Kort verliefd.

Ik zie Haar lopen. Nee, lopen is het niet. Of toch wel?! Ja, het is wel lopen, maar mooi lopen. Ik heb er nooit bij stil gestaan dat lopen mooi kon zijn. Ze heeft perfecte bewegingen en het gaat allemaal zonder moeite.
Ik voel mij vreemd. Dit gevoel is absoluut niet lekker. Ik weet niet waar ik het zoeken moet. Mijn zelfvertrouwen, mijn eigen ik met al mijn meningen en standpunten..... Weg!

Daar ga ik dan. Daar onderga ik het dan. Ik kan er niets aan doen. Ik voel mijn lichaam een grote leegte in mijn buik injecteren. Een lichte leegte welteverstaan, want ik voel het in een behoorlijk tempo naar boven stijgen. Ik weet wat er gebeurd.

Mijn hart werkt als een bezetene en zorgt er goed voor dat die lichte leegte zo snel mogelijk in alle hoeken van mijn lichaam wordt gepompt. Mijn hoofd werkt nog steeds niet naar behoren. Ik weet dat ik voorlopig geen verbetering hoef te verwachten. Alleen de basis van mijn lichaam werkt nog. Mijn hoofd draait vanzelf en volgt haar. Mijn ogen volgen haar bewegingen en mijn brein slaat elk beeld op. Volledige controle over mijn motoriek ben ik kwijt. Geen ledemaat wil rusten. Ik ken haar niet. Zou ze het weten? Nee, dat kan niet. Ze heeft nog niet eens deze kant uit gekeken. Wat lul ik nou.

Zware adem zorgt ervoor dat ik veel zuurstof krijg. Meer dan ik nodig heb volgens mij, want ik sta tenslotte gewoon stil. Ik wil dit niet. Ik wil dit wel. Ik weet het niet. Zíj loopt verder. Zíj heeft nergens last van. Ik wel. Ik hoor niks meer. Waarom is het zo stil? Ik hoor alleen mijn hart bewust. Of voel ik hem?! Hij is in mijn buik en in mijn keel. En heel duidelijk waar hij hoort te zitten.

Dan komt er nog een rotgevoel bij. Want ik weet hoe het af gaat lopen. Ik ben bekend met mijn lafheid.

verliefd leegte laf leegte laf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 157