Gepeperde rekening?
''Hé, wanneer ga je de gang nou eens verder behangen, veertien dagen geleden begon je ermee, maar na twee banen was je al moe en ze zaten nog scheef ook. Ik heb wel gelachen ouwe, toen die tweede baan van boven losliet en die om je kop draaide. Ik ben wel een kwartier bezig geweest om je hoofd en haar schoon te krijgen.''
''Ik kon niet doorgaan vanwege mijn rugpijn, darling. Dat stratenmakers baantje heeft mijn rug versleten. Trouwens ik heb vandaag al veel gedaan, thee gezet en voor jou een plak ontbijtkoek gesneden. Je lag nog lekker te knorren en toen ik je aanstootte zei je, rot op. Daar werd ik niet vrolijk van en ben beneden een romannetje gaan lezen en dat ging over een vrouw, die de hele dag in haar nest lag te stinken.''
''Bedoel je mij soms?''
''Neen, natuurlijk niet, jij bent lief, daarom wil ik met jou vanavond naar een chinees restaurant.''
''Dat vind ik jofel van je, ik verheug mij er nou al op.''
Dus gingen Wouter en Mien naar de chinees, maar zij had niet in de gaten, dat ze haar pantoffels nog droeg.
Dat zag hij pas toen ze samen door een mooi jong chinees vrouwtje naar een tafeltje werden begeleid. Andere bezoekers keken al naar die boomlange vrouw en dachten waarschijnlijk, wat komt daar in godsnaam binnen, een wijf op pantoffels.
Wouter schaamde zich kapot, en zeide:
''Je hebt je pantoffels nog aan, geen gezicht in een restaurant, darling.''
Ze keek, en reageerde:
''Ach kerel, wat kan mij dat nou schelen, ik houd mijn benen toch onder de tafel, niemand ziet het.''
Eindelijk zaten ze bij het raam tegenover elkaar en bekeken de menukaarten.
Een serveerster kwam naar hun tafel en vroeg beleefd of ze eerst wat wilde drinken.
''Ik graag een grote pils en een borrel en jij, darling?''
''Geef mij maar een rumcola.''
De drankjes werden spoedig gebracht en de glazen waren na een paar grote teugen al weer leeg, dus hetzelfde werd weer besteld en werd op de tafel geplaatst door het lief knikkende Chinese vrouwtje.
Mien kreeg al hoog rode kleuren op haar wangen en ze schopte naar hem om hem er op te wijzen, dat hij vergeten was zijn bovenste kunstgebit in zijn mond te stoppen.
''Je kunstgebit zit niet in je bakkes ouwe en ze giechelde het uit. Een dame met een bloempothoed op keek al met een verachtelijke blik naar Mien.
Hij voelde in zijn mond en het bleek waar te zijn. Bij het poetsen had hij het bovenste kunstgebit eruit gehaald en vergeten het weer in zijn mond te doen.
''Je hebt gelijk, maar het eten zal er niet minder om smaken.''
Tegenover hun tafel zat een jong stel. Zij was een heel mooie blondine met lang krullend haar en ze had heerlijke zoenlippen, dat zag Wouter al meteen. Hij keek steeds naar haar en dat beviel Mien niet, daarom gaf ze hem een schop tegen zijn onderbeen en tegelijk viel de slof uit haar voet richting het jonge stel. Wat moest die blondine lachen en ze schopte de pantoffel terug.
Wat een vertoning moeten die lui gedacht hebben en de vrouw met die bloempothoed op haar hoofd snakte naar adem van het lachen.
Op een gegeven moment zag Wouter, dat de blondine naar hem knipoogde. Haar vriend zag het kennelijk ook en zei:
''Zit die ouwelul niet op te hitsen'', maar ze gaf geen sjoege.
Ze bleef maar naar Wouter knipogen en haar volle lippen prullen alsof ze hem wilde zoenen. Hij kon het niet nalaten haar ook te knipogen en dat zag Mien. Ze stond op en zei tegen dat mokkel:
''Hé, is dat nodig, laat mijn man met rust met je idiote gedoe.''
Ze reageerde daar niet op en bleef maar avances naar Wouter maken en op een gegeven moment liet ze zelfs haar blote dij boven haar zwarte kous aan hem zien. Hij kreeg het er warm van en begon te zweten.
Het was maar goed dat Mien, die aan een kippenpoot zat te kluiven, het niet in de gaten had. Toen hun buiken vol en rond waren, zei ze:
''Zo ouwe, het heeft mij heerlijk gesmaakt'' en ze pakte uit haar tas en grote sigaar, stak die in haar mond en pakte demonstratief een lucifer uit een doosje en strijkte die aan en bracht het vlammetje naar de sigaar, die meteen een enorme rookwolk verspreidde. De blondine begon hevig te hoesten,en riep:
''Hé, doe die sigaar uit, ik stik zowat.''
Andere gasten begonnen ook al te schelden, zodat een vriendelijke vrouwelijke bediende Mien verzocht die sigaar uit te doen, maar ze weigerde dat, zeker door de invloed van de drank. Toen kwam de blondine in actie, ze stond op en liep naar Mien toe en griste de sigaar uit haar mond en brak die in stukken.
Nu waren de rapen gaar. Mien pakte dat mokkel bij haar kladden en er volgde een flinke matpartij tussen de twee vrouwen.
Iedereen in het vertrek begon zich er mee te bemoeien, zodat tafels, stoelen, bestek en restjes rijst, saté en kip door de zaal vlogen. Het werd een ongelofelijke rel met veel geschreeuw. Sommige gasten namen de benen zonder af te rekenen. Wouter liet Mien gewoon door vechten en bekeek het op zijn gemak en dacht waarschijnlijk met haar niet meer uit eten te gaan, ze kan gewoon niet tegen drank en wordt baldadig.
De politie was gewaarschuwd en kwam met een busje voorrijden. De agenten namen de twee vrouwen ter kalmering mee naar het bureau, waar ook de eigenaar van het restaurant naar toe was gegaan om aangifte te doen wegens vernieling en de schade, die hij had geleden. Wouter mocht zijn vrouw een paar uur later ophalen en dacht, het zal wel een gepeperde rekening worden.
Kees Niesse.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: algemeen
restaurant
73
Geef je reactie op deze inzending: