van zijn zus allemaal te weeg gebracht had bij hem.

Schrijver: Eva Mensch, 16 maart 2012


Geplaatst in de categorie: humor

2.2 met 4 stemmen 1.052



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)